بهترین ایران

ملاباشی، منجم ناصر الدین شاه در زمان سلطنت ظل السلطان بود. او مالک کوچه و این بنا بود که همچون انسانی فرهیخته از خانه خود برای فعالیت های فرهنگی و مذهبی استفاده می کرد. در زمان خرید او، این خانه به این اندازه بزرگ و زیبا نبود.

خانه مارتا پیترز از خانه های قدیمی اصفهان و محله تاریخی جلفا است. قدمت این خانه طبق بررسی های معماری به دوران حکومت صفویه می رسد. به جهت تزیینات بسیار زیبایش مانند سقف های مقرنس کاری شده، آینه کاری ها، طلا کاری و گچ بری های زیبای آن جلوه خاصی دارد.

کاروانسرا مورچه خورت از قدیمی ترین بناهای تاریخی شمال اصفهان محسوب می شود و قدمت آن به دوران صفوی می رسد. این بنا در میان اکثر مردمان اصفهان با نام کاروانسرا مادر شاه شهرت دارد.

در میان کوه های مجاور در کمربندی غربی خمینی شهر آبشار لادُر قرار گرفته است که منظره ای چشم نواز در از مجموعه چشمه ها است. پس از جوشیدن از این چشمه ها با برخورد به صخره ها، آبشار زیبایی را به وجود می آورد.

میدان عتیق یا سبزه میدان امروزه با نام میدان امام علی شناخته می شود و به شکل فضایی ذوزنقه می باشد و اطراف آن با ساختمان های 2 طبقه محصور است. سبزه میدان قبلا یکی از میدان های اصلی شهر بود و ساخت آن به زمان سلجوقیان بر می گردد.

شیخ بهایی برای آب رسانی به کل شهر اصفهان از زاینده رود طرحی اندیشیده بود. او نهرهایی منشعب از زاینده رود ساخت و آن ها را در سر تا سر شهر گستراند. مادی نیاصَرم چون نزدیک ترین مادی به زاینده رود است از همه پر آب تر بود و همچنین بزرگترین مادی اصفهان نیز به شمار می آید.

علامه محمد باقر مجلسی یا همان علامه مجلسی و یا مجلسی ثانی، از فقهای شیعه در زمان حکومت شاه سلطان حسین صفوی بود. آرامگاه علامه مجلسی معماری مربوط به دوران صفوی را به وضوح در خود دارد. از نشانه های معماری صفوی در این آرامگاه می توان به آیینه کاری، سقف های بلند و دیگر مواردی از این قبیل اشاره کرد.

آب در همه جای دنیا موضوع حیاتی می باشد، اما در ایران به دلیل بخش کویری و به نسبت وسیع آب و هوای گرم و خشکی بر آن حاکم است. این فاکتور طبیعی اهمیت ویژه ای یافته و از قدیم راه های خلاقانه ای برای به دست آوردن، انتقال و نگه داری آب اندیشیده می شد.

کلیسا میناس مقدس در سال 1655 میلادی، توسط ارامنه ساخته شد. ارامنه در آن سال به دستور شاه عباس دوم از محله شمس آباد اصفهان به جلفا رهسپار شدند و کلیسا میناس مقدس را تا سال 1659 میلادی بنا کردند.

کلیسای نِرسِس مقدس در محله ای به نام کوچر و در زمان حکومت سلسله صفوی ساخته شده است. این کوچه امروزه بین ایرانیان تحت عنوان کوچه سنگ تراش ها شناخته می شود، چون در گذشته اغلب افراد سنگ تراش و آجر کار در این محله زندگی می کردند.