مرتب سازی براساس:
درخت همیشه سبز لور یا انجیر معابد، درختی است که در اصل بومی هندوستان و جنوب شرق آسیا است ولی در شهرهای جنوبی ایران مانند بندر عباس، چابهار، قشم و کیش نیز یافت می شود. این درختان با برگ هایی همیشه سبز، چند صد سال عمر می کنند.
اُرس نام درختی است از تیره سرویان و از دیگر نام های آن هورَس، وَرس و یا سرو کوهی است. یکی از این گونه ها در روستای چشم نواز شهرستانک قرار دارد و دارای 17 متر طول و 14 متر عرض است. اما آنچه که این درخت را منحصر به فرد کرده عمر 2800 ساله آن بوده است.
دربند مجد العلما اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11618 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود خانه مجدالعلما در این قسمت این دربند نیز با همین نام شناخته می شود.
این رودخانه از جنوب غربی شهرستان آستارا شروع شده و به سمت شمال جریان دارد و در نهایت به دریای خزر میریزد. این منطقه دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است و باغها، باغچهها و دریاچههای زیبا در اطراف رودخانه دربند وجود دارد.
دربندِ تهران، یکی از محله های خوش آب و هوا در نزدیکی تهران است که با توجه به امکاناتی که شهرداری برای آن در نظر گرفته یک مرکز تفریحی و طبیعت گردی فوق العاده محسوب می گردد.
شهر یزد از دیرباز تا کنون خاستگاه زرتشتیان بوده است و همین امر منجر شده تا این شهر تاریخی به موزه روبازی از آثار و تمدن کهن ایران زمین تبدیل شود. این بنا در خیابان سلمان واقع شده و به دلیل قرار گرفتن در یکی از محله های قدیمی و کهن یزد، آن را درب مهر کهن نامیده اند.
دخمه های شریف آباد اثری به جا مانده از دوران پهلوی هستند که در تاریخ 7 مرداد سال 1382 با شماره 9284 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این دخمه که به دادگاه یا برج سکوت شریف آباد نیز معروف می باشد توسط مانچکی لیمچی هاتریا ساخته شده است.
دخمه های سنگی کافرکلی حفره های سنگی دست سازی هستند که در فاصله 42 کیلومتری دره هراز در میان آبادی اسک تا روستای پنجاب پراکنده شده اند. در این مسیر و در ارتفاعات رو به دره حدود ۲۵۰ دخمه در دل صخره ها و دره ها وجود دارند.
استان و شهر یزد از دیرباز محل سکونت زرتشتیان بوده و هست، به همین دلیل بناها و آثار تاریخی مربوط به این گروه از هموطنانمان بسیار در این شهر دیده میشود. دخمه محلی است که زرتشتیان طبق سنتهای قدیمی خود، امواتشان را در این محل میگذاشتند تا خوراک پرندگان شوند.
این اثر که قدیمی ترین دخمه استان یزد به حساب می آید از نظر موقعیت مکانی در میان پسته زارهای روستای ترک آباد اردکان رها شده است و به شدت مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است تا حدی که حتی تابلوی که نشان دهند ثبت ملی آن باشد نیز در این بنا دیده نمی شود.