بهترین مراکز دیدنی ایران

میر فندرسکی یکی از دانشمندان خوش شانس زمانه اش بود، زیرا در زمانی به دنیا آمد و در موقعی شکوفا شد که حکومت سر سازگاری با دانشمندان را داشت و مانند فردوسی یا ابن سینا مجبور نبود برای حفظ جانش تلاش کند.

یکی از خوش نویس های بزرگ و مشهور خط نستعلیق میر عماد حسن قزوینی است که از هنرمندان قرن 10 قمری به شمار می رود. او نه تنها در ایران و در دربار صفوی نام دار بود، بلکه آوازه اش به قلمرو حکومت عثمانی و دربار گورکانیان هند نیز رسیده بود.

اگرچه جنگل ها و دریای خزر از مقاصد گردشگری محبوب استان مازندران هستند، جاذبه های تاریخی این استان هم دست کمی از جاذبه های طبیعی آن ندارند و بازدید از آنها شما را ناامید نخواهد کرد.

آرامگاه ملا علی کرم اثری باقی مانده از قرن نهم هجری قمری می باشد که با شماره 6307 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مقبره که ارزش مذهبی دارد متعلق به ملا علی کرم، خواهرزاده کریم خان زند می باشد.

یکی از بناهای آرامگاهی دیدنی شیراز، آرامگاه ابوعبدالله ابن خفیف از عرفای قرن سوم و چهارم هجری است. ابن خفیف شیرازی را با نام هایی چون شیخ السلام، شیخ کبیر و شیخ المشایخ نیز می شناسند. ابن خفیف از عرفای صوفی مسلک و بنیان گذار فرقه خفیفیه بوده است.

همانطور که می دانیم شهر شیراز در گذشته باستان میزبان تمدن بزرگ و امپراتوری باشکوه هخامنشیان بوده است. امروزه نیز آثار به جای مانده از این دوره ارزشمند و درخشان تاریخی، از مهمترین علل شهرت و محبوبیت شیراز در بین گردشگران خارجی و داخلی می باشد.

آرامگاه کاوه آهنگر در دهی به نام مشهد کاوه یا مشهد آهنگران قرار دارد. در کتاب جغرافیای نظامی ایران، رزم آرا می نویسد در روستاهای مشهد کاوه، بردشاه، جمالو و اورگان مردمانی زندگی می کنند که خود را نوادگان کاوه آهنگر می دانند.

آرامگاه فردوسی در باغی زیبا و به سبک معماری هخامنشی، مشابه آرامگاه کوروش ساخته شده است. بنای این آرامگاه با توسط زنده یاد مهندس سیحون و به دستور انجمن آثار ملی سال 1343 آغاز و در سال 1347 به اتمام رسید.

قدمت این بقعه به دوران حکومت عضد الدوله دیلمی باز می گردد. اولین بازسازی های آن توسط تیموریان صورت گرفت و در نهایت در دوران پهلوی مرمت گسترده ای روی این بقعه متبرکه به دستان هنرمند حبیب الله جوکار با سرپرستی مهندس پیروانی از معماران زبده آن دوره انجام شده است.

علامه محمد باقر مجلسی یا همان علامه مجلسی و یا مجلسی ثانی، از فقهای شیعه در زمان حکومت شاه سلطان حسین صفوی بود. آرامگاه علامه مجلسی معماری مربوط به دوران صفوی را به وضوح در خود دارد. از نشانه های معماری صفوی در این آرامگاه می توان به آیینه کاری، سقف های بلند و دیگر مواردی از این قبیل اشاره کرد.