مسجد جامع یزد، میراثی است به ثبت رسیده در سازمان یونسکو. قدمت این ساختمان تاریخی به بیش از 9 قرن می
رسد. از ظرافت و زیبایی به کار رفته در تزئینات کاشی های این مسجد گرفته تا مناره های بلند قامت آن، می تواند شما را برای مدتی محو تماشای خود کند.
می توان از باغ دولت آباد به عنوان جواهری درخشان در مجموعه معماری ایرانی نام برد، مکانی شگرف که
سالانه نظر بیش از هزار گردشگر ایرانی و خارجی را به خود جلب می کند. این باغ زیبا از معماری روح نواز ایرانی تاثر گرفته و باغی فریبا، غرفه هایی چشم نواز و بلندترین بادگیر خشتی جهان را در دل خود جای داده است.
در میان بافت تاریخی یزد، میدان امیرچخماق با قدمتی نزدیک به قرن 9 قمری و حکومت تیموریان یکی از نشانه
های شهری و مرتفع شهر یزد محسوب می شود. این بنای ارزشمند کاربری های متنوعی ازقبیل مسجد، تکیه، کاروانسرا، خانقاه، حمام عمومی و قنات را در خود جای داده است.
مدرسه ضیائیه بنایی است عظیم که به شیوه آذری ساخته شده است و از گنبد و گنبدخانه، میانسرا، ایوان،
پایاب و اتاق های متعدد تشکیل شده است. گنبد مدرسه نخستین بخش ساخته شده است که در ضلع جنوب غربی بنا واقع شده و گنبد خانه ای مربع شکل با اضلاع 8.8 متر در زیر آن قرار دارد.
می توان از شهر یزد به عنوان یکی از زیباترین و جذاب ترین شهرهای ایران نام برد، شهری که برای یک بار
هم که شده باید به آن سفر کرد و از زیبایی هایش لذت برد. آتشکده یزد به عنوان نیایشگاه زرتشتیان یکی از محبوب ترین نقاط گردشگری این شهر به شمار می رود. این معبد در سال 1934 در دوران پهلوی ساخته شد و آتش مقدس یا آتش بهرام زرتشتیان را در پناه خود گرفت.
این خانه ها اغلب به اقامتگاه یا موزه تغییر کاربری داده اند که فرصت بازدید و لذت بردن از جزییات
معماری آنها را بیش از پیش فراهم می کند. خانه لاری ها یکی از این خانه های شگفت انگیز در محله فهادان شهر یزد است که تاریخ ساخت آن به دوران قاجار می رسد.
بقعه 12 امام از قدیمی‌ترین آثار تاریخی شهر یزد و دومین گنبد شناسنامه‌دار در ایران است که در قرن
پنجم هجری و در دوران سلجوقیان ساخته شده و جزو بناهای کهن کتیبه‌دار است. این بنای تاریخی در نزدیکی چند اثر تاریخی دیگر از جمله مدرسه فیضیه و خانه لاری‌ها واقع شده است
آرامگاه سید شمس الدین از مکان‌های تاریخی یزد است که در محله چهارمنار این شهر قرار دارد و قدمت آن به
دوران ایلخانی برمیگردد و در سال 1313 به ثبت ملی رسیده. متاسفانه این بنا نیز مانند بیشتر آثار تاریخی این محل، نیمه ویران است و به همین دلیل کمتر مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد.
مدرسه کمالیه در محله شاه کمالیه یزد، شهر مهد علم و تمدن واقع شده. این مدرسه در گذشته جزیی از یک
مجموعه بزرگ شامل مدرسه و آب انبار بوده که گنبد کنونی در وسط آن مجموعه قرار داشته. به مرور زمان قسمت هایی از آن تخریب شده یا به صورت خانه های مسکونی درآمده.
احمد و شیخ محمد از ساکنان منطقه اسفنجرد (روستایی میان عزآباد و رستاق) بوده اند که بعدها تخریب شده.
آنان به دلیل ظلم حاکم آن منطقه از آنجا مهاجرت کردند و به شهر یزد آمدند. این دو برادر عارف بسیار مورد احترام مردم بودند و در کتب تاریخی نیز از آنها نام برده شده.
این مجموعه به دست امیر جلال الدین چخماق که از سرداران تیموری بود در سده هشتم خورشیدی و با همکاری
همسر وی فاطمه خاتون که مقبره او نیز در ضلع شمالی این مکان قرار دارد ساخته شد. او این بنا را برای رونق بخشیدن به یزد ساخت.
تکیه امیر چخماق بخشی از مجموعه امیر چخماق در بافت تاریخی شهر یزد است. این مجموعه دارای بازار، مسجد،
تکیه، دو آب انبار و یک بقعه است. این مجموعه در قرن نهم هجری به وسیله امیر جلال الدین چخماق و با یاری همسر وی به منظور آبادانی شهر یزد بنا شد و در دوره شاه عباس صفوی تغییراتی کرده.
یزد از قدیمی ترین شهرهای ایران و جهان است که ساخت و تولد آن را به یزدگرد سوم ساسانی نسبت می‌دهند و
در آن زمان "کثه" نامیده می‌شده. بنایی برج و باروهای این شهر را به زمان دیلمیان و اتابکان میرسد که دیوارهایی مستحکم و دروازه‌هایی برای تردد مردم داشته.
مسجد ملا اسماعیل در جنوب میدان بازار خان یزد و کنار آب انبار و بازاری به همین نام قرار دارد. در
گذشته این مسجد شامل مدرسه‌ای نیز بوده که در حال حاضر تنها ورودی آن باقیمانده. این بنا در دوره قاجار و به دستور ملا محمد اسماعیل عقدایی که در قرن 13 بسیار مشهور بوده ساخته شده است.
در روستای فهرج با قدمت 5 هزار ساله، مسجد جامع فهرج تنها مسجد باقیمانده از قرن اول هجری در ایران
محسوب می‌شود. قدمت این بنا به 1400 سال میرسد. یک بنای تاریخی که همچنان حیات و روح در آن جریان دارد و از ابتدای عمر خود هیچ تغییری نکرده.
به دلیل آب و هوای کویری شهر یزد، این شهر دارای آب انبارهای بسیاری است اما آب انبار 6 بادگیری به
دلیل معماری متفاوتش، شهرت جهانی دارد. این آب انبار در محله تل یزد یا تپه یزد واقع شده که به شش بادگیر نیز معروف است.
آب‌انبار وقت و ساعت جزوی از مجموعه و میدان وقت و ساعت یزد در محله فهادان است که شامل حسینیه، میدان،
نخل، بقعه سید رکن الدین و آب‌انبار قدیمی است. همه ساله در این میدان مراسم عزاداری و جشن برگراز می‌شود.
برج کبوترخان کسنویه یزد اثری به مانده از دوران صفویه می باشد که در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان
یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج بنایی دو طبقه می باشد که پلانی دایره شکل دارد و به همین ترتیب داخل بنا پله هایی به صورت مارپیچ و چسبیده ساخته شده که تا پشت بام ادامه دارد.
این آب انبار مربوط دوره صفوی و در کوچه‌ای به همین نام (کوشک نو) قرار دارد. این محله از قدیمی‌ترین
محلات یزد است که قدمت آن به قرن دوم هجری باز میگردد و از آن در کتب تاریخی بسیار نامبرده شده.
بافت تاریخی شهر یزد بناهای بسیار زیبایی را در خود جای داده است که همواره مورد توجه گردشگران داخلی و
خارجی بوده و این شهر کویری را به یک منطقه توریستی تبدیل کرده اند. یکی از جاذبه های مورد علاقه گردشگران در این شهر، خانه های تاریخی آن هستند که از دوران های مختلف باقی مانده اند.
در ضلع شمالی میدان امیر چخماق، خانه ای منحصر به فرد قرار دارد. خانه کلاهدوزه‌ها که در سال 79 به
موزه آب تبدیل شده است. این خانه قجری در سال 1266 به دستور تاجر نامدار یزد سید علی اکبر کلاهدوز و به دست معماران زبردست یزدی ساخته شده.
در محله دارالشفا و نزدیک دروازه مهریجرد، از دروازه‌های اصلی حصار و باروی قدیمی شهر یزد و در جوار
حمام مولانا مسجدی قرار دارد که شهرت خود را از حضرت علی بن موسی الرضا دارد. این مکان قدمگاه و محل استراحت این امام در زمان سفر به خراسان بوده.
آب انبار رستم گیو یزد، بنای کهن قجری در بلوار بسیج در سال 1281 بنا شده. اسم این بنا از بانی آن رستم
گیو نماینده وقت زرتشتیان در مجلس شورای ملی گرفته شده است. در مناطق کویری تامین و ذخیره آب از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.
این بنا به دلیل دست نخورده بودن و وجود تمامی قسمت های حمام سنتی مانند هشتی، شاه نشین، گرم خانه،
حوضچه های مختلف و قسمت های دیگر یک نمونه کامل از سبک معماری دوران قاجار به حساب می‌آید و بسیار ارزشمند است.
این خانه با مساحت 1320 مترمربع در زمان قاجار و بخشی در زمان پهلوی ساخته شده. این بنا در سال‌های
1300 تا 1320 به مدرسه تبدیل شده. بعد از آن تاجر توتون و تنباکو آقای اخوان سیگاری این بنا را خرید و 50 سال در تصرف این خانواده بود.
این بنا در زمان قاچار و توسط علی آقا شیرازی (جد بزرگ مرتاض‌ها) ساخته شده و در سال 1377 به شماره
2085 به عنوان یکی از آثار ملی ایران در لیست ثبت شده. این خانه همانند بناهای هم دوره خود از سبک و سیاق جدا شدن بخش خصوصی و عمومی خانه بهره برده است.
دبیرستان ایرانشهر نخستین دبیرستان تاسیس شده در شهر یزد است. بنای این دبیرستان در سال 1377 و با
شماره 2048 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده. دبیرستان ایرانشهر در سال 1306 به عنوان نخستین دبیرستان دولتی شهر یزد و در دوره قاجار شروع به کار کرد.
استان و شهر یزد از دیرباز محل سکونت زرتشتیان بوده و هست، به همین دلیل بناها و آثار تاریخی مربوط به
این گروه از هموطنان‌مان بسیار در این شهر دیده می‌شود. دخمه محلی است که زرتشتیان طبق سنت‌های قدیمی خود، امواتشان را در این محل می‌گذاشتند تا خوراک پرندگان شوند.
مجموعه ماکار یزد از آثار تاریخی مربوط به زرتشتیان یزد است. این مجموعه تاریخی که در اوایل دوره پهلوی
ساخته شده، در سال 1313 به دست بازرگان پارسی ساکن هند به نام پشوتن جی‌دوسابایی مارکار برای پیشرفت امکانات رفاهی و فرهنگی ایرانیان به خصوص زرتشتیان بنا شد.
مجموعه خرمشاه یزد مجموعه ای است از مسجد، حسینیه، حمام و ساباط. محله خرمشاه بر سر راه مسیر یزد –
کرمان قرار داشته و محل زندگی بسیاری از زرتشتیان است. دو دین و فرهنگ مسلمان و زرتشت از قدیم تا به امروز کنار هم با صلح در این منطفه زندگی کرده‌اند.
ندوشن شهر کوچکی درفاصله 70 کیلومتری یزد و با قدمت 5000 ساله است که مسجد جامع زیبایی را در خود جای
داده. این مسجد متعلق به دوره آل مظفر و قرن هشتم هجری است. ندوشن یک نام زرتشتی است و این شهر از دیرباز محل اسکان زرتشتیان بوده است.
مدرسه علمیه امام خمینی که در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۸۵ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، یک بنای قاجاری
است که در ضلع جنوب شرقی مسجد جامع یزد، جنب چهارسوق و بازار شاهی واقع شده است. حدود ۲۰۰ سال پیش این مدرسه به همت شاهزاده ولی میرزا ساخته شد.
بازار شاهی از قدیمی ترین مناطق شهر یزد است. دلیل بازدید زیاد جذابیت این بازار برای گردشگران موقعیت
جغرافیایی این بازار است. بازار وهارسوق یا شاهی از شمال به خیابان مسجد جامع، از جنوب به محله دارالشفا، از غرب به محله لب خندق و دوروازه شاهی و از شرق به خیابان امام خمینی وصل شده.
بانک شاهی یزد، قدیمی ترین بانک این شهر و به دستور ملکه بریتانیا و به مدیریت فرگوسن بریتانیایی در
زمان قاجاریه ساخته شد. بعد از انقلاب، بنای این بانک تا سال ها به دلیل انگلیسی بودن متروکه ماند تا اینکه به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی یزد تعمیر و مرمت شد.
به دلیل موقعیت کویری یزد، در سرتاسر این شهر آب انبارهای متعددی قرار گرفته اند تا درواقع زندگی در
محیط کویری آن را راحت تر کنند. آب انبار گلشن هم که در محله پنبه کاران قرار گرفته یکی از این انبوه آب انبارهای شهر می باشد.
ابوجعفر محمد بن علی ملقب به قاسم از نوادگان کوچکترین فرزند امام صادق (ع) است که در بین مردم به امام
زاده جعفر معروف است. نقل است که شبی والی یزد خواب پیامبر می بیند که از او میخواد یکی از نوادگانش را که در یزد اقامت کرده حمایت کند.
مجموعه سهل بن علی، بنایی متعلق به قرن هشتم هجری شمسی و شامل مسجد، امامزاده، حسینیه و حمام است. این
مجموعه در محله تاریخی سهل بن علی در شهر باستانی یزد است. این امامزاده از نوادگان امام صادق(ع) است.
زیارتگاه نارستانه از مکان های مقدس برای زرتشتیان است. داستان پیدایش این زیارتگاه به زمان حمله اعراب
در عهد ساسانیان باز می گردد. هنگامی که شاهزاده اردشیر پسر یزدگرد سوم برای نجات جان خود به کوه ها پناه برد.
شهر تاریخی یزد دربردارنده چندین موزه است که زیباترین آنها عمارت آیینه می باشد. بنایی متعلق به دوران
پهلوی و نشانه هنر و زیبایی معماری ایرانی. بنای این موزه متعلق به آقای صراف زاده از بازرگانان و صرافان خیر شهر بوده است.
از زیباترین آثار و مجموعه های تاریخی یزد، مجموعه خان است که شامل بازار، حمام و میدان می شود. این
مجموعه یادگاری از دوره قاجار است. حمام خان مختص بزرگان و خوانین شهر یزد بوده و در بازسازی ای که در آن انجام شده تزیینات و گچ بری های خاصی نیز به آن اضافه شده.
مسجد عمارت زیبای اربابی، یک بنای تشریفاتی و اعیانی تابستانه است که بخشی از باغ بزرگ معین بوده. این
بنا در زمان سلطنت ظل السلطان که حاکم یزد و اصفهان نیز بود، به دستور یکی از اشراف یزد و به دست معماران اصفهانی ساخته شد.
بقعه شاه سید رضا مربوط به دوره صفوی است. این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2604 به عنوان
یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. به علت سنگ قبری که نام شاه سید رضا بر روی آن نوشته شده است این نام را به آن داده اند.
حسینیه فهادان مربوط به دوره قاجار می شود، این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره ثبت 2652 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مردم یزد هر سال در آستانه ماه محرم طبق رسوم دیرینه شان آئین بالا پوش کشی حسینیه بزرگ فهادان را به جا می آورند.
حسینیه و میدان وقت و ساعت و نخل یزد مربوط به دوره قاجار می شود، این اثر در تاریخ 25 اسفند سال 1378
با شماره 2656 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. میدان وقت و ساعت از جمله بناهایی است که در کتاب تاریخ یزد، نوشته جعفر محمد جعفری، از آن یاد شده است.
مسجد پیر حسین مربوط به دوره قاجار می باشد. این مسجد در تاریخ 11 بهمن سال 1378 با شماره 2572 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی محلی یزد این بنا توسط خواجه پیر حسین دامغانی ساخته شده است.
مسجد جامع رکن آباد مربوط به دهه دهم هجری قمری، با شماره 2567 در سال 1378 به عنوان یکی از آثار ملی
ایران به ثبت رسیده است. این بنا در 17 کیلومتری اردکان قرار گرفته است. ساختمان مسجد شامل قسمت هایی نظیر صحن، گنبدخانه، ایوان تابستانی و شبستان زمستانی است.
مسجد چهل محراب یکی از مساجد تاریخی شهر یزد است که در محله فهادان نزدیک مدرسه ضیائیه، کنار حمام
ابوالمعالی و روبه روی مجموعه عرب ها قرار دارد. این مسجد در 18 آبان سال 1378 با شماره ثبت 2441 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به لیست میراث فرهنگی کشور اضافه شده است.
مسجد خضر شاه یا همان مسجد چهارمنار از آثار به جامانده از قرن نهم هجری است که در سال 849 هجری قمری
به دستور امیر جلال الدین خضر شاه ساخته شده است. این مسجد با نام های دیگری نظیر مسجد عالمی و مسجد میر خضر شاه نیز شناخته می شود.
آب انبار سید صحرا مربوط به دوره قاجار می شود و بارزترین ویژگی اش این است که دو سردر ورودی مجزا برای
زرتشتیان و مسلمانان دارد. این اثر با شماره 2467 در 19 مهر سال 1378 به ثبت ملی رسیده است.
قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید
حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.
ساختمان اداره دارایی یزد مربوط به دوره پهلوی می شود که در تاریخ 25 اسفند سال 1378 با شماره 2608
توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سنگی بر درب ورودی این ساختمان قرار گرفته که بر اساس آن این بنا در سال 1314 ساخته شده است.
قدمت قلعه مروست مربوط به دوران اسلام یا شاید قبل از اسلام تخمین زده شده است، که با شماره 2545 در
تاریخ 8 دی سال 1378 هجری شمسی توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است.
بیمارستان بهمن یزد مربوط به دوره پلهوی می شود که این اثر در تاریخ 15 آذر سال 1378 با شماره 2534 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. ساختمان این بیمارستان با مصالحی نظیر آهن و آجر ساخته شده و تزئینات چندانی به غیر از نقوش و تصاویر سردر بیمارستان نداشته است.
خانه مشروطه یزد در دوره قاجار توسط آقا سید محمد خان بنا شد و 60 سال پیش محمود مشروطه آن را خریداردی
کرد. این اثر در سال 1378 با شماره 2450 به فهرست میراث فرهنگی ایران اضافه شد. این خانه به دلیل حضور محمود مشروطه به عنوان شخصیتی فرهنگی و تاثیرگذار، از ارزش خاصی برخوردار است.
قلعه سفید ندوشن با قدمتی مربوط به دوران افشاریه و زندیه در تاریخ 5 بهمن سال 1378 با شماره 2555 توسط
سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه بر روی کوهی کم ارتفاع در شهر ندوشن در کنار رودخانه عبوری از کنار آبادی که اکنون به خیابان تبدیل شده است، قرار دارد.
مجموعه شهدای فهرج مربوط به سده 9 هجری قمری است که در روستای فهرج قرار دارد. این بنای تاریخی با
شماره 2444 در تاریخ 18 آبان 1378 در لیست میراث فرهنگی ایران قرار گرفت. این اثر عجاب انگیز مجموعه ای از بناهای ویران شده نظیر مقبره، مدرسه و خانگاه است.
مسجد بیاق خان یزد اثر به جا مانده از اواخر دوران قاجار و اوایل دوران زندیه می باشد که از نظر موقعیت
جغرافیایی در تقاطع بازار زرگری محله دروازه مهریز یزد قرار گرفته و در تاریخ 5 آذر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی ایرانی به ثبت شد.
مسجد یعقوبی مربوط به سده 8 و 10 هجری قمری در تاریخ 1 آذر سال 1378 با شماره 2504 به عنوان یکی از
میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است. مسجد یعقوبی و قنات آن از آثار ابو یعقوب، یکی از چهار سرهنگ حکومت علاالدوله و پسرش ابومنصور فرامز است.
خانه ملک زاده با قدمتی مربوط به دوران قاجار در تاریخ 28 دی سال 1379 و با شماره 2950 به عنوان یکی از
آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه باشکوه متعلق به حاج محمد صادق بوده است که چهار نسل از این خانواده در آن زندگی کرده اند.
دبستان خسروی اثر به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3807 در تاریخ 12 شهریور سال 1380 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خسرو شاه جهان در سال 1285 این مدرسه را تاسیس کرد.
دبیرستان کیخسروی با قدمتی مربوط به اواخر دوران قاجار و اوایل دوران پهلوی اول و با شماره 3613 در
تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این دبیرستان اولین دبیرستان شهر یزد است که توسط ارباب کیخسرو مهربان کیخسروی تاسیس شد.
قلعه ستی پیر که اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد با شماره 3357 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. اهالی محلی بر این باورند که چهار نفر از دختران زرتشتی هنگام فرار از حمله اعراب به این قلعه پناه برده اند و بعد داخل یکی از اتاق های این قلعه ناپدید شده اند.
کاروانسرای گلشن یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار است که توسط سازمان میراث فرهنگی ایران در تاریخ
18 اردیبهشت سال 1380 و با شماره 3805 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این هتل سه ستاره که قدمتی به اندازه 150 سال دارد به آستان مقدس امامزاده جعفر (ع) وابسته می باشد.
هتل مشیر که نمادی از میهمان نوازی مردم کشورمان در آن دوره می باشد دارای یک حیاط مرکزی و 19 واحد اقامتی که 3 باب آن به صورت سوئیت ارائه می شوند، می باشد.
مجموعه باغ خان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3806 در تاریخ 18 اردیبشهت سال
1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این باغ به دستور محمد خان والی در سال 1232 ساخته شد.
مجموعه برج و باروها و خندق یزد مربوط به دوران آل مظفر می باشد. این مجموعه از آثار با ارزشی نظیر برج
و بارو، حسینه، بقعه، آب انبار و بناهایی از این قبیل در خیابان های سید گل سرخ، محلات مالمیر، امام خمینی و لبخند واقع شده اند که قدمتی بسیار طولانی دارند.
مسجد بزرگ پشت باغ آب‌انبار رباط مجاورمتص اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3810
در تاریخ 18 اردیبهشت سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
هیچ گونه سنگ یا اثری که نشان دهنده بانی و زمان تاسیس مسجد باشد در این بنا به چشم نمی خورد اما افراد
محلی به این باورند که این مسجد توسط بلبل، وزیر شاه یحیی مظفری ساخته شده است.
مسجد سر پلک شهید مدرس طباطبایی که در ابتدای بازارچه سرپلک و در محله سر پلک یزد قرار گرفته است با
مصالحی نظیر خشت و گل ساخته شده است و تنها در برخی قسمت های آن نظیر کف و پشت بامش از آجر نیز استفاده شده.
مسجد سرسنگ اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 به عنوان یکی از
آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در هیچ یک از منابع تاریخی نام بانی این مسجد مشخص نشده است.
مسجد شاه حسین یزد که در بافت قدیمی مروست قرار گرفته است با شماره 4133 در تاریخ 10 مهر سال 1380 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس دو سندی که در محراب مسجد قرار داشته اند و اکنون به سرقت رفته اند این مسجد را به نام بانی آن شاه حسین فرزند احمد نامگذاری کرده اند.
آب انبار بولمیری اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7769
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ملک قاسم طبق وصیت پدرش خواجه محمدعلی این آب انبار را در سال 1047 هجری قمری ساخته است.
آرامگاه سید گل سرخ اثری به جا مانده از قرن نهم هجری قمری می باشد که با شماره 7660 در تاریخ 17 اسفند
سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بر اساس منابع تاریخی بانی این اثر زیبا و ارزشمند که زمانی محل تجارت مردم بوده است نامشخص می باشد
اما محلی های آن منطقه بر این باورند که این تیمچه متعلق به مرحوم هراتی می باشد.
دو روایت نچندان متفاوت در رابطه با ساخت این خانه وجود دارند که بر اساس یکی از آنها حاج محمد لاری در
خواب با سیدالشهدا ملاقت می کند و آن حضرت به وی دستور می دهد تا به یزد سفر کند و زمینی را خریداری کند تا در آن خانه ای بسازد به همین ترتیب او تمام این کارها را انجام می دهد.
از آنجایی که شهر یزد شهری با آب و هوای گرم بوده است از قدیم برخی خیرین به جای وقف مکان هایی نظیر
حسینیه و مسجد، آب انبار می ساختند و آن را در خدمت مردم قرار می دادند به همین دلیل به عنوان مثال در کنار مسجد جامع به فاصله خیلی کم چهار آب انبار قرار گرفته است.
این امامزاده متعلق به یکی از نوادگان امام صادق (ع) می باشد که در بین مردم با نام های سید فتح الله،
سید ابوالفتح، سیدفتح و سید فتح الرضا نیز شناخته می شود. همچنین بر طبق نوشته روی یک زیلو این امامزاده تحت عنوان سلطان سیف الدین نیز یاد می شود.
قلعه ابرندآباد اثری به جا مانده از دوران ساسانی می باشد که با شماره 6318 در سال 1381 به عنوان یکی
از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه اثری از ابرند یکی از سرهنگ های ایراندخت دختر خسرو پرویز است.
کنیسه کمال یکی از قدیمی ترین کنیسه های استان یزد، اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که با
شماره 6333 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.
کنیسه یا عبادتگاه یهودیان ملا آقا بابا ملا حیدر اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره
3616 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این مدرسه تاریخی به همراه آثار تاریخی دیگری نظیر باغ دولت آباد، قیصریه، میدان خان و جنب آباد توسط
محمد تقی خان بن میرزا محمدباقر بافقی مشهور به خان بزرگ ساخته شده است.
کارخانه اقبال یزد اثری به جا مانده از دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381با شماره
7781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این کارخانه که یکی از قدیمی ترین کارخانه های ریسندگی و بافندگی در ایران می باشد در سال 1312 شمسی تاسیس شده است.
مسجد تبریزیان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9111
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی بانی این اثر مشخص نیست و گمان می رود که دلیل نام تبریزیان که بر روی این مسجد گذاشته شده است محله تبریزیان باشد.
مسجد وزیر یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 7 مهر سال 1381 با شماره 6327 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد توسط سید مرتضی بن سید محمد عریضی ساخته شده است.
هتل باغ مشیر الممالک یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با
شماره 7778 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این هتل 4 ستاره که در محل قدیمی باغ مشیرالممالک تاسیس شده است در سال 1398 بازسازی شده است.
خانه زرگر یزدی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره
8537 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه به دلیل برخورداری از موقعیت جغرافیایی عالی همواره مورد توجه بسیاری از افراد بوده است.
خانه عرب زاده یا موزه سکه و مردم شناسی حیدرزاده اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ
17 اسفند سال 1381 با شماره 7760 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه به دست حاجی حیدرزاده ساخته شده است.
این خانه تا سال 1357 هجری شمسی مسکونی بوده اما بعد از آن چندین سال به حالت متروک باقی مانده بوده
که سپس در سال 1379 هجری شمسی پس از بازسازی در سال 1382 به هتل لاله یزد تغییر کاربری داده شده است.
خانه نواب وکیل اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 به عنوان یکی
از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه متعلق به میرزا سید محمد رضوی معروف به نواب وکیل بوده است.
زورخانه خواجه خضر اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره
7782 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
با وجود گذشت سال های طولانی این زورخانه همچنان پابرجا مانده است و این ورزش باستانی هنوز هم در این مکان اجرا می شود.
سینما گلشن یزد اثری به جا مانده از دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7796
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا اکنون متروک شده و از آن استفاده نمی شود اما همچنان جزوی از زیبایی های بی شمار شهر یزد محسوب می شود.
بقعه شیخ زین الدین علی خاموش اثری به جا مانده از قرن های دهم و یازدهم هجری قمری می باشد که در تاریخ
9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8555 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه متعلق به شیخ علی خاموش می باشد.
خانه تهرانی ها اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 6562 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این عمارت تاریخی اولین هتل موزه ایران می باشد که همه روزه گردشگران بسیاری را به سمت خود جذب می کند.
آب انبار دروازه مهریز اثری به جا مانده از قرن یازدهم هجری قمری می باشد که تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382
با شماره 8563 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار قدیمی که در گذشته مجموعه خدماتی برای استراحت مسافران بوده است اکنون متروک می باشد.
آب انبار شاه علی اثری باقی مانده از دوران صفوی می باشد. بر اساس کتیبه کاشی معرقی که در ورودی این آب
انبار نصب شده است این بنای تاریخی به نام سازنده آن، شاه علی نام گذاری شده است بر روی همین کتیبه تاریخ 981 هجری نیز به خط نسخ نوشته شده است.
آتشکده کوچه بیوک اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9132
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این اثر در یکی از قسمت های زرتشتی نشین واقع شده است.
خانه وکیلی اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9109 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه در گذشته به صورت خصوصی مورد استفاده بوده است.
برج و دروازه های ندوشن اثری باقی مانده از دوران مظفریان و صفوی می باشند. در دوران قدیم که به منظور
دفاع از شهر و راهنمایی مسافران در میان بیابان ها، دور و اطراف شهرها را با برج ها و قلعه ها محصور می کردند ندوشن نیز به همین شکل حصار کشی شده بوده است.
خانه پدری اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9134 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه پس از تغییر کاربری در سال 1394 با مدیریت آقای زارع کمالی اکنون به عنوان یک رستوران سنتی فعالیت می کند.
خانه نواب وکیل اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7762
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه که اکنون واحدی از میراث فرهنگی یزد در آن مستقر است به دستور میرزا سید محمد رضوی معروف به نواب وکیل بنا شده است.
آب انبار حاج سید حسین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با
شماره 12340 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سازنده این آب انبار حاج سید حسین خویدکی بوده است که در کنار این آب انبار آب انبارهای دیگری نیز بنا کرده است.
برج چهاردر اثری به جا مانده از دوران های افشار و زند می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره
13022 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این برج با مصالحی نظیر خشت، گل و سنگ ساخته شده است و پلان کلی آن مربع مانند می باشد.
خانه آقا کوچک اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 30 تیر سال1384 با شماره 12127 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خانه آقا کوچک نیز مانند دیگر خانه های یزد به سبک حیاط مرکزی ساخته شده است. مصالح اصلی به کار گرفته شده در ساخت این اثر خشت و گل می باشند.
قلعه خویدک اثری به جا مانده از قرن های 9 و 10 هجری قمری می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با
شماره 13029 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه تاریخی فضای بسیار بزرگی را شامل می شود و به نوعی خودش یک روستا به حساب می آمده است.
مسجد جامع خویدک اثری به جا مانده از دوران تاریخی پس از اسلام می باشد. از نظر موقعیت جغرافیایی این
مسجد در شمال روستای خویدک و در مجاورت با قلعه و آسیاب آبی خویدک قرار گرفته است و اتفاقا مسجد پنجه علی نیز در نزدیکی آن بنا شده است.
خانه محمد حسنی ها اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 30 تیر سال 1384 با شماره 12130
به عنوان یکی از اثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه زیبا که در گذشته کاربردی مسکونی داشته است اکنون نیز به عنوان یک خانه مسکونی استفاده می شود.
سردر مسجد زاویه یزد اثری باقی مانده از دوران صفوی می باشد. این سردر متعلق به مجموعه مسجد، حسینیه،
بقعه، آب انبار، حمام و کتابخانه زاویه بوده است که متاسفانه اکنون تنها این سردر و یک آب انبار ویرانه از آن باقی مانده است.
مسجد حاج حسن صفی اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره
11644 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد درواقع بخشی از مجموعه حسینیه قدیم و جدید، ساباط، بازارچه و آب انبار می باشد.
آب انبار مریضان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره
12372 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار به نام های آب انبار مریضو و آب انبار محمد رضا نیز شناخته می شود.
برج حاجی جلال اثری باقی مانده از دوران افشار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12361
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج تاریخی در واقع قسمتی از قسمت های باقی مانده از برج و باروهای ندوشن می باشد.
برج خواجه نعمت اثری به جا مانده از دوران های ایلخانی و صفوی می باشد که در تاریخ 15 اسفند سال 1379
با شماره 3612 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بانی این اثر تاریخی که به دیوار خواجه نصیر نیز معروف است، خواجه نعمت می باشد.
برج سنگی یزد اثری به جا مانده از دوران افشار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12369
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج بخشی باقی مانده از برج و باروهای ندوشن می باشد و به دلیل ساخت حدود یک متر از دیوار این بنا با سنگ آن را برج سنگی نام گذاری کرده اند.
آب انبار امامزاده اثری باقی مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره
13023 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار سی صد ساله به دلیل قرارگیری در کنار امامزاده مامانیک به این نام معروف شده است.
بقعه سادات قل هو اللهی یزد یکی از زیارتگاه های مورد علاقه مردم این شهر است، چراکه آنها معتقدند اگر
کسی هزار بار سوره توحید را در این زیارتگاه بخواند به حاجتش خواهد رسید. این بقعه تاریخی در واقع مزار شاه ولی و همچنین سه تن از سادات قل هو اللهی می باشد که از قرن نهم هجری باقی مانده است.
بقعه سیدگل زرد اثری به جا مانده از دوران تیموری می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13900
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود دو بقعه سید گلسرخ و سید گل مشکیجه در نزدیکی این بقعه گمان می رود این سه شخص با یکدیگر برادر بوده باشند.
بقعه ملا اسماعیل اثری به جا مانده از قرن 13 هجری قمری می باشد. میرزا سلیمان حسن طباطبایی این بقعه
را برای یکی از واقفان دوران قاجار به نام آخوند ملا اسماعیل بن عبدالملک عقدایی ساخته است و خودش نیز در این بقعه دفن شده است.
بقعه نصرالدین یزد اثری باقی مانده از قرن دهم هجری قمری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره
13903 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بقعه با نام بقعه سید نصر نیز معرفی می شود.
مسجد برخوردار اثری به جا مانده از دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13727
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا ساخته ای از شخصی به نام حاج محمد حسین برخوردار که از تاجران ابریشم بوده است، می باشد.
مسجد حظیره اثری باقی مانده از سال 843 هجری می باشد که توسط حاج شمس الدین محمد بن زین الدین علی شاه
میبدی ساخته شده است. گفته می شود ایشان این مسجد را برای استفاده و اسکان افراد تهی دست و همچنین به منظور عبادت و نماز خواندن بنا کرده است.
مسجد سرچم یا همان مسجد امام حسن مجتبی (ع) اثری به جا مانده از قرن پنجم هجری قمری می باشد که با
شماره 13891 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد با اینکه قدمت خاصی ندارد اما دو قطعه سنگ قبر که به قرن پنجم هجری قمری مربوط می شوند در محراب آن به چشم می خورند.
حسینیه نقشین با قدمتی از دوره زندیه از آثار زیبای شهر یزد می‌باشد که در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۸۴ با شماره
۱۳۶۹۸ به مجموعه آثار ملی ایران افزوده شد. وجه تمایز این حسینیه از دیگر مساجد و حسینیه ها وجود غیرقابل انکار تزئینات کاشی کاری و نقوش متفاوت مورد استفاده اش است؛
خانه اولیا یزد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13718
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه بسیار باشکوه تاریخی در گذشته خانه ای مسکونی بوده است اما اکنون خالی از سکنه می باشد.
خانه شکوهی اثری به جا مانده از دوران های قاجار و پهلوی می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با
شماره 12665 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه زیبا متعلق به شخصی به نام سید محمد شکوهی بوده است اما اکنون مالک آن اداره میراث فرهنگی یزد می باشد.
بقعه ابودردا اثری باقی مانده از قرن هفتم هجری می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13914 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. احتمال دارد که این بنا دراصل بخشی از مجموعه دارالشفای صاحبی بوده باشد.
بقعه آخوند کرباسی اثری باقی مانده از قاجار در سال 1384 لا شماره 13906 به عنوان یکی از آثار ملی
ایران به ثبت رسیده است. این بقعه که طی گذر زمان آسیب دیده بود به تازگی مرمت و بازسازی شده است.ملاجعفر کرباسی عالم و فقهی نامدار بوده که در قرن 12 هجری زندگی می کرده است.
مسجد شهاب الدین طراز اثری به جا مانده از اواخر قرن هشتم قمری می باشد که در تاریخ 26 مهر سال 1353 با
شماره 1007 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این اثر تاریخی سازه ای از مجموعه بنایی هایی می باشد که در قرن هشتم توسط شهاب الدین طراز ساخته شده است.
مسجد محله تل اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 13905 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. متاسفانه نام بانی این اثر تاریخی مشخص نمی باشد.
یکی از جاذبه های گردشگری استان یزد مسجد امیر المومنین زارچ است که اثری باقی مانده از دوران قاجار می
باشد و در تاریخ 16 اسفند سال 1384 با شماره 14542 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. گفته می شود این بنای 120 ساله در دوران سلسله های افشار و زند نیز وجود داشته است.
یکی از آب انبارهای متعدد موجود در شهر گرم و خشک یزد، آب انبار تالار سرو می باشد که به دلیل
قرارگرفتن در کنار تالار سرور، این نام بر آن نهاده شده است. این آب انبار در محله خرمشاه قرار دارد و آب انبار خرمشاه نیز نامیده می شود.
قلعه خشتی شهرآباد یکی از بناهای دوران قاجار می باشد که از کاربری دفاعی برخوردار بوده و امنیت این
شهر را در گذشته فراهم می کرده است. این قلعه کهنسال در تاریخ 24 اسفند سال 1384 با شماره 15056 به دلیل ارزش تاریخی و فرهنگی خود به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
قنات باغ زارچ در شهر تاریخی یزد با قدمتی متعلق به قرن چهارم هجری قمری، به عنوان بزرگترین قنات جهان
در فهرست میراث فرهنگی ایران و سازمان یونسکو به ثبت رسیده است. از دیگر ویژگی های قنات زارچ که می توان به عنوان سندی بر قدمت پیش از اسلام آن اشاره کرد.
این مسجد کهن و قدیمی با مصالحی نظیر گچ، خشت، گل و آجر ساخته شده است و دو بخش گرمخانه و گنبدخانه
قسمت های اصلی این بنا می باشند. دو ورودی که یکی به صحن و یکی به هشتی منتهی می شوند، برای این مسجد در نظر گرفته شده است تا رفت و آمد به داخل مسجد را تسهیل کند.
یکی از خاص ترین آب انبارهای شهر کویری یزد آب انبار ستی فاطمه یا آب انبار میدان امیر چخماق می باشد
که از دوران تیموری باقی مانده است و در تاریخ 16 اسفند سال 1384 با شماره 14856 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
یزد به عنوان اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو، و همچنین به
دلیل غنای آثار تاریخی بی نظیر خود، همواره مورد توجه دوستداران معماری و گردشگران ایرانی و خارجی بوده است.
شهر یزد از دیرباز تا کنون خاستگاه زرتشتیان بوده است و همین امر منجر شده تا این شهر تاریخی به موزه
روبازی از آثار و تمدن کهن ایران زمین تبدیل شود. این بنا در خیابان سلمان واقع شده و به دلیل قرار گرفتن در یکی از محله های قدیمی و کهن یزد، آن را درب مهر کهن نامیده اند.
در زیر بازارچه محله لرد آسیاب که در بلوار بسیج شهر یزد قرار دارد، مسجدی به همین نام در کنار خانه
علی قرار گرفته است که در کنار هم منظره بسیار جذابی را برای دوستداران معماری و گردشگران داخلی و همچنین خارجی فراهم ساخته اند.
شهر یزد بناهای تاریخی بسیاری را در خود جای داده است که هر یک از آنها جذابیت های خاص خودشان را دارند
و همین امر این شهر را به یکی از توریستی ترین شهرهای ایران تبدیل کرده است.
اگرچه موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی شهر یزد باعث شده تا تهیه آب همیشه برای اهالی آن مشکل
باشد، اما یزدی ها با ساخت آب انبارهای متعدد به خوبی با این مشکل مقابله کرده اند و علاوه بر این، با این ابداع آثار تاریخی ارزشمندی را در گوشه و کنار این شهر به جا گذاشته اند.
آب و هوای کویری یزد موجب شده تا نگهداری از آب در این شهر از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد و به طبع آن
آب انبارهای بسیاری در سرتاسر شهر ساخته شوند. این آب انبارها معمولا درکنار بناهای دیگری نظیر مساجد، خانه ها و کاروانسراها ساخته می شدند تا راحتی اهالی شهر را برای تامین آب فراهم کنند.
حمام های شهر یزد از نظر معماری از جذاب ترین سازه های این شهر و حتی کشور می باشند که متاسفانه بسیاری
از آنها به دلیل عدم آگاهی رسانی ناشناخته باقی مانده یا حتی تخریب شده اند. با این حال، تعداد اندکی از آنها که سالم مانده هنوز هم گردشگران بسیاری را به سمت این شهر تاریخی جذب می کنند.
خانه ملک ثابت یکی از خانه های تاریخی متفاوت و بی نظیر شهر یزد است که قدمت آن به دوران صفوی می رسد.
این خانه با معماری متفاوت خود ارزش بافت تاریخی شهر یزد را دوچندان کرده است که از این حیث، بسیار جالب توجه است.
یزد به عنوان دومین شهر تاریخی جهان، دارای فرهنگ و تمدنی غنی می باشد و از همین رو اماکن تاریخی
بسیاری را نیز در خود جای داده است. این بناها هم از نظر فرهنگی و هم از نظر معماری آثاری بی نظیر هستند که همواره گردشگران بسیاری را مجذوب خود می کنند.
خانه دکتر حجت واقع در خیابان امام خمینی یزد در زمینی به وسعت440 متر مربع بنا شده و دارای معماری
کویری و اصیل ایرانی می باشد که از دوران صفویه و اوایل دوره قاجاریه به یادگار مانده است.
خانه و دربند دکتر قوه صدوق از آثار به جا مانده از دوران قاجار در شهرستان صدوق، بخش خضرآباد، شهر
ندوشن استان یزد است که در تاریخ 28 اسفند سال 1386 با شماره 22769 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی کشور ثبت شده است.
از دیرباز تا کنون ورزش زورخانه ای یا همان پهلوانی، از ورزش های مورد توجه ایرانیان بوده است و
زورخانه ها علاوه بر معماری، به لحاظ فرهنگی و ملی و همچنین جایگاهی که در تاریخ و هویت ایرانیان داشته اند، همواره مورد توجه بسیاری از افراد بوده اند.
خانه های قدیمی شهر یزد از زیباترین آثار باقی مانده از دوران های مختلف تاریخی می باشند که با گذشت
زمان برخی از آنها تغییر کاربری داده اند و به عنوان مکان هایی نظیر موزه یا اقامتگاه فعالیت می کنند.
خانه های باقی مانده از دوران های مختلف تاریخی در استان یزد، به دلیل معماری ویژه آب و هوای کویری که
دارا هستند از جاذبه های گردشگری محبوب این شهر محسوب می شوند. یکی از این خانه های ارزشمند با قدمتی مربوط به دوران قاجار، خانه نعمت اللهی می باشد.
به شهر اردکان یزد می رویم تا با یکی از رمز آلود ترین مکان های گردشگری ایران آشنا شویم، غاری در میان
کوه ها و در بر دانده روایت های دلنشین اما سوال بر انگیز از ایران باستان. زیارتگاه چک چک یا همان پیر سبز از جمله مکان های مقدس زرتشتیان است که در داخل غار قرار گرفته است.
مسجد حاج محمدحسین که اولین مسجد آجری شهر و ساخت دوران صفویه است به همت و هزینه حاج محمدحسین، تاجر
اردکانی بنا شده. این مسجد تنها ساخته او نیست، بلکه مدرسه، بازار، چهارسوق، تیمچه و آب انبار نیز از دیگر وقف‌های اوست.
مسجد زیرده اردکان، قدیمی‌ترین مسجد این شهرستان مربوط به اوایل قرن دهم هجری قمری است، که در سال 1357
با شماره ثبت ۱۶۲۷ به لیست آثار ملی ایران اضافه شده. ورودی این مسجد دربی ساده است که عبارتی به خط نسخ روی آن حکاکی شده.
این حمام مربوط به دوره قاجار در محله قدیمی شهر اردکان، چرخاب و در جوار حسینیه چرخاب قرار دارد و در
سال 1376 با شماره ثبت ۱۹۳۶ به ثبت آثار ملی ایران رسیده. این بنا از لحاظ طراحی نقشه، نورگیر بودن و ساخت اجزای آن یکی از زیباترین حمام‌های باقیمانده در یزد است.
این خانه زیبا که متعلق به تاجر اردکانی آقای تقدیری است، مربوط به دوره قاجار است و مانند خانه های
یزد، چهار وجهی ساخته شده بر خلاف خانه های میبد و اردکان که سه وجهی ساخته می شدند. این خانه دارای حیاط مرکزی است که دور تا دور آن را اتاق های سه دری و پنج دری احاطه کرده.
روستای خرانق با قدمت ۴۵۰۰ ساله در قسمت کوهستانی اردکان قرار دارد. این روستای زیبا دارای جاذبه های
بی نظیری است که مقصد بسیاری از گردشگران شده.
از جذاب ترین دیدنی های این روستا، کاروانسرای خرانق است.
مسجد جامع اردکان که یک بنای خشتی گلی ۵۰۰ ساله متعلق به قرن دهم هجری شمسی است، در بافت تاریخی شهر
اردکان و بازاز چهارسوق قرار دارد. این بنا در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۲۳۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.
کاروانسرا رشتی که به همت حاج ابوالقاسم رشتی از تجار مشهور زمان خود در ابتدای روستای عقدا در دوره
قاجاریه و در سال ۱۲۵۵ بنا شده، از کاروانسراهای خوش نقشه و به سبک کاروانسراهای شاه عباسی است. روبروی این کاروانسرا آب انباری نیز با همین نام وجود دارد.
مسجد جامع عقدا در ۷۴ کیلومتری نایین و در حاشیه جاده یزد - اصفهان قرار دارد. این مسجد دارای دو بخش
گرمخانه برای فصول سرد و ایوان تابستانه برای روزهای گرم سال است. این ایوان تابستانی در ده سال اخیر ساخته شده.
مسجد زردک اردکان از قدیمی ترین مساجد شهرستان اردکان است که قدمت آن به سده 8 هجری قمری برمی گردد.
این اثر در تاریخ 19 مهر 1378 با شماره ثبت 2448 به لیست میراث فرهنگی ایران اضافه شد. اهالی اردکان به این مسجد گنج گلین می گویند.
استان یزد چندین کاروانسرا دارد که کاروانسرای سنگی انجیره اردکان قدیمی ترین آنهاست و به دلیل دور
افتادگی از جاده اصلی به شدت در معرض تخریب قرار دارد. این اثر مربوط به دوره ایلخانی می شود.
مسجد زین الدین اردکان که در بازار نو یزد و خیابان دروازه ملایر واقع شده یکی از چهار مسجدیست که در
بازار نو بنا شده. این بنا در واقع بنایی کوچک و ساده است که تنها مورد قبل توجهی که در آن به چشم می خورد سنگ قبری مربوط به سال 579 هجری قمری می باشد.
یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی شهر شیراز تنگ تیزاب است. این منطقه با دارا بودن آب و هوای خوب به
همراه وجود درختان و سبزینگی در کنار رودخانه پر آب گزینه مناسبی برای گذراندن روزی خاطره انگیز در کنار خانواده و عزیزان می باشد.
امام زاده سید محمد هفتادر اثری به جا مانده از اواخر دوران صفوی می باشد که با شماره 2895 در تاریخ 5
آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد حاج محمد سعیدا چرخاب، در دوره قاجار در قلب شهر اردکان ساخته شده است، که در سال 1377 توسط
سازمان میراث فرهنگی کشور با شماره 1973 به عنوان آثار ملی به ثبت رسید. این مسجد از موقوفات حاج رجبعلی اردکانی می باشد.
برج خواجه نعمت عقدا یا برج خواجه نصیر با قدمتی مربوط به دوران ایلخانی و با شماره 3612 در تاریخ 15
اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج درواقع به دستور خواجه نعمت ساخته شده تا محلی برای استراحت کاروان هایی باشد که از این راه عبور می کرده اند.
مسجد هلاکو اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7755 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد هلاکو بنایی خشتی می باشد که در دو طبقه ساخته شده است و هر یک از طبقه های آن دارای یک اتاق می باشند.
امامزاده نورالدین احمد اثری به جا مانده از دوران صفوی است که با شماره 6314 در تاریخ 7 مهر سال 1381
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این امامزاده به امامزاده پاگنده نیز مشهور است.
این حمام که از دو بخش بزرگ و کوچک تشکیل شده در گذشته به این صورت استفاده می شده که حمام کوچک مخصوص
بانوان بوده و حمام بزرگ نیز از صبح تا شب مختص بانوان بوده و بعد از آن شب تا صبح توسط آقایان استفاده می شده است.
خانه آیت الله خاتمی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره
9116 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه که درگذشته محل زندگی آیت الله روح الله خاتمی بوده است در سال 1383 تغییر کاربری داده شده است و اکنون محل دائمی موزه مفاخر اردکان می باشد.
مجموعه آب انبارهای احمدآباد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با
شماره 9108 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مجموعه به دلیل شیب مناسب زمین در منطقه ای از احمدآباد ساخته شده است.
خانه افضلی اثری به جا مانده از دوران قاجار و دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با
شماره 11619 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه تاجرنشین اکنون به موزه فرش، گلیم و جاجیم تغییر کاربری داده شده است.
خانه حاج عباس ثنایی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره
11623 به عنوان یکی از اثار ملی ایران به ثبت رسیده است. صاحب این خانه، حاج عباس ثنایی یکی از تاجران بزرگ روغن و کنجد در اردکان بوده است که به همین دلیل نام او را بر روی این خانه گذاشته اند.
این اثر که قدیمی ترین دخمه استان یزد به حساب می آید از نظر موقعیت مکانی در میان پسته زارهای روستای
ترک آباد اردکان رها شده است و به شدت مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است تا حدی که حتی تابلوی که نشان دهند ثبت ملی آن باشد نیز در این بنا دیده نمی شود.
دخمه های شریف آباد اثری به جا مانده از دوران پهلوی هستند که در تاریخ 7 مرداد سال 1382 با شماره 9284
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این دخمه که به دادگاه یا برج سکوت شریف آباد نیز معروف می باشد توسط مانچکی لیمچی هاتریا ساخته شده است.
دربند مجد العلما اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره
11618 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود خانه مجدالعلما در این قسمت این دربند نیز با همین نام شناخته می شود.
آسیاب آبی ترک آباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد. این آسیاب که برای خورد کردن گندم و
تبدیل آن به آرد استفاده می شود بنایی خشتی و گلی می باشد که از ویژگی های خاص آن می توان به تعداد زیاد پله های موجود در آن اشاره کرد.
بافت تاریخی شهر احمدآباد اثری به جا مانده از دوران آل مظفر به بعد می باشد که در تاریخ 2 بهمن سال
1382 با شماره 10844 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این شهر توسط شیخ احمد یزدی بنا شده است.
کاروانسرای ارجنان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره
12655 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بانی این کاروانسرا حاجی شیخ آقابابای هرندی می باشد.
زیارتگاه پیر هریشت اردکان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد. این اثر ارزشمند در دامنه کوه
هایی کم ارتفاع قرار گرفته است که بر اساس اعتقاد زرتشتیان این محل جایی بوده است که یکی از کنیزهای بانوی یزدگرد ساسانی در آن غیب شده است.
قلعه چاه افضل اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 16 شهریور سال 1383 با شماره 11070
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه در گذشته کاربردی دفاعی داشته است و مردم هنگام خطر به این قلعه پناه می برده اند.
قلعه خرانق اثری به جا مانده از دوران های تاریخی پس از اسلام می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383
با شماره 11509 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه پیچ در پیچ طوری طراحی شده است که فضایی هولناک داشته باشد تا درواقع نوعی دفاع در برابر راهزنان محسوب شود.
یکی از سازه های مهم و حیاتی در دوران های گذشته چاپارخانه ها بودند که در میان جاده ها ساخته می شدند
تا محلی برای استراحت چاپارهای دولتی باشند. به علاوه، این ساختمان های ارزشمند که بیشتر خدمات پستی ارائه می دادند، برای تعویض اسب ها نیز استفاده می شدند.
یزد شهری است پر از خانه ها وکاروانسرهای زیبا که از دوران تاریخی مختلفی به یادگار مانده اند که نظر
هر فرد علاقه مند به فرهنگ و تاریخ ایران را به خود جلب می کنند. زیرو یکی از آن کاروانسراهایی است که در دوران صفوی ساخته شده و حتما در سفر به شهرستان اردکان باید از آن بازدید کنید.
مازاری سنایی اثری متعلق به دوره قاجار است که در شهرستان اردکان، محله کوشکنو واقع شده است. این بنا
دارای دو ورودی می باشد که یکی از آنها مخصوص استفاده افراد و دیگری به منظور استفاده چهارپایان ساخته شده است. هر دوی این ورودی ها در ضلع شرقی بنا قرار گرفته اند.
شهر یزد مانند دیگر مناطق کویری ایران و بنا بر شرایط اقلیمی که دارد، پر از آب انبارهای زیبا است که
در دوران های مختلف تاریخی ساخته شده اند و برای انبار کردن آب در زمان بارش باران و استفاده از آن در فصول گرم و خشک سال به کار می رود.
خانه وحشی بافقی جنب مسجد جامع باق، اثری به جا مانده از دوران قاجار است. این خانه که اکنون محل سکونت
اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بافق است در گذشته، خانه شمس الدین محمد وحشی بافقی یکی از شاعران معروف قرن دهم هجری قمری بوده است.
قلعه باقر آباد بافق با قدمتی بیش از یک قرن از بناهای بسیار زیبا دروه قاجاریه است که به دستور
عبدالرحیم خان فرزند محمد تقی خان بافقی ساخته شد. تمام این ساختمان به طور همزمان ساخته نشد و در ابتدا برج شمالی آن با دو طبقه و ارتفاع 8 متر ساخته شد.
سرزمین های کویری همیشه مظهر سکوت و آرامش بوده اند و در هم آمیختن زمین و آسمان را در انتهای چشم
انداز زیبای کویر می توان به خوبی مشاهده کرد. کویرها سالانه تعداد کثیری از مسافران را به جهت رنگ های چشم نواز و حرکت نرم شن های روان به سوی خود جذب می کنند.
شهر کویری یزد به دلیل شرایط آب و هوایی خاصی که دارد، در طول تاریخ محل ساخت آب انبارهای متعددی بوده
است تا زندگی راحت تری را برای ساکنانش فراهم کند. یکی از این آب انبارها، آب انباری است که در دوران قاجار و با نام کاکامیر ساخته شده است.
نقل است امامزاده عبدالله بن موسی بن جعفر (ع) از نوادگان امام موسی کاظم و برادر امام رضا(ع) است.
اشعار سردر بقعه نیز این مکان را متعلق به ایشان دانسته اما مدارک موثقی که نشان بدهد محل دفن امامزاده اینجاست، وجود ندارد. ساخت این بنا به قرن پنجم هجری شمسی برمیگردد.
یکی از مجموعه بناهای تاریخی ایران و شهر قدیمی یزد که در اقتصاد این شهر نیز تاثیر به سزایی داشته
میدان خان بافق می باشد. قدمت این میدان به دوره زندیه و حتی قبل از آن بر می گردد. میدان خان درست در وسط شهر بافق و در مسیر آستانه امامزاده عبدالله و مسجد جامع واقع شده است.
این بنا که متصل به یک مدرسه است مربوط به دوره قاجار است، و در تاریخ ۱۵ دی ماه سال 1375 با شماره ثبت
۱۸۲۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد که توسط ملا محمد باقر بنا شده دارای بخش تابستانه و زمستانه است.
برج مبارکه اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 8681 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج 7 متری با مصالحی نظیر خشت و گل در دو طبقه ساخته شده است.
قلعه باقرآباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 22 مرداد سال 1384 با شماره 13000
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه باشکوه به فرمان شخصی به نام عبدالرحیم خان ساخته شده است.
حمام حاجی آباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12661
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این حمام تاریخی با مصالحی نظیر آجر و ساروج ساخته شده است و با تزئیناتی نظیر آجرهای فرشی زیباسازی شده است.
برج کبوتر خانه میبد به عنوان یک برج بی نظیر و درخشان از آوازه ای زیادی برخوردار است. برجی بسیار
مقاوم که حتی از کبوترها هم نیز محافظت می کند. این برج با اهدافی خاص و کارآمد طراحی شده، اهدافی هوشمند نظیر پناه دادن به کبوترها و جمع آوری فضولات آنها به عنوان کود کشاورزی.
کاروانسرای شاه عباسی میبد یکی از بناهای با شکوه به سبک معماری صفویه در زمان قاجار است. این بنا از
بخش های متنوعی نظیر یخچال، آب انبار، راهداری و چاپارخانه تشکیل شده است. قرارگیری مجموعه در سرچشمه کاریز، آن را به مرکز اصلی حمل و نقل یزد در زمان های قدیم تبدیل کرده بود.
کویر یزد جاذبه های گردشگری فراوانی را در خود جای داده است. بناهایی پنهان در زیر زمین و آسمان آبی
شهر زیبای میبد، همان آسمانی که هدیه داده باران را، به آب انبارهای شهر و آب انبار کُلار یکی از آن هاست. بر اساس اسناد تاریخی زمان ساخت بنا مربوط به دوره صفویان تخمین زده شده است.
قلعه نارین (نارنج قلعه) مربوط به دوره ساسانیان است و در میبد، فلکه شهرداری واقع شده و این اثر در
تاریخ ۸ مرداد ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۰۸۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مسجد جامع میبد که از نگاه کارشناسان و باستان‌شناسان بخشی از مجموعه بزرگتر بوده که با توجه به قدمت
آن یکی از قدیمی‌ترین مساجد تاریخ اسلام است. نخستین بار در قرن دوم هجری بنای این مسجد شروع شد و در طی اعصار و قرون مختلف بخش‌هایی به آن اضافه شده.
نارین قلعه یا به گویش محلی نارنج قلعه واقع در میبد یکی از قدیمی‌ترین شهرهای ایران و جهان است. این
شهر مملو از بناهای تاریخی خشتی، بافت و اصالت خود را حفظ کرده و تعداد زیادی از بناهای تاریخی آن به ثبت آثار ملی رسیده اند.
شهر میبد با تاریخی چندین هزار ساله، مقصد گردشگران بسیاری از سراسر دنیا و ایران است. مسجد جامع
فیروزآباد نیز یکی از جادبه‌های روستای فیروزآباد میبد است. نخستین چیزی که شما را در نگاه اول به خود جذب می‌کند، گنبد آجری و زیبای این مسجد است.
از بین جاذبه‌های دیدنی میبد، یخچال میبد بنای منحصر به فرد و جالبی است. علی رقم ظاهر ساده خود
کارکردی شگرف داشته و دارد. که تلفیقی از علم و هنر معماری است. کارکرد این بنا تولید یخ در زمستان و استفاده از آن در تابستان و خنک نگداشتن مواد فاسد شدنی بوده است.
خانه بیرونی میبد که به دارالبرهان نیز معروف است، بنایی مربوط به دوره ایلخانی است که تا چندی پیش
مسکونی بوده و به دست خانواده برهانی اداره می شده. اما در حال حاضر در طرح حفاظت و ساماندهی قرار گرفته است.
مسجد آمنه گل روستای ندوشن که اولین پایه های آن در قرن هشتم هجری گذاشته شده، به یک اتاق کوچک گلی و
اندود گچ محدود می شود.قطعه سنگی خاکستری به ابعاد ۴۰ در ۴۰ سانتی متر در این بنا موسوم به سنگ محراب وجود دارد که با خط نسخ آیاتی از قرآن بر آن نوشته شده.
مسجد جامع بفروییه یا مسجد حاجی ملک در محله پایین بخش بفروییه شهر میبد قرار دارد. این مسجد نیز از
قسمت های مختلفی چون گرمخانه مخصوص فصل های سرد و ایوان و تابستان خانه تشکیل شده. این بنا با خشت و گل ساخته شده و تنها قسمت کوچکی از قسمت شرقی بام آجری است.
زیارتگاه مقدس خدیجه خاتون در واقع آرامگاه خواهر امامزاده جعفر (ع) و فرزند امام موسی بن جعفر (ع) می
باشد، ایشان در دهه سوم قرن پنجم هجری شمسی وفات یافته است. گفته می شود بر اساس کتیبه های موجود در آن قدمت بنا به قرون 6 یا 8 هجری شمسی بر میگردد.
پل موسی خان متعلق به دوره قاجار می باشد. متاسفانه این پل در آستانه تخریب قرار گرفته است. به گفته یک
کشاورز محلی، جناب آقای سید حسین یحیی زاده، در حدود 50 سال پیش که آب سیلاب ها از این منطقه عبور می کرده این پل محل عبور افراد بوده.
قدمت چارپاخانه میبد به دوران قاجار باز می گردد و یکی از زیباترین آثار تاریخی واقع در میبد می باشد.
این اثر در تاریخ 19 مرداد سال 1379 و با شماره 2767 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بافت فرهنگی تاریخی شهرستان میبد اثری بسیار دیدنی مربوط به دوران تاریخی پس از اسلام می باشد که با
شماره 3490 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه سالار میبد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3695 و در تاریخ 25 اسفند سال
1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه امروزه تحت اختیار اداره میراث فرهنگی و صنایع دستی میبد درآمده است.
قلعه مهرجرد اثری به جا مانده از دوران پیش از تاریخ ایران باستان با شماره 4132 در تاریخ 10 مهر 1380
به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای تاریخی در روستای مهرجرد که در قدیم یکی از آبادی های این منطقه بوده است قرار گرفته و یکی از چندین قلعه ساخته شده در این منطقه کویری می باشد.
قلعه بارجین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره8549 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه که محلی برای پناه گرفتن مردم در زمان های خطرناک بوده توسط اربابان زرتشتی ساخته شده است.
بنای اقامتگاه سنتی قلعه وزیر با مصالحی نظیر خشت، گل و ساروج ساخته شده است و ساختمان اصلی در میان
حیاط بزرگی قرار گرفته که با برج های بلند و مرتفع اطرافش حسابی خودنمایی می کند. در سه سمت این قلعه 31 باب اتاق سنتی جای گرفته اند که با درها و پنجره های چوبی تزئین شده اند.
بافت تاریخی روستای ندوشن اثری به جا مانده از قرن هفتم هجری قمری می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال
1383 با شماره 11593 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. سرتاسر این روستای تاریخی با آثار و بناهای بسیاری ارزشمندی پوشیده شده است.
مسجد دهنو اثری به جا مانده از دوران آل مظفر می باشد که در تاریخ 2 بهمن سال 1382 با شماره 10878 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد اولین کارگاه زنده حفاظت و مرمت پایگاه پژوهشی میبد می باشد.
عمیق ترین آسیاب زیرزمینی و تنها آسیابی در جهان که با دست در زمین حفر شده است، آسیاب دو سنگی در
روستای محمد آباد شهرستان میبد می باشد که از دوران تاریخی قاجاریه تا به امروز باقی مانده است.
حمام های عمومی ایران، همواره از نظر هنر معماری و نقش غیر قابل انکار آنها در فراهم آوردن محلی برای
گرد هم آمدن و ملاقات مردم با یکدیگر، مورد توجه بوده اند. حمام حسن آباد یکی از حمام های دوران قاجار است که اگرچه قدیمی است ولی به شکل مدرن بازسازی شده و حتی مجهز به دوش است.
شهر یزد داری خانه های دیدنی بسیاری می باشد که در دوران تاریخی مختلفی بنا شده اند و از جاذبه های
گردشگری محبوب برای بازدیدکنندگان خارجی و داخلی هستند. خانه عبدالکریم حائری یکی از این متعدد خانه ها می باشد که تاریخ ساختش به دوران پهلوی می رسد.
یکی از خاص ترین آثار تاریخی شهر یزد آسیاب کچلک می باشد که در شهرستان میبد و روستای حسن آباد قرار
گرفته و نظر هر گردشگری را به خود جلب می کند. جالب است بدانید که این آسیاب از دوران قاجار تا به امروز باقی مانده است.
پای حوض سنگ، رباطی به جا مانده از دوران صفوی است که در ۲۰ کیلومتری سه راهی طبس قرار گرفته و معماری
مختص این دوره هنوز در گوشه و کنار بنای رباط و آب انبارهای اطراف آن به چشم می خورد. رباط پای حوض سنگ در دوران صفوی به عنوان استراحتگاهی برای زائران آرامگاه امام رضا (ع) ساخته شده است.
خانه بلالی یکی از اثار دیدنی شهرستان میبد در استان یزد است. با توجه به شواهد موجود در قوس ها، شکل
پلان، ابعاد و دیگر ویژگی های بنا، احتمال می رود که قدمت آن به دوران صفوی برسد.
خانقاه سلطان محمود شاه یا شیخداد در روستای بندرآباد شهرتان اشکدز واقع شده. این روستای قدمتی 1500
ساله دارد که در گذشته منطقه تجاری بوده. روستای بندرآباد در فاصله 10 کیلومتری از شهر اشکدز قرار دارد و تمام اهالی روستا می توانند شما را به محل خانقاه راهنمایی کنند.
در 25 کیلومتری شهر یزد، جاده تهران-یزد، در روستایی به نام حجت آباد عمارتی زیبا به همین نام وجود
دارد، که به دلیل نزدیکی قنات حجت آباد از پوشش گیاهی خوبی برخوردار است. این بنا مربوط به دوران قاجار و بانی آن میرزا محمد مستوفی حاکم وقت یزد است.
مسجد ریگ رضوانشهر، بنایی 700 ساله که سال‌ها زیر تلی از شن‌های روان پنهان بوده. در سال 1370 این بنا
از میان شن‌ها سردربرآورد و قدمت و اصالت خود را به همگان نشان داد. این مسجد قرن نهمی توسط معین الدین اشرف ساخته شده و با شماره 2402 در سال 1387 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بقعه سید تاج الدین ابراهیم آباد معروف به گنبد تاج مربوط به سده هشتم به بعد است و با شماره 2035 در
تاریخ 19 آذر ماه سال 1378 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بنای این اثر کاملا خشتی و گلی است که طرح هشت ضلعی و برج مانندی دارد و ارتفاع هر یک از ضلع های آن به چهار متر می رسد.
مسجد حاجی رجب علی اشکذر با قدمتی مربوط به دوران قاجار در تاریخ 5 آذر سال 1379 و با شماره 2896 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد تاریخی زیبا در سال 1215 و به دست حاج ملا رجب علی بنا شده است.
آب انبار هفت بادگیر عصرآباد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381
با شماره 7753 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار به همراه باغ کنار خود توسط جهانگیر رستم ایزدی که به ارباب کیخسرو مهربان معروف بوده.
شهر یزد، شهری با آب و هوای کویری است و از همین رو افراد خیر بسیاری آب انبارهای بی شماری در گوشه و
کنار این شهر ساخته اند. آب انبار سرحوض یکی از این بسیار آب انبارها می باشد که با معماری عالی و بی نقص خود از دوران زندیه تا به امروز در روستای عزآباد شهرستان اشکذر به یادگار مانده است.
یکی از سازه های مهم و حیاتی در دوران گذشته چاپارخانه ها بودند که در میان جاده ها ساخته می شدند تا
محلی برای استراحت چاپارهای دولتی و کاروان ها باشد. به علاوه این ساختمان های ارزشمند که بیشتر خدمات پستی ارائه می دادند، برای تعویض اسب ها نیز استفاده می شدند.
قدمت این اثر به دوران قاجار باز می گردد. زیارتگاه شیخ عبدالله بهابادی بنایی خشتی با دو ورودی از سمت
های شرق و غرب می باشد، ورودی غربی دو ایوانچه دارد که با پله هایی به پشت بام مقبره می رسد.
در فاصله 72 کیلمتری از شهر یزد، در قبرستانی بر بالای تپه‌ها، واقع در روستای توران پشت گنبدی دیده
می‌شود.این گنبد سنگی بر برجی 8 ضلعی بنا شده و از نظر سبک معماری و ساخت دوره سلجوقی یک نمونه فاخر تلقی می‌شود.
مسجد شاه ولی تفت نیز بخشی از یک مجموعه تاریخی است که شامل حسینیه، مسجد، بقعه، زورخانه، مدرسه،
بازار، میدان، آب انبار و نخل است و در مرکز شهر تفت قرار دارد. این مجموعه از چشم نوازترین بناهای تاریخی به یادگار مانده در دل کویر است.
قدمگاه فراشاه مسجدی است در جاده تفت-دهشیر و بنام علی بن موسی الرضا بنا شده. طبق سنگ نوشته مرمری این
بنا، این مکان قدمگاه حضرت علی بن موسی الرضا بوده و به دستور گرشاسب بن علی از امرای دوره دیلمی در سال 512 هجری ساخته شده.
این مجموعه واقع در روستای بیداخوید شهرستان تفت، شامل خانقاه، بقعه و مسجد است. گنبد بر روی سه قبر
قرار دارد که یکی از آنها مربوط به عارف بزرگ و نامدار شیخ علی بلیمان است. می‌توان گفت از ابتدای ساخت این بنا تاکنون هیچ تغییری در آن داده نشده و در سال 1363 در لیست آثار ملی ثبت شده است.
مجموعه شاه نعمت الله ولی از یادگاری های بجا مانده در دل کویر شامل بقعه شاه خلیل ثانی، مسجد، حسینیه،
زورخانه، مدرسه، بازار، آب انبار، میدان و نخل است. دو روایت مختلف برای ساخت بنای اولیه وجود دارد.
مسجد قدیمی توران پشت مربوط به دوره تیموری می شود و با شماره 2541 در تاریخ 5 آذر سال 1378 توسط
سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت ملی رسیده است. بنا بر اعتقاد مردم این مسجد قدمگاه امام رضا (ع) می باشد.
قلعه حسین آباد شفیع پور بنایی تاریخی واقع در دهستان گاریزات شهرستان تفت است که قدمت آن به دوره
زندیه باز می گردد، این اثر در تاریخ 15 آذر سال 1378 با شماره 2540 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است.
عمارت و باغ صدری یا به نام محلی عمارت و باغ نمیر زرتشتی اثری تاریخی با قدمتی مربوط به دوران زندیه و
با شماره 2898 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. این باغ جذاب که به دستور صدر العلما ساخته شده اکنون هتل رستورانی سنتی است.
اقامتگاه بوم گردی حاجی خان یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در فاصله 25 کیلومتری شهر
یزد واقع شده است و فاصله بسیار کمی با بسیاری از جاذبه های گردشگری این شهر دارد.
گورستان توران پشت شهرستان تفت با قدمتی مربوط به سده 5 تا 11 هجری قمری در تاریخ 25 اسفند سال 1379 با
شماره 3611 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
زیارتگاه پیربابا شرف الدین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382
با شماره 8565 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
گورستان قدیمی شواز اثری به جا مانده از قرن ششم هجری قمری می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با
شماره 9124 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این گورستان عجیب در فاصله 95 کیلومتری شهر یزد قرار گرفته است و با قبرهای عجیبش گردشگران بسیاری را به آن منطقه جذب می کند.
خانه رزاقیان اثری به جا مانده از دوران پهلوی اول می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره
12353 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه زیبا در سال های اخیر مورد بازسازی قرار گرفته است و اکنون به اداره میراث فرهنگی شهرستان تفت تغییر کاربری داده شده است.
اقامتگاه بوم گردی حاجی خان تفت با قدمتی ۱۵۰ ساله، درحقیقت خانه ای قدیمی از دوران قاجاریه و واقع در
روستای اسلامیه یزد است. این خانه متعلق به حاج محمدعلی خان فراشاه معروف به خان مندل بوده و در سال 1390 بازسازی شده است و به اقامتگاه بوم گردی تغییرکاربری داده است.
باغ علی نقی خان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره
12344 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این باغ بسیار جذاب دارای یک عمارت باشکوه نیز می باشد.
حمام دربند میزرا اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره
12356 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این حمام تاریخی عضوی از مجموعه مسجد و حسینیه به همین نام می باشد که مورد باسازی و مرمت قرار گرفته است.
مسجد جامع طرزجان تفت اثری باقی مانده از دوران های افشار و زند می باشد. از آنجایی که این مسجد 700
ساله در منطقه کوهستانی ساخته شده است به سبک خاصی معماری شده بوده و مصالح اصلی سازنده آن تیر و ستون های چوبی هستند و همچنین سقف این مجموعه نیز چوبی می باشد.
حمام های عمومی در ایران همواره به لحاظ معماری و همچنین اهمیتی که در زندگی اجتماعی مردم داشته اند،
قابل توجه بوده اند. اگرچه این سازه های پرکاربرد را در جای جای ایران می توان یافت، اما برای دیدن برخی از زیباترین و خاص ترین این سازه های تاریخی، بایستی به استان یزد سفر کنید.
آرامگاه چهل دختران تفت یکی از آثار ارزشمند متعلق به قرن پنجم هجری قمری است که در 54 کیلومتری جنوب
غربی تفت و در روستای توران پشت قرار دارد. به گفته اهالی روستای توران پشت، در این مقبره چهل دختر در یک زمان دفن شده اند که به همین دلیل نام چهل دختران را بر آن نهاده اند.
مجموعه خانه باغ های واقع در شهر یزد، تلفیقی از معماری زیبای ایرانی و طبیعت هستند که همواره شایسته
توجه بوده اند و از مهمترین جاذبه های توریستی این شهر محسوب می شوند. خانه باغ صدری فیض آباد از جمله این مجموعه ها می باشد که از زمان ساختش در دوران قاجار تاکنون پابرجا مانده است.
بعد گذر از شهر یزد، این شهر پر از تاریخ و هنر و جاذبه، بربلندی‌های ابرکوه عمارت باشکوه گنبد عالی به
چشم می‌خورد. بنایی که نشان از ایران کهن دارد. با ایستادن کنار این عمارت تمام شهر در دید شماست.طبق مدارکی مانند کتیبه‌های موجود در این بنا، کارشناسان ساخت این بنا را به دیلمیان نسبت می دهند.
مسجد جامع ابرکوه که از بناهای با ارزش ابرکوه به حساب می‌آید دارای دو قبله یا محراب اصلی است. از این
رو به مسجد دو محرابی معروف است. بنای باقیمانده فعلی از دوره ایلخانیان است اما در دوره‌های تیموری و صفوی نیز گسترش یافته.
آرامگاه "عزیز الدین نسفی" معروف به "پیر حمزه سبزه پوش" یکی از آثار تاریخی دوره سلجوقیان است. عزیز
الدین از دانشمندان پر آوازه در جهان است که آرامگاه او در شهر ابرکوه یکی از جاذبه‌های دیدنی و آثار زیبای این شهر می باشد.
در میان کوچه پس کوچه‌های شهر ابرکوه، پس از عبور از تکیه دروازه میدان، با نشان کردن بادگیر 18 متری،
خانه آقازاده را می‌توانید پیدا کنید. این خانه قجری به دستور سید حسین ابرقویی یکی از ثروتمندان شهر با مساحت 820 مترمربع ساخته شد.
موزه مردم شناسی ابکوه که به خانه صولت نیز معروف است، بنایی متلق به دوران زندیه و قاجار که در سال
1385 به عنوان موزه افتتاح شد. در این موزه اشیای قدیمی و گرانبهایی مربوط به گذشتگان این منطقه نگهداری می‌شود که همت مدم و دولت جمع‌آوری شده است.
خانه موسوی واقع در محله دروازه میدان ابرکوه، در مجاورت خانه سید علی آقا و خانه آقازاده، بنایی مربوط
به دوران قاجار است که در سال 1375 با شماره 1840 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده. این خانه اعیان نشین در سه جبهه برای استفاده در فصول مختلف و یک حیاط مرکزی ساخته شده.
مسجد بیرون ابرکوه که دلیل نامگذاری آن واقع شدن در بیرون حصار دور شهر بوده است. این مسجد از نوع دو
ایوانی شرقی و غربی است. باقیمانده های تنها مناره آن در قسمت شمالی است که امروزه برای دسترسی به پشت بام از آن استفاده می شود. طاق و قوس ها همگی مشابه نمونه های اوایل اسلام و دوران ساسانی است.
مسجد آقا ابرکوه مربوط به دوره قاجار است. این مسجد در تاریخ 5 بهمن سال 1378 با شماره 2562 به عنوان
یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. مسجد آقا ابرکوه سردر بسیار بزرگی در مجاورت با خیابان شهید باهنر دارد. بعد از سردرکریاس ورودی واقع شده و در دو طرف کریاس دو دالان قرار گرفته.
آرامگاه سردار مفخم اثری به جا مانده از دوران پهلوی است که در تاریخ 7 مهر سال 1381 با شماره 6309 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا به منظور مقبره شخصی و حسینیه به دستور صاحب قبر یعنی علی اکبر خان مفخمی ساخته شده است.
آرامگاه ملا علی کرم اثری باقی مانده از قرن نهم هجری قمری می باشد که با شماره 6307 در تاریخ 7 مهر
سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مقبره که ارزش مذهبی دارد متعلق به ملا علی کرم، خواهرزاده کریم خان زند می باشد.
خانه قیومی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3608 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه در یکی از قدیمی ترین محله های شهرستان ابرکوه یعنی درب قلعه قرار گرفته است و به شدت نیاز به رسیدگی و بازسازی دارد.
قلعه رباط اثری به جا مانده از دوران صفوی می باشد که در تاریخ 7 مهر سال 1381 با شماره 6304 به عنوان
یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه در کنار دیگر قلعه های ابرکوه از جمله زیباترین و منحصر به فردترین قلعه های این دشت هموار می باشد که بازدید از آن قطعا تجربه ای خاص خواهد بود.
یخچال خشتی ورودی ابرکوه یا همان یخچال آقا اثری به جا مانده از دوران قاجار است که در تاریخ 17 اسفند
سال 1381 با شماره 7752 به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است. در گذشته از این بنا برای ذخیره سازی یخ و مصرف آن در تابستان استفاده می شده.
خانه موسوی اثر باقی مانده از دوران قاجار می باشد که درتاریخ 24 بهمن سال 1375 با شماره 1840 به عنوان
یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه قدیمی کاربری مسکونی داشته است.
خندق های سنگی قلعه سرورخان آثاری باقی مانده از دوران ساسانیان هستند که در تاریخ 24 اسفند سال 1383
با شماره 11652 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از آنجایی که ابرکوه بر روی کوه ساخته شده است این خندق ها در سنگ های کوه تراشیده شده اند.
قلعه حسن خان اثری به جا مانده از دوران زند می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13704 به
عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه اخیرا مورد بازسازی و تعمیر واقع شده است.
شهرستان یزد به عنوان یکی از باستانی ترین شهرهای ایران دارای جاذبه های گردشگری تاریخی بسیاری است و
بقعه پیر حسین مدوئیه در ابرکوه یکی از آثار به جا مانده از دوران قاجار در این شهر می باشد.
مردمان شهر کهن یزد، که به عنوان یکی از گرم ترین شهرهای ایران شناخته می شود، همواره با خلاقیت و نبوغ
خود به دنبال راه هایی بودند تا اثر کم آبی و گرمای هوا را بر زندگی خود هر چه کمرنگ تر کنند.
روستای فیروزآباد در بخش مرکزی شهرستان ابرکوه قرار گرفته و مکان های گردشگری بسیاری دارد. به دلیل
اقلیم خشک این منطقه، سرداب های بسیاری در آن ساخته شده اند که سرداب فیروزآباد در کنار سرداب فتح آباد و سرداب جهانستان، از معروف ترین سرداب های این شهرستان می باشند.
بافت تاریخی شهر یزد بناهای بسیار زیبایی را در دل خود جای داده است که همواره مورد توجه گردشگران
داخلی و خارجی بوده و این شهر کویری را به یک منطقه توریستی با شهرت جهانی تبدیل کرده اند.
قلعه ها سازه هایی هستند که در دوران های مختلف تاریخی در اطراف شهر ها ساخته می شدند و همواره علاوه
بر تامین امنیت شهر، از نظر هنر به کار رفته در ساخت آنها و زیبایی شناختی نیز مورد توجه بوده اند.
شهر یزد با توجه به قدمتی که دارد، دارای قلعه های دفاعی و مسکونی متعددی می باشد که بیشتر آنها به طور
خیره کننده ای جذاب هستند. قلعه بدافت یکی از قلعه های به جا مانده از دوران ساسانیان است که در روستایی به همین نام قرار گرفته و توجه گردشگران این دهستان را به خود جلب می کند.
خانه های تاریخی شهر زیبای یزد به دلیل خشک بودن آب و هوای این شهر، با معماری خاص و همچنین با به
کارگیری سبک های مختلفی ساخته شده اند، از همین رو بازدید از آنها همواره برای گردشگران داخلی و خارجی جذاب بوده است.
استان یزد به دلیل قدمت تاریخی و فرهنگ غنی که دارد، دارای جاذبه های گردشگری، باستانی و حتی طبیعی
بسیاری است که خانه اسدخان روستای مهرآباد نیز یکی از آثار تاریخی و دیدنی این استان می باشد.
کوشک عزت آباد ابرکوه یکی از جاذبه های تاریخی برجای مانده از دوران قاجاریه و پهلوی در این شهرستان
است که در بخش شرقی قلعه عزت آباد قرار دارد. آنطور که گفته می شود شخصی به نام سالار نظام دستور ساخت این بنا را داده است تا محلی برای زندگی رعایا و کشاورزان باشد.
مقبره اعلاء اثری به جا مانده از قرن هفتم هجری قمری است که در تاریخ 26 اسفند سال 1386 با شماره 22137
توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی کشور ثبت شده است.
استان یزد دارای تمدن و فرهنگ غنی و کهنی می باشد و شاهد این مدعا نیز وجود آثار تاریخی و بناهای
بسیاری است که در گوشه و کنار این استان یافت می شود. یکی از زیباترین این بناها امامزاده احمد واقع در شهرستان ابرکوه است.
در دل کویر زیبای یزد یکی از شاخص ترین کاروانسراهای عهد صفویه قرار دارد. این بنای دوار با نام زین
الدین از رباط های بسیار زیبایی است که نزدیک به 400 سال پیش ساخته شده است. علی رقم هندسه دایره کاروانسرا، داخل این بنای تاریخی 12 وجهی بوده است.
باغ پهلوان پور میراث به جا مانده علی پهلوان پور، تاجر و پهلوان نام آور یزدی است و به اندازه ای چشم
نواز و باشکوه می باشد که در سازمان جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است.این باغ برگرفته از هندسه باغ های ایرانی، مساحت 5 هکتاری را به خود اختصاص داده است.
کاروانسرایی در دل کویر که هرساله بازدید‌کنددگان داخلی و خارجی زیادی دارد. این کاروانسرا با قدمت 400
ساله و مربوط به دوره صفوی این روزها به عنوان یک جاذبه گردشگری و مکانی برای اقامت چند روزه مورد توجه عاشقان کویر و آسمان شب کویر است.
قلعه سریزد یا دژ سر یزد، مربوط به دوره ساسانیان واقع در شهرستان مهریز، روستای سریزد است. در سال 54
در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مکان تاریخی با مساحت 8000 متر مربع و 468 حجره در خود برخلاف اسمش کاربرد نظامی نداشته و صرفا جهت ذخیره و نگهداری غلات، طلا، جواهر و پول ساخته شده.
قلعه خورمیز واقع در روستای خورمیز که طبق مدارک تاریخی به دست شاه هرمز پسر انوشیروان ساسانی ساخته
شده قرار دارد. ابتدا این روستا با نام هورمیز شناخته شده بود و به مرور به خورمیز تغییر نام داد.
شهر مهریز در استان یزد ده ها قلعه باستانی را در خود جای داده و سالانه مقصد بسیاری از گردشگران داخلی
و خارجی است. این قلعه عضو مجموعه ای شامل مسجد جامع، حسینیه، امامزاده، آب انبار، حمام، بازارچه و خانه های خشتی است.
مسجد کوه ارنان در مهریز یکی از کوه های خاص در استان یزد است که با وجود تعدادی چشمه و قنات محل
مناسبی برای روستایی با قدمت چندین هزار ساله شده که مقصد بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی است.
کاروانسرای علی آباد مربوط به دوره قاجار می شود و در کنار مزرعه علی آباد قرار گرفته است. این اثر در
تاریخ 15 آذر سال 1378 با شماره 2533 به عنوان یکی از میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است. سازنده این بنا شاهزاده معارف دوست محمد ولی میرزا پسر فتحلی شاه قاجار بوده.
حمام استهریج با قدمتی مربوز به دوران قاجار و با شماره 2897 در تاریخ 5 آذر سال 1379 به عنوان یکی از
آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این حمام در سال 1380 مرمت و بازسازی شد و سپس به موزه مردم شناسی تغییر کاربری داده شده است.
این اثر تاریخی با مصالحی نظیر خشت و گل ساخته شده است و دارای قسمت های مسکونی، ارتباطی، خدماتی و بخش
های دیگری از این قبیل می باشد که تزئیناتی همچون طاق های گهواره ای در برخی از این قسمت ها به چشم می خورند.
کاروانسرای رباط نو اثری به جا مانده از دوران صفوی است که با شماره 3850 در تاریخ 25 اردیبهشت سال
1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این کاروانسرا در انتهای روستا و در اطراف میدان فرافر قرار گرفته است.
محوطه غربالبیز اثری به جا مانده از دوران تاریخی پس از اسلام می باشد که با شماره 4372 در تاریخ 5 آذر
سال 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خندق بزرگی دور تا دور این محوطه حفر شده است تا از ایجاد خاکریز و نزدیک شدن جریان های سیلابی به اطراف بنا جلوگیری شود.
مسجد جامع خورمیز سفلی با قدمتی مربوط به دوران قاجار و با شماره 2802 در تاریخ 16 مهر سال 1379 توسط
سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است.
باغ پهلوان پور اثری به جا مانده از دوران قاجار با شماره 6334 در تاریخ 7 مهر سال 1381 به عنوان یکی
از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. همچنین این باغ شگفت انگیز با شماره 1372 در سال 2011 میلادی توسط یونسکو نیز به ثبت رسیده است.
قلعه سریزد اثری به جا مانده از دوران ساسانی می باشد. این قلعه تاریخی در گذشته کاربردی نظامی و دفاعی
داشته است و از آن برای نگهداری و ذخیره سازی غلات، مواد غذایی، طلا و زیورآلات مردم نیز استفاده می شده است.
سرو کهنسال مهریز یکی از آثار ملی ایران است که قدمت آن به 1400 تا 2000 سال پیش باز می گردد. این سرو
با شماره 14590 در تاریخ 16 اسفند سال 1384 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این سرو بعد از سرو ابرکوه دومین موجود زنده یزد و نهمین موجود زنده در کل ایران است که به ثبت ملی رسیده است.
شهر یزد پر است از خانه ها و قلعه های تاریخی که هر یک داستانی زیبا را روایت می کنند. یکی از این آثار
زیبا قلعه هرفته می باشد که اثری به جا مانده از دوران صفوی است و در 16 اسفند سال 1384 با شماره 14592 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.
مسجد باغ بهار مهریز با قدمتی بیش از 340 سال یکی از آثار باقی مانده از دوران صفوی است که در تاریخ 9
بهمن سال 1384 با شماره 14035 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این مسجد در کنار حسینیه، تکیه، آب انبار و ساعت آفتابی بخشی از مجموعه باغ بهار مهریز می باشد.
مسجد جامع سریزد یکی از جاذبه های گردشگری مهریز در استان یزد است که در روستای سریزد قرار دارد و در
تاریخ 16 اسفند سال 1384 با شماره ثبت 14527 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
خانه محمد آقا ابویی مهریزی یکی از خانه های زیبای شهر یزد است که از دوران قاجار باقی مانده و به علت
معماری خاص و ارزش تاریخی که از آن برخوردار است، توسط سازمان میراث فرهنگی ایران با شماره 16569 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
بافت تاریخی شهر یزد دارای خانه های باشکوه بسیاری است که در دوران های مختلف بنا شده اند. این خانه ها
شاهکارهای معماری هستند که هنر ایرانی را به رخ می کشند و خوشبختانه هنوز تعدادی از آنها باقی مانده اند. یکی از این خانه ها، خانه باغ دکتر ملک زاده است که قدمتش به دوران قاجار باز می گردد.
شهر مهریز در استان یزد دارای جاذبه های گردشگری تاریخی و فرهنگی بسیاری است که بازدید از آنها هیچ
بازدیدکننده ای را ناامید نخواهد کرد. روستای سریزد نیز به عنوان یکی از محل هایی که آثار دیدنی زیادی از این شهر را در خود جای داده شناخته می شود و در فاصله 5 کیلومتری مهریز قرار دارد.
شهر زیبای یزد دارای اماکن مذهبی باشکوهی می باشد و مسجد جامع هنزا یکی از بهترین های این شهر در نوع
خود است. این اثر ارزشمند فرهنگی در دوران تاریخی پس از اسلام بنا شده است و از همان ابتدای ساخت تا کنون مورد توجه علاقه مندان معماری قرار گرفته است.
حمام اسلام منشاد یکی از این دست حمام های زیبای به یادگار مانده از دوره ایلخانی است که در شهرستان
مهریز، دهستان میانکوه و روستای منشاد و در فاصله ۶۰ کيلومتري شهر يزد قرار دارد.
آب انبار یکی از عناصر مهم در سکونت گاه های کویری از جمله شهر یزد است که در گذشته به منظور ذخیره آب
نوشیدنی و غیرنوشیدنی در فصول خشک و کم باران مورد استفاده قرار می گرفته است. آب انبارهای یزد از جمله جاذبه های تاریخی این شهر هستند که همواره توجه دوستداران معماری را به خود جلب کرده اند.
روستای سریزد دو رباط دارد که به نام های کهنه و نو شناخته می شوند. رباط کهنه قدمتش به حدود ۹۰۰ سال
قبل و به دوران سلجوقیان باز می گردد و از آنجایی که ماده اصلی ساخت آن خشت می باشد، به رباط خشتی نیز معروف است.
خانه باغ خوشنویس یکی از آثار ارزشمند به جا مانده از دوران قاجار در شهرستان مهریز است که معماری آن
تلفیقی از نمونه های معماری مناطق کویری و همچنین باغ های سرسبز ساخته شده در این شهر است که همین امر باعث جلب توجه گردشگران برای بازدید از این بنا شده است.
این قلعه تاریخی متعلق به اواخر دوره افشاریه و اوایل دوره زندیه است. نقل است که این بنا در اصل از
اموال "ابوالفتح خان"، یکی از خان‌های منطقه بوده که پس از چندین نسل، وراث او تصمیم گرفتند این مکان تاریخی و پر خاطره را برای تبدیل شدن به موزه مردم شناسی به میراث فرهنگی شهرستان خاتم یزد اهدا کنند.
بنا بر اعتقاد مردم مزار شیخ بهاالدین در این محل قرار گرفته و نام نجم الدین شیخ محمود بن شمس الدین
شیخ محمد بهاالدین بر روی سنگ قبری که در این آرامگاه دیده می شود نوشته شده است.
آرامگاه شیخ عبدالله مروست یزد با قدمتی که به دوران صفوی باز می گردد و با شماره 2769 به عنوان یکی از
آثار ملی ایران توسط سازمان میراث فرهنگی کشور به ثبت رسیده است. این بقعه در گذشته محلی خانگاه مانند بوده که بعدتر به مزار تبدیل شده است.
قلعه محمد باقری هرات اثری به جا مانده از دوران زندیه می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با
شماره 8554 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه که اکنون متروک می باشد در گذشته مسکونی بوده و به شخصی به نام حاج محمد باقر تعلق داشته است.
یکی از آثار بسیار با ارزش واقع در شهرستان خاتم، برج اداره می باشد. این برج زیبا که تنها برج تاريخي
دهستان هرابرجان است در گذشته برای حفاظت از این دهستان استفاده می شده و حالت دیده بانی داشته است، اما اکنون متروکه می باشد.
در میان خانه های زیبا و باشکوه ساخته شده در یزد، خانه دکتر صالحی واقع در شهرستان خاتم یکی از بهترین
نمونه های معماری در مناطق کویری می باشد، به ویژه که باغی سرسبز نیز در این مجموعه منحصر به فرد، قرار گرفته است.
در میان بناهای تاریخی شهر کویری یزد، خانه های آن به لحاظ معماری و تاریخی، از اهمیت ویژه ای
برخوردارند. معماری خاص این خانه ها واقعا تحسین برانگیز است و از همین رو گردشگران بسیاری به سمت این شهر و بازدید از خانه هایش جذب می شوند.
قلعه ملکی با وسعت پانزده هزار مترمربع و ساختمان هایی سالم که هنوز هم قابل استفاده هستند، یکی از
قلعه های به جا مانده از دوران افشاریه و زندیه می باشد که در ابتدای ورودی شهر هرات، در استان یزد قرار گرفته است.
در دنیای ما زیبایی و حیرت آور بودن گونه های مختلفی دارند، از عجایب طبیعی گرفته تا مواردی که توسط انسان ساخته شده اند، آثاری که هنوز پایدار هستند و یا اینکه به ویرانه تبدیل شده اند. فهرست این مقاله نیز حاوی برخی از زیباترین عجایب دنیاست. از بقایای تمدن های گم شده که برخی از آنها هنوز هم رمز آلود هستند، تا شهرهای دلربا و اشیا و عناصر خیره کننده در دنیای طبعیت، تمامی این عجایب همگی در فهرست مقاله ای که مطالعه خواهید کرد حضور دارند.
حتماً تا به حال نشنیده بودید که چه کارهایی از دست خودروهای کاروان بر می آید. برای همین در این مطلب بعد از جستجو در میان خودروهای کاروان، خودروهای پیکنیکی و نمایشگاه های خودروهایی که اندازه یک خانه مجهز هستند، به دنبال مدرن ترین موارد گشتیم. فقط این را بدانید دیگر دورانی که خودروهایی مانند تصویر بالا در خیابان ها وجود داشت گذشته است.
قاره آسیا در حقیقت بزرگترین و در عین حال پرجمعیت ترین قاره جهان به شمار می آید، به طور کل این قاره فضایی معادل 44.58 میلیون کیلومتر مربع را اشغال کرده است و باید بدانید که در این فضا 4 میلیارد و 164 میلیون نفر زندگی می کنند. قاره آسیا بطور کلی متشکل از 48 کشور مستقل، 6 کشور غیرمستقل و 6 کشور وابسته می باشد.
آیا هنگام جستجو در میان محتواهای مربوط به سفرهای هیجان انگیز در رسانه های اجتماعی، فکر می کنید که همه در حال سفر به مکان های مشابه هستند؟ خوب اگر اینطور است باید دوباره فکر کنید. داده‌های آخرین گزارش سفر جهانی در "بازار جهانی سفر"، همه چیزهایی را که باید در مورد پرتقاضاترین کشورهای جهان بدانید را نشان می‌دهد. بیایید باهم نگاهی به آنها بیندازیم.
سفرهای جدیدی که در این ماه محبوب هستند، سفر اورینتال اکسپرس از میان آسیا است که در فوریه امسال همراه با جشنواره های محلی، کنسرت تیلور سویفت و نمایشگاه های فرهنگی در سراسر آسیا، از کره جنوبی تا نپال، باز می گردد. در حالی که جمعیت در سریلانکا در این زمان کم شده و جای خود را به سواحل خالی می دهد، ژاپن از مسافران خود استقبال می کند.
کوه های باشکوه، دره های رودخانه دار و دریاچه های یخی در این مسیرهای راه آهن مرتفع منتظر شما هستند. از یک ماجراجویی مجلل و چند روزه در پرو گرفته تا یک سفر کوتاه از مرز سوئیس به ایتالیا، همه این مسیرهای ریلی یک چیز مشترک دارند و آن مناظر کوه های سر به فلک کشیده است.
ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
-min.jpg)
آب و هوا
