بهترین مراکز دیدنی ایران

نغندر یکی از روستاهای ییلاقی مشهد است. این روستای محصور شده در میان کوه ها، در دره ای قرار دارد که دامنه کوه بینالود است. این روستا در گذشته «نوغان دره» نام داشت. نوغان به معنی ابریشم است و به نظر می رسد وجه تسمیه آن آب و هوای مطبوع و مناسب روستا بوده باشد.

خانه ملک با قدمتی از دوره قاجار است و در آن زمان تنها حمام خصوصی شهر را در خود داشت. این بنا یکی از چندین املاک وقفی موحوم حاج حسین ملک است که در سال 1385 به عنوان خانه توریست انتخاب شد. این خانه قبلا وسیع تر از اکنون بود.

خانه مردم شناسی بومیان کیش با قدمتی به طول 2 قرن و مساحتی در حدود 1200 متر مربع در منطقه سفین جزیره کیش قرار دارد. منطقه سفین از روستاهای کوچک کیش است و از طرف شمال به دریا، جنوب به دهلیز، از مشرق به الباغ و از سمت غرب به دهکون منتهی می شود.

در زمان های گذشته آب های زیر زمینی را به روش های گوناگون ذخیره می کردند و ایرانیان برای ذخیره این منبع با ارزش از ذخیره سازی ویژه ای بهره می بردند. ساخت آب انبارها برای ذخیره سازی و خنک نگه داشتن آنها از جمله نوآوری های ایرانیان بود.

در کرانه شمالی جزیره کیش بزرگترین پارک آن به اسم پارک ساحلی «میرمهنا» قرار گفته است. طول این پارک از میدان جاسک تا مسجد خاتم الانبیا است و قرار گیری اسکله میرمهنا در میان این پارک، آنرا به دو قسمت تقسیم کرده است.

شهر شوش با تمدنی چندین هزار ساله در بر دارنده آثار باستانی فراوانی است اما در این میان می توان این شهر را از نظر وجهه مذهبیش نیز ارزشمند دانست. آرامگاه دانیال نبی (ع) در این شهر همانند حرم مطهر امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س)، دارای شهرت فراوانی میان ادیان گوناگون است.

اردشیرخوره یا همان شهر باستانی گور به دلیل آرایش شعاعی و پلان دوارش، از نخستین شهرهای با تناسبات هندسی دنیا به شمار می رود. قدمت این شهر باستانی به دوران اولیه ساسانیان و حکومت اردشیر بابکان، بنیانگذار سلسله ساسانیان، باز می گردد.

شوش از شهرهای با تمدن ایران و جهان است. این شهر بناهای باستانی بسیاری را در خود جای داده است و از این میان می توان به آرامگاه دِعبِل خزاعی از شاعران معروف شیعیان و اهل بیت (ع)، اشاره کرد. وی در سال 144 خورشیدی در خاندانی شیعه و شاعر به دنیا آمد.

سد شاه عباسی از مکان های گردشگری شهر طبس است و سازه ای تامل برانگیز از دانش و روشن بینی گذشتگانمان به شمار می رود. این طاق بلند مرتبه در نزدیکی چشمه آب گرم مرتضی علی و روستای تاریخی خرو ساخته شده است و قدمت آن به زمان شاه عباس صفوی می رسد.

این مسجد که اکنون بقایای آن باقی مانده، قدیمی ترین مسجد خراسان و از منحصر به فرد ترین مساجد ایران بوده است. باستان شناسان بر این باورند که این مسجد در اواست قرن پنجم هجری ساخته شده. از بخش های مختلف می توان به شبستان قبله، صحن و شبستان شمالی اشاره کرد.