مرتب سازی براساس:
خانه موتمن الاطبا با صد و سی سال قدمت، اولین خانه سه طبقه ساخته شده در تهران است که متعلق به میرزا زین العابدین دنبلی ضرابی معروف به موتمن الاطبا اولین فارغ التحصیل مدرسه دارالفنون می باشد. وی یکی از حاذق ترین پزشکان در دربار ناصرالدین شاه بود.
خانه مستوفی از جاذبه های گردشگری شهر با تمدن شوشتر است و روزانه پذیرای گردشگران داخلی و خارجی بسیاری است. این بنا همچون دیگر آثار باستانی شهر شوشتر از ارزش تاریخی بالایی برخوردار بوده و قدمت آن به دوره حکومتی مظفر الدین شاه قاجار می رسد.
ساری یکی از زیباترین شهرهای مازندران و ایران است. این شهر جاذبه های طبیعی و تاریخی شگفت انگیزی را در خود جای داده است و به این ترتیب به یکی از قطب های اصلی و مهم گردشگری ایران تبدیل شده است.
مسجد مشیرالسلطنه در سال 1318 توسط میرزا احمدخان مشیرالسلطنه وزیر خزانه مظفرالدین شاه و نخست وزیر محمدعلی شاه وقف شد. از ورودی مسجد دو پله پایین می رویم تا به صحن مسجد برسیم. این مسجد دارای یک صحن کوچک است.
خانه مشیرالدوله یا همان خانه پیرنیا، یکی از عمارت های بسیار زیبا و تاریخی پایتخت است. این بنا زیبا با نمایی آجری و چشم نواز در زمان قاجاریه ساخته شد و مالک آن حسن پیرنیا یا همان مشیر الدوله از نخست وزیران دوران احمدشاه بود.
هتل باغ مشیر الممالک یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7778 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این هتل 4 ستاره که در محل قدیمی باغ مشیرالممالک تاسیس شده است در سال 1398 بازسازی شده است.
این بنا در زمان قاچار و توسط علی آقا شیرازی (جد بزرگ مرتاضها) ساخته شده و در سال 1377 به شماره 2085 به عنوان یکی از آثار ملی ایران در لیست ثبت شده. این خانه همانند بناهای هم دوره خود از سبک و سیاق جدا شدن بخش خصوصی و عمومی خانه بهره برده است.
گفته می شود زمانی فرد زاهدی به نام مرتاض علی در این مکان به عبادت می پرداخته و به همین سبب این مکان برای مردم شیراز مکانی مقدس شناخته می شود و داستان ها و روایاتی از چله گرفتن و برآورده شدن حاجات در این مکان بیان می کنند.
معماری اصیل ایرانی این خانه در عین سادگی خاص است و همین امر باعث جذابیت آن شده است. این ساختمان با قدمتی 2.5 قرنی در سال 1394 مرمت شد و امروزه به هتلی با کیفیت هتل های 4 ستاره تبدیل شده است.
ملاباشی، منجم ناصر الدین شاه در زمان سلطنت ظل السلطان بود. او مالک کوچه و این بنا بود که همچون انسانی فرهیخته از خانه خود برای فعالیت های فرهنگی و مذهبی استفاده می کرد. در زمان خرید او، این خانه به این اندازه بزرگ و زیبا نبود.