بهترین مراکز دیدنی ایران

خیابان ولی عصر به طول 18 کیلومتر طولانی ترین خیابان خاورمیانه به شمار می رود. این خیابان جنوب ِتهران را به شمال تهران وصل می کند. خیابان ولی عصر از میدان راه آهن در جنوب آغاز و به میدان تجریش در شمال ختم می شود.

سبزه میدان یکی از مهمترین میادین شهر در زمان قاجاریه بوده است. زمانی که تهران رفته رفته شکل شهر به خود می گرفت این میدان اولین میدان مدرن بود که در 700 متری کاخ گلستان ساخته شد. از آنرو آن را سبزه میدان می خوانند که در زمان صفویه و زندیه در این مکان زمین های کشاورزی بوده.

موزه ارتباطات در خیابان سپه در واقع اولین ساختمان پست ایران می باشد که بین سالهای 1313-1307 هجری شمسی در زمینی به مساحت شش هزار متر مربع و زیر بنای پانزده هزار متر مربع توسط یک معمار ایرانی-گرجی به نام نیکلای مارکف ساخته شده است.

خانه موزه کاظمی همان خانه ای است که سریال پدرسالار را سی سال پیش در آن ضبط کردند و همه ما درون این خانه را دیده ایم. خانه ای با یک حیاط مشجر و ایوان با ارسی های رنگی و دیوارهای ساده که الان رنگ آن ها سفید است.

موزه جواهرات ملی محل نگهداری کلیه جواهرات باقیمانده از دوره صفویه تا به امروز می باشد. هر کدام از اشیا داخل این موزه برای خود داستانی دارند و فراز و نشیب هایی را طی کرده اند. تا قبل از دوره پهلوی هیچ کدام از پادشاهان اقدام به جمع آوری جواهرات حکومتی نکرده بودند.

انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفه برای نخستین بار در سال 1353 به صورت یک انجمن خصوصی توسط سید حسین نصر در ایران شکل گرفت. این انجمن با تقلید از موسسه بین المللی فلسفه در فرانسه و با ترغیب ریموند کلیبانسکی رییس این موسسه در فرانسه کار خود را آغاز کرد.

خانه صالح مربوط به اواخر دوره قاجار اوایل دوره پهلوی با معماری ترکیبی از معماری قاجاریه و معماری غربی می باشد. این خانه متعلق به الله یار صالح از رجل سیاسی دوران مصدق می باشد که بعدها به ورثه اش رسید.

عمارت شقاقی یا خانه کوشک یا ماندالا مربوط به دوره رضا شاه پهلوی می باشد. عمارتی بیضی شکل در یک زمین 1550 متری با یک معماری به سبک معماری خانه های دوره قاجاریه و ترکیب آن با معماری اروپایی است. نمای داخلی و بیرونی این خانه به قدری زیبا و هنرمندانه تزیین شده است.

دبیرستان امامیه جنب کلیسای ژاندارک در خیابان لاله زار در سال 1260 هجری خورشیدی برای دختران راهبه به درخواست فرانسوی ها در زمان محمدشاه قاجار ساخته شد. این مدرسه صرفا برای تحصیل دختران غیر مسلمان و خارجی در زمینی متعلق به مشیرالدوله و در جنب خانه وی ایجاد شده بود.

خانه شهید رجایی هم مانند خانه دکتر شریعتی و پرفسور حسابی نه به خاطر هنر معماریش بلکه به خاطر روح بلند و سبک زندگی صاحبش مورد توجه واقع شده است و از سال 1373 به موزه تبدیل شد. خانه ای 254 متری بسیار ساده که تا سال 1373 محل زندگی همسر ایشان بوده است.