بهترین مراکز دیدنی ایران

بنا بر اعتقاد مردم مزار شیخ بهاالدین در این محل قرار گرفته و نام نجم الدین شیخ محمود بن شمس الدین شیخ محمد بهاالدین بر روی سنگ قبری که در این آرامگاه دیده می شود نوشته شده است.

به گفته بسیاری شیخ ابو مسعود، صوفی و عارف سنی بود. او در قرن 3 قمری به اصفهان آمد و متوجه شد مردم بیشتر به سبک معاویه زندگی می کنند و احترام چندانی به حضرت علی قائل نیستند پس فکر کرد اگر به جای حج به آگاه کردن مردم بپردازد بهتر خواهد بود.

ایران از جمله کشورهایی است که بناهای مقره ای متنوعی را با معماری های منحصر به فرد در خود جای داده است. آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی یکی از این بناها است و مقبره عارف بزرگ انتهای قرن 4 قمری و اوایل قرن 5 قمری است.

شمس الدین محمد معروف به شمس تبریزی عارفی بزرگ و شهیر و پیرو راه مولانا در سلوک عشق در سال 1248 میلادی چشم از دنیا بست. وی در نزد اسطوره عرفان، حضرت مولانا از محبوبیت خاصی برخوردار بود تا جاییکه ایشان بخش اعظمی از غزل های دیوان شمس تبریزی را خطاب به شمس الدین تبریزی سروده است.

یزد به عنوان دومین شهر تاریخی جهان، دارای فرهنگ و تمدنی غنی می باشد و از همین رو اماکن تاریخی بسیاری را نیز در خود جای داده است. این بناها هم از نظر فرهنگی و هم از نظر معماری آثاری بی نظیر هستند که همواره گردشگران بسیاری را مجذوب خود می کنند.

در محله دولاب و سلیمانیه در محوطه گورستان روس و یونان آرامگاهی با سبک معماری روسی به چشم می خورد که معمار آن نیز نیکلای مارکف روسی است. به دلیل اینکه هیچ قبری در این آرامگاه وجود ندارد دو روایت در مورد صاحب این آرامگاه وجود دارد.

شیراز محل زندگی بسیاری از شعرا و پادشاهان بوده و به همین جهت از جمله بناهای دیدنی موجود در این شهر می توان به وجود آرامگاه های متعدد اشاره کرد. جلال الدین شاه شجاع که لقبش ابوالفوارس است یکی از پادشاهان آل مظفر بوده است.

بقعه شاه سید رضا مربوط به دوره صفوی است. این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2604 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. به علت سنگ قبری که نام شاه سید رضا بر روی آن نوشته شده است این نام را به آن داده اند.

آرامگاه سید گل سرخ اثری به جا مانده از قرن نهم هجری قمری می باشد که با شماره 7660 در تاریخ 17 اسفند سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این امامزاده متعلق به یکی از نوادگان امام صادق (ع) می باشد که در بین مردم با نام های سید فتح الله، سید ابوالفتح، سیدفتح و سید فتح الرضا نیز شناخته می شود. همچنین بر طبق نوشته روی یک زیلو این امامزاده تحت عنوان سلطان سیف الدین نیز یاد می شود.