بهترین مراکز دیدنی ایران

مجموعه شاه نعمت الله ولی از یادگاری های بجا مانده در دل کویر شامل بقعه شاه خلیل ثانی، مسجد، حسینیه، زورخانه، مدرسه، بازار، آب انبار، میدان و نخل است. دو روایت مختلف برای ساخت بنای اولیه وجود دارد.

گورستان توران پشت شهرستان تفت با قدمتی مربوط به سده 5 تا 11 هجری قمری در تاریخ 25 اسفند سال 1379 با شماره 3611 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

زیارتگاه پیربابا شرف الدین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8565 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

گورستان قدیمی شواز اثری به جا مانده از قرن ششم هجری قمری می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9124 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این گورستان عجیب در فاصله 95 کیلومتری شهر یزد قرار گرفته است و با قبرهای عجیبش گردشگران بسیاری را به آن منطقه جذب می کند.

شهر شیراز در بین شهرهای کشورمان دارای بیشترین تعداد آرامگاه امامزادگان می باشد. یکی از این امامزادگان بزرگوار که ارامگاه ایشان همواره محلی برای توسل و تزرع می باشد، سید تاج الدین غریب، فرزند جعفر بن فضل بن علی بن ابی طالب(ع)، هستند.

خانه های قدیمی شهر فرهنگ و هنر، شیراز، همواره میزبان گردشگران بوده و با رنگ ها و زیبایی های کم نظیر خود به آنان خوش آمد می گویند. یکی از این خانه های ارزشمند تاریخی، خانه فروغ الملک قوامی است که امروزه به عنوان موزه هنرهای معاصر مشکین فام نیز شناخته می شود.

در شهر دیدنی شیراز با توجه به وجود آثار متعدد و مشهور تاریخی، برخی دیگر از آثار و مکان ها کمتر مورد توجه و شناخت قرار می گیرند. قبرستان دارالسلم یا دارالسلام شیراز نیز یکی از این مکان هاست.

شهر فرهنگ و هنر شیراز در گذشته دور میزبان تمدن ها و حکومت های بزرگ باستانی و پس از آن نیز در چندین دوره پایتخت حکومت هایی نظیر زندیه بوده است. به همین سبب آثار باستانی، تاریخی و هنری بی شماری در این شهر جای گرفته اند؛

باغ پهلوان پور میراث به جا مانده علی پهلوان پور، تاجر و پهلوان نام آور یزدی است و به اندازه ای چشم نواز و باشکوه می باشد که در سازمان جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.این باغ برگرفته از هندسه باغ های ایرانی، مساحت 5 هکتاری را به خود اختصاص داده است.

این قلعه تاریخی متعلق به اواخر دوره افشاریه و اوایل دوره زندیه است. نقل است که این بنا در اصل از اموال "ابوالفتح خان"، یکی از خان‌های منطقه بوده که پس از چندین نسل، وراث او تصمیم گرفتند این مکان تاریخی و پر خاطره را برای تبدیل شدن به موزه مردم شناسی به میراث فرهنگی شهرستان خاتم یزد اهدا کنند.