ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
به لطف آلودگی های نوری و هوای شهرها، نزدیکترین چیزی که اکثر ساکنان شهرها از تماشای ستارگان می توانند داشته باشند، بررسی جدیدترین شایعات افراد مشهور در صف پرداخت فروشگاه مواد غذایی است. اما هیچ چیز به زیبایی نگاه کردن به یک آسمان شب پهناور پر از شهاب، سیارات و صورت های فلکی نیست. انجمن بین المللی آسمان تاریک (IDA) که در سال 1988 تاسیس شد، بیش از 200 مکان را معرفی کرده که شامل محیط های شهری، پارک های ملی و پناهگاه های طبیعی هستند که تاریک ترین و پر ستاره ترین آسمان سیاره را ارائه می دهند. یونسکو همچنین تعدادی از پناهگاه های تایید شده استارلایت را در فهرست سایت های میراث نجومی خود به رسمیت می شناسد. این نقاط تماشای ستارگان به بازدیدکنندگان فرصت هایی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کیهان و ارتباط مجدد با سیاره باورنکردنی ارائه می دهد، که همه ما آن را خانه می نامیم. از یوتا تا نامیبیا، در اینجا با برخی از بهترین مکان های جهان برای رصد ستارگان آشنا شوید.
1. پارک ملی برایس کنیون (Bryce Canyon National Park)، یوتا
برایس کنیون یکی از پارک های ملی بسیاری است که در جنوب غربی ایالات متحده واقع شده و به ویژه به دلیل دودکش های جن با ظاهر ماورایی و آسمان های شب پر ستاره اش شناخته می شود. این پارک ملی بیش از 35000 جریبی در یوتا کمتر از گرند کنیون مجاور خود (که یک پارک بین‌المللی آسمان تاریک است) بازدید می شود و بنابراین، برای برنامه ریزی های رصد ستارگان و نجوم در مناطق دورافتاده بهتر است. در گشت های شبانه که توسط پارک بانان آموزش دیده نجوم انجام می شود، بازدیدکنندگان می توانند تا 7500 ستاره را ببینند و منظره افق تا افق کهکشان راه شیری و سیاره های زهره و مشتری را تماشا کنند.
2. پناهگاه بین المللی آسمان تاریک آئوراکی مکنزی (Aoraki Mackenzie International Dark Sky Reserve)، نیوزیلند
پناهگاه بین المللی آسمان تاریک آئوراکی مکنزی نیوزلند در سال 2012 تاسیس شد تا فرصت های باورنکردنی رصد ستاره ها در حوضه مکنزی در جزیره جنوبی را بررسی کند. در این یکی از تنها 16 پناهگاه آسمان تاریک در جهان، بازدیدکنندگان به سمت مناطق تلسکوپ، سیاره نما و رصدخانه های پناهگاه هدایت می شوند، جایی که تورهای راهنما در هر دو مرکز بازدیدکنندگان دریاچه Tekapo Earth and Sky و Aoraki/Mount Cook ارائه می شوند. در شب های صاف در این پناهگاه، که پارک ملی آئوراکی/کوه کوک را در بر می گیرد، اغلب می توان شفق قطبی، صورت فلکی صلیب جنوبی (چلیپا) و ستاره جنوبی را مشاهده کرد که همگی با قله همنام پارک (به بیش از 3600 متر) در پس زمینه آن دیده می شوند.
3. پناهگاه طبیعی نامیبرند (NamibRand Nature Reserve)، نامیبیا
پناهگاه طبیعی نامیبرند در جایی قرار دارد که IDA آن را «یکی از تاریک ترین مکان های روی زمین که به طور طبیعی تاریک است و در عین حال قابل دسترس» می نامد، زیرا نزدیکترین جوامع مسکونی در حداقل 96 کیلومتری محل آن قرار دارند. زمینی به مساحت نزدیک به 500 هزار جریب در جنوب غربی نامیبیا توسط مرکز آموزش محیط زیست صحرای نامیب (NaDEET) محافظت می شود که برنامه های زیست محیطی آموزشی را در این منطقه (بیشتر برای دانش آموزان محلی) اجرا می کند. بازدیدکنندگانی که به دنبال تجربه رصد ستاره ها در پناهگاه طبیعی نامیبرند هستند، باید کمپ ها و اقامتگاه های Wolwedans را بررسی کنند، جایی که مسافران می توانند اقامت شبانه ای با تمرکز پایدار در صحرای پر ستاره رزرو کنند.
4. لا پالما و تنریف (La Palma and Tenerife)، جزایر قناری
جزایر قناری محل سه "پناهگاه استارلایت" به رسمیت شناخته شده توسط یونسکو است که توسط بنیاد غیرانتفاعی استارلایت تعیین شده است. آسمان پر ستاره شب را می توان از سراسر مجمع الجزایر اقیانوس اطلس به وضوح مشاهده کرد، اما ستاره شناسان حرفه ای و آماتور معمولا برای صنعت پررونق گردشگری نجومی به لا پالما و تنریف سرازیر می شوند. این دو جزیره محل سه منطقه رصدخانه ای هستند که توسط موسسه آستروفیسیکا د کاناریاس مستقر در تنریف راه اندازی شده است. برخی از بهترین مکان ها برای تماشای ستارگان در این جزایر عبارتند از قله گاراژونای و کوه سن بارتولو (لا پالما) و ویوپوینت ال پالمار و کوه گواخارا (تنریف).
5. مائوناکی (Mauna Kea)، هاوایی
آتشفشان خاموش مائوناکی واقع در جزیره بزرگ، هم بلندترین قله هاوایی است و هم بهترین فرصت رصد ستاره ها را در این منطقه را ارائه می دهد. مرکز اطلاعات بازدیدکنندگان نجوم بین المللی اونیزوکا (Onizuka) در نیمه راه مائوناکی، که به ارتفاع نزدیک به 4200 متر از سطح دریا می رسد، برنامه های رصد شبانه ستارگان و تورهای تخصصی با تلسکوپ را به بازدیدکنندگان ارائه می دهد. از آنجا بازدیدکنندگان می توانند با وسیله نقلیه چهار چرخ متحرک خود یا به عنوان بخشی از یک گردش با راهنما، تا رسیدن به قله آتشفشان به مسیر خود ادامه دهند. (با این حال، توصیه می شود مسافران در نقطه میانی مکث کنند تا با تغییرات چشمگیر ارتفاع سازگار شوند.)
6. پارک ملی ساگارماتا (Sagarmatha National Park)، نپال
این سایت میراث جهانی یونسکو به دلیلی غیر از تماشای ستارگان به طور گسترده میان مسافران مشتاق شناخته شده است. پارک ملی ساگارماتا در نپال همچنین محل قرارگیری بلندترین قله جهان یعنی قله اورست است. با این حال، بازدیدکنندگان نیازی ندارند برای پیاده روی در دامنه های این غول نه چندان ملایم آماده شوند تا تجربه ای به یاد ماندنی در این منطقه داشته باشند. این پارک ملی شامل مجموعه ای از مسیرهای پیاده روی در قله های کوهستانی کمی نزدیکتر و همچنین منطقه ای جنگلی با ارتفاع کمتر است، جایی که ماجراجویان می توانند کوه سر به فلک کشیده اورست را که توسط آسمان شب گسترده احاطه شده و دارای ستاره های پرنور هستند را تماشا کنند.
7. پناهگاه بین‌المللی آسمان تاریک کری (Kerry International Dark Sky Reserve)، ایرلند
پناهگاه بین المللی آسمان تاریک کری در منطقه جنوب غربی ایرلند در شبه جزیره ایورا (Iveragh) و در امتداد راه اقیانوس وایلد اتلنتیک قرار گرفته است. این سرزمین که بین کوه های کری و اقیانوس اطلس قرار دارد، شب هنگام، آسمان تاریک و خیره کننده ای را ارائه می‌دهد که توسط 9 روستای مسکونی در محدوده آن آلوده نشده است. مهمانان این بخش دورافتاده ایرلند می توانند در تعدادی از املاک محلی (یا اردوگاه ها) در اینجا اقامت کنند و حتی می توانند از یک ستاره شناس با تجربه به عنوان راهنمای تماشای ستارگان استفاده کنند.
8. پناهگاه پارک ملی دنالی (Denali National Park Reserve)، آلاسکا
این پناهگاه با مساحت 6 میلیون جریب در آلاسکا، محل زندگی گونه های انبوهی از حیات وحش بومی، مانند خرس گریزلی و کاریبو و همچنین قله کوه دنالی، بلندترین قله در آمریکای شمالی است. دور از آلودگی نوری و صوتی، منظره بکر پارک ملی دنالی برای بازدید از زمین در نظر گرفته نشده است، بلکه بازدیدکنندگان تشویق می شوند سر خود را به سمت آسمان بالا ببرند، جایی که ستارگان، سیارات و حتی شفق های قطبی را می توانند ببینند که در تمام طول سال در آسمان تاریک شب قابل مشاهده هستند. کسانی که به دنبال فرصت های مناسب برای رصد ستاره ها هستند، باید در طول پاییز، زمستان یا بهار، زمانی که منطقه دوره های طولانی تری از تاریکی را برای ساعت های طولانی رصد ستارگان در سطح جهانی ارائه می کند، از پارک ملی دیدن کنند.
9. صحرای آتاکاما و دره الکویی (Atacama Desert and Elqui Valley)، شیلی
بارش کم، ارتفاع زیاد و آلودگی نوری اندک در منطقه بزرگ آتاکاما-الکویی شیلی، آن را به "ستاره شمالی" گردشگری نجومی، حداقل در اینجا روی زمین تبدیل کرده است. دره الکویی با مساحت 90 هزار جریب که به دلیل تولید شراب نیز شناخته می شود، در سال 2015 به اولین پناهگاه بین المللی آسمان تاریک تبدیل شد. (به افتخار شاعر برنده جایزه نوبل قرن بیستم، گابریلا، پناهگاه آسمان تاریک گابریلا میسترال نیز نامگذاری شده است. میسترال، دوران کودکی خود را در منطقه شیلی گذرانده است.) حدود پنج ساعت در شمال دره الکویی، شهر توریستی سن پدرو د آتاکاما ترکیبی از هتل های ارزان قیمت و اقامتگاه های لوکس در صحرای آتاکاما، مانند لژ آتاکامای پایدار را ارائه می دهد، که امکان تجربه رصد ستارگان با راهنما را در این منطقه فراهم می کند.
10. اولورو (Uluru)، استرالیا
تور صدای سکوت (234 دلار برای هر بزرگسال برای یک تور چهار ساعته، شامل شام و نوشیدنی) در تفرجگاه آیرز راک از غروب آفتاب آغاز می شود، زمانی که صخره های نمادین اولورو و کاتا جوتای (Kata Tjuta) قرمز آتشین می درخشند. پس از یک پیاده روی کوتاه از میان تپه ها تا یک منظره پانوراما، شرکت کنندگان در کنار میزهای خود قرار می گیرند تا در فضای باز غذای استرالیایی بخورند. وقتی شب فرا می رسد، یکی از راهنماهای ساکن تفرجگاه، توجه مسافران را به مناظر آسمان جنوبی جلب می‌کند و اهمیت ستاره ها را در فرهنگ زمین داران سنتی اولورو، مردم بومی آنانگو توضیح می دهد. این اقامتگاه همچنین یک تور نجوم برای خانواده ها (54 دلار برای هر بزرگسال) ارائه می دهد که گروه ها را برای یک گشت و گذار یک ساعته به تماشای ستاره ها می برد.
11. پارک ملی و پناهگاه تپه های شنی بزرگ (Great Sand Dunes National Park and Preserve)، کلرادو
تپه های طلایی رنگی که در این پارک ملی کمتر شناخته شده در جنوب کلرادو پیدا می شوند، توسط وزش باد به مرور زمان ایجاد شده اند و برخی از بلندترین تپه های شنی در آمریکای شمالی هستند. این گوشه ساکت از ایالت، آلودگی نوری کمی دارد و شب های عمدتا بدون ابر دارد که دیدن کهکشان راه شیری را از هر نقطه ای در پارک آسان می کند. در سالهای آینده، پارک ملی تپه های شنی بزرگ می تواند بخشی از پناهگاه بین المللی آسمان تاریک Sangre de Cristo پیشنهادی باشد که با وسعت 10878 کیلومتر مربع (تقریبا نه برابر وسعت لس‌آنجلس) بزرگترین پارک در جهان خواهد بود. اگر در تابستان بیایید، بسیاری از رویدادها برنامه هایی در مورد ستاره های بالای سرتان خواهند داشت و در مورد آنها آموزش می دهند.
12. پارک ملی دره مرگ (Death Valley National Park)، کالیفرنیا و نوادا
هر مکانی که جشنواره سالانه آسمان تاریک را با همکاری ناسا برگزار کند، مسلما از نظر آسمانی برتر خواهد بود. در اینجا، 85 متر زیر سطح دریا، کمترین ارتفاع روی زمین، منظره بیابانی وسیعی وجود دارد که مکانی فوق العاده برای اکتشاف شبانه ایجاد می کند.
در طول تابستان، محیط بانان سخنرانی ها و برنامه هایی را در مورد حفظ و قدردانی از آسمان شب ارائه می دهند. آنها همچنین مکان هایی مانند Zabriskie Point، تپه های ماسه ای مسطح کهور، یا Harmony Borax Works را به عکاسان نجومی برای ثبت آسمان شب توصیه می کنند و برای کسانی که علاقه مند به طولانی تر کردن سفر خود هستند، پیشنهاد می کنند مسیر پارک تا پارک را در مسیر تاریک بپیمایند، که دره مرگ را به پارک ملی گریت بیسین متصل می کند.
13. پارک ملی گریت بیسین (Great Basin National Park)، نوادا
پارک ملی گریت بیسین که بین دو رشته کوه ماموت (سیرا نوادا در کالیفرنیا و کوه‌های واساچ یوتا) قرار دارد، در برابر آلودگی نوری اکثر شهرها محافظت می‌شود. ارتفاع زیاد و رطوبت کم، آن را به یکی از تاریک ترین مکان ها در ایالات متحده تبدیل کرده است. انجمن بین المللی آسمان تاریک به آن عنوان پارک بین المللی آسمان تاریک درجه طلایی را اعطا کرد که بالاترین سطح جوایز این سازمان است.
این پارک همچنین یکی از دورافتاده ترین پارک‌های ملی در سرزمین اصلی ایالات متحده است که دسترسی به آن را دشوار می کند. با این حال، هر تابستان شرکت راه آهن شمالی نوادا در الی، نوادا، یک قطار ستاره ای هفتگی را ارائه می کند که در آن مسافران می توانند همراه با پارک بانان در پارک سوار قطار شوند تا به پناهگاه بروند و درباره آسمان بیاموزند.
14. منطقه بکر قایقرانی باندری واترز (Boundary Waters Canoe Area Wilderness)، مینه سوتا
این منطقه بکر با وسعت بیش از 1 میلیون جریب در شمال شرقی مینه سوتا، احتمالا تا سال 2020، زمانی که به عنوان پناهگاه آسمان تاریک نامگذاری شد، بیشتر برای قایقرانی و ماهیگیری در دریاچه ها و نهرهای یخبندان و پیاده روی در جنگل ها و صخره های سنگی شناخته شده بود. در اینجا تماشاگران آسمان می توانند کهکشان راه شیری را ببینند. سیاراتی مانند عطارد، زهره، مریخ، مشتری و زحل (همه بدون کمک تلسکوپ)، صورت های فلکی مختلف؛ و در زمستان، شفق شمالی قابل مشاهده هستند.
15. پناهگاه بین المللی آسمان تاریک گریتر بیگ بند (Greater Big Bend International Dark Sky Reserve)، تگزاس و مکزیک
در حال حاضر بزرگترین منطقه زمینی که برای آسمان تاریک محافظت شده است، زمینی به وسعت تقریبا 9 میلیون جریب است که در مرز جنوب غربی تگزاس و شمال مکزیک قرار دارد. در حالی که نام این پناهگاه فقط به پارک ملی بیگ بند اشاره دارد، اما شامل پارک ایالتی بیگ بند و منطقه مدیریت حیات وحش بلک گپ در تگزاس و همچنین سه منطقه حفاظت‌شده در مکزیک - Maderas del Carmen، Ocampo و Canón de Santa Elena می شود. این اولین پناهگاه بین المللی آسمان تاریک دو ملیتی در جهان است. در اینجا، کهکشان راه شیری با درخششی خیره کننده و نقطه نقطه بر پهنه آسمان شب می درخشد و بازدیدکنندگان می توانند به برنامه های با راهنمای آسمان شب به رهبری پارک بانان بپیوندند تا کیهان و اهمیت حفظ تاریکی طبیعی را بهتر درک کنند. همچنین می توان از رصدخانه مک‌دونالد در فورت دیویس تگزاس بازدید کرد تا به اعماق کهکشان نگاه کنید.
منبع: afar
