بهترین مراکز دیدنی ایران

پادگان حر و دانشگاه جنگ فعلی زمانی کاخ شاهان قاجاری در خارج از تهران بوده و بخشی از این کاخ به خیابان تبدیل شده است. میدان حر کنونی یا همان میدان باغشاه در زمانی قسمتی از این باغ به شمار می رفته است.

غارها از جمله مکان های شگفت انگیز و پر رمز و راز هر منطقه به حساب می آیند و استان اصفهان نیز میزبان تعدادی از این جاذبه های ارزشمند است. غار فریدون نام یکی از این مکان های گردشگری است که در دل کوه واقع شده است.

دارالبطیخ نام مقبره یا آرامگاهی تاریخی در اصفهان است. این آرامگاه تاریخی متعلق به استاد علم، ادب و سیاست در زمان سلجوقیان، خواجه نظام الملک طوسی، می باشد. در این آرامگاه چند پادشاه سلجوقی نیز در خاک خفته اند.

کلیسا مریم مقدس کلیسایی در مجموعه کلیسا مریم و هاکوپ مقدس قرار گرفته است، این مجموعه در زمان حکومت سلسله صفوی ساخته شده است. کلیسا مریم مقدس با نام کلیسا آسدوادزادزین نیز شناخته می شود، این واژه در زبان ارمنی به معنی مریم مقدس است.

کلیسا وانک را می توان معروف ترین کلیسا اصفهان معرفی کرد. این شهرت به سبب نقاشی های تاریخی و تزیینات شاخص و بی مانند این کلیسا، تلفیق هنر معماری ایرانی و ارمنی و موقعیت جغرافیایی این کلیسا می باشد.

شهر گل های محمدی قمصر، صنعت گلابگیری را از قرن ها پیش سینه به سینه انتقال داده است و خانه ذاکری ها یکی از این مراکز گلابگیری است. خاندان فیضی از نسل های گذشته به این حرفه مشغول بوده اند و امروزه خانه قاجاری ذاکری ها به موزه گلاب قمصر شهرت یافته است.

خانه شیخ الاسلام خانه ای قدیمی با در چوبی قطور در میان کوچه است و روزگاری محل سکونت علامه محقق سبزواری، شیخ الاسلام و نوادگان او بوده است. روی چوب سردر ورودی خانه تاریخ 1323 قمری با هنر گره چینی دیده می شود.

محله کنگاز در گذشته یکی از محله های ششگانه معروف اصفهان یا به عبارت آن روزها جی بوده است. کنگاز در قدیم، یعنی قبل از حمله مغول ها محله ای پر رونق و یکی از مراکز اقتصادی اصفهان بود. قدمت این محله به زمان قبل از اسلام بر می گردد.

طَرزه نام روستایی در غرب شهر اصفهان است. در واقع مجاور استان خوزستان می باشد. این روستا محل سکونت عشایر است و از چشم انداز های آن می توان به همین زندگی عشایری اشاره کرد. به دامان طبیعت این روستا چشم نواز که بی آیید با آبشاری زیبا رو به رو خواهید شد.

جَندَق شهر کوچکی است در حاشیه جنوبی دشت کویر و در شمال خود کویر بزرگ را دارد و از سال 1374 از روستا تبدیل به شهر شده است. این شهر از غرب به کویر ریگ جن و رشته کوه های جندق می رسد. در جنوب این شهر بیابان های خور و در شرق آن حاشیه جنوبی دشت کویر قرار دارد.