مرتب سازی براساس:
کلیسای نِرسِس مقدس در محله ای به نام کوچر و در زمان حکومت سلسله صفوی ساخته شده است. این کوچه امروزه بین ایرانیان تحت عنوان کوچه سنگ تراش ها شناخته می شود، چون در گذشته اغلب افراد سنگ تراش و آجر کار در این محله زندگی می کردند.
پیروان دین یهودی پس از استقرار در اصفهان شروع به ساخت بنا هایی به عنوان عبادتگاه کردند و نام آنها را کنیسه گذاشتند. این کنیسه ها همگی زمانی آباد بودند ولی کنیسه عمو شعیا یکی از قدیمی ترین آن ها می باشد. این کنیسه از زمان قاجار باقی مانده است و امروزه متروکه محسوب می شود.
کنیسه ملا یعقوب بنایی باز مانده از دوران قاجار است. اکثر کنیسه های اصفهان در محله یهودی نشین جوباره واقع شده بودند. قدیمی ترین این کنیسه ها، موشی هاجا، به اوایل سال 1700 باز می گردد، اما سایر کنیسه های این محله پس از قرن نوزدهم ساخته شده اند.
مسجد جامع اصفهان یکی دیگر از جاذبه های اصفهان است و همه ساله بازدیدکنندگان فراوانی را به سوی خود جلب می کند. این مسجد در بافت قدیمی شهر و در نزدیکی محله تجاری قدیمی شهر قرار گرفته و از بناهای مذهبی و تاریخی مهم اصفهان به شمار می رود.
مسجد سید نام یکی از مساجد قدیمی و تاریخی شهر اصفهان است. این مسجد در زمان حکومت سلسله قاجار ساخته شده است و از آن زمان تا کنون از مساجد اصلی شهر به شمار می رود. در قرن 13 قمری آقا محمد شاه قاجار دستور ساخت این مسجد را صادر کرد.
قِهی نام روستایی در 37 کیلومتری ورزنه و 80 کیلومتری اصفهان است. این روستا با بافتی متمرکز، کوچه های پوشیده شده از طاق ها، خانه های خشت و گلی و بادگیرهای بناهای آن، چهره ای بسیار زیبا معماری مناطق کویری را به نمایش می گذارد.
کلیسا گئورگ یکی از معدود کلیساهای تاریخی و فعال اصفهان است و از زیباترین کلیساهای کاتولیک ایران محسوب می شود. این کلیسا به دستور شاه عباس صفوی ساخته شده، شاه عباس تصمیم داشت به هر شکلی شده ارامنه ای که مجبور به کوچ اجباری از آذربایجان به اصفهان شده بودند را در این شهر نگه دارد.
زاینده رود به معنی رود زندگی بخش است و از این رو با نام دیگر زنده رود نیز شناخته می شود. از دیر باز این مکان گردشگری یکی از دلایل تشکیل شهر و مناطق مسکونی خود شده است و امروزه رفتن در کنار هر گوشه از زاینده رود و تماشای جریان آب در تمامی فصل ها و ساعات شبانه روز بسیار دلنشین خواهد بود.
محله لُنبان یکی از محله های اطراف شهر اصفهان است. نام این محله در قدیم شاهپور بوده و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 نام آن به مصدق تغییر کرد. بعد از مرگ سید محمد بهشتی نام این خیابان به خیابان بهشتی تغییر کرد، چون خانه او در این خیابان قرار داشت.
مناره ساربان اصفهان یکی از مناره های باز مانده از دوران سلجوقی است و می توان آن را به عنوان یکی از زیبا ترین مناره های آن زمان معرفی کرد. این اثر تاریخی در قرن 6 قمری و در حدود سال های 525 الی 550 ساخته شده است.