ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
پیاده روی یک فعالیت سالم، لذت بخش و ارزان ترین نوع حمل و نقل زمینی است. سوال اینجاست که چه چیزی یک شهر را قابل پیاده روی می‌کند؟ مناطق عابر پیاده به پیاده روی کمک می کنند، اما آنها تنها معیار نیستند. فهرست شهرهای قابل پیاده روی که من در اینجا گردآوری کرده ام تقریبا همه بر اساس تجربه شخصی انتخاب شده اند. من حتی از چندین کیلومتر راه رفتن هم احساس خوشحالی می کنم، البته اگر رسیدن از نقطه A به نقطه B باعث دیدن مناظر زیبا و جالب و مکان های مهم شهر شود. برای من به همان اندازه کیفیت پیاده رو هم مهم است. اگر برای جلوگیری از افتادن در چاله ها و رفتن روی سنگ فرش های شکسته نیاز باشد که دائما به پایین نگاه کنم، این اصلا برایم جالب نیست. همچنین نمی خواهم دائما در معرض خطر برخورد با دوچرخه سواران قرار بگیرم و مجبور باشم در چهارراه ها بدوم، چرا که چراغ های راهنمایی هماهنگ نیستند.
پیاده روها نه تنها باید یکنواخت باشند و به خوبی نگهداری شوند، بلکه باید عریض باشند تا عابران پیاده مجبور نشوند از کنار یکدیگر به سختی عبور کنند و بتوانند به راحتی از کنار صندلی های چرخدار، کالسکه کودک و سگ‌های دارای قلاده عبور کنند. اگر پیاده رو از کنار پارک ها با نیمکت هایی برای استراحت عبور کند، خیلی بهتر است. عبور از جلوی مغازه های زیبا نیز یک امتیاز محسوب می شود. برنامه ریزی شهری مدرن همه اینها را در نظر می گیرد، اما زیرساخت کل شهرهایی که قرن ها پیش ساخته شده اند (مانند لندن) قابل تغییر نیستند. خوشبختانه تعداد زیادی شهر در سرتاسر جهان وجود دارد که پیاده روی در آنها لذت بخش و تا حد امکان امن است. البته همیشه باید مراقب باشید.
1. کپنهاگ
کپنهاگ، پایتخت دانمارک، نمونه بارز یک شهر قابل پیاده‌روی است. خیابان خرید اصلی آن، استروگت (Strøget) از دهه 1960 به یک منطقه عابران پیاده لذت بخش تبدیل شده است. این در واقع یک مسیر یک کیلومتری متشکل از چهار خیابان است که پر از ساختمان های تاریخی قرون وسطایی و همچنین فروشگاه های مدرن، فروشگاه های بزرگ و بوتیک های برند است. در این مسیر بسیاری از کافی شاپ ها و رستوران ها، خیابان های فرعی زیبا و سرگرمی های خیابانی به چشم می خورد. خودروها مجاز به عبور هستند اما فقط با سرعت بسیار کم، بنابراین هیچ خطری برای زیر گرفتن عابران در هنگام پیاده روی طولانی و آرام وجود ندارد. پیاده رو یکنواخت است تا بتوانید از مناظر لذت ببرید و مجبور نباشید دائما جلوی پاهای خود را نگاه کنید. علاوه بر این، قرارگیری ساختمان ها به گونه ای است که به عنوان سدهای طبیعی برای محافظت در برابر بادهای اغلب یخی در کپنهاگ عمل می کنند. مزیت دیگر این است که استروگت مکانی است که همه در آن قدم می زنند و مردم با پیشینه ها و ملیت های بسیار متفاوت در اینجا گرد هم می آیند و معاشرت می کنند.
2. لندن
برای من هیچ چیز لذت بخش تر از پیاده روی در مرکز لندن، یعنی منطقه بین خیابان شفتسبری، سیرک پیکادلی تا گرین پارک و هاید پارک در یک روز پاییزی نیست. این یک منطقه پیاده روی نیست، اما پیاده روها گسترده، یکنواخت و درخت کاری شده هستند و خیابان ها به راحتی با چراغ های راهنمایی همگام سازی شده اند تا امکان عبور را بدون گیر کردن در وسط راه فراهم کنند. همچنین زیرگذرهایی برای عبور از یک طرف به سمت دیگر و دسترسی آسان به هاید پارک وجود دارد. فروشگاه های بزرگ نمادین مانند فورتنوم (Fortnum) و میسونز (Masons) که مورد علاقه من هم هستند، برلینگتون آرکید با دربان سرزنده اش، نیو باند استریت با فروشگاه های برند، کافه ها، رستوران ها و گالری های هنری و آکادمی رویال هنر، همه در این مسیر هستند. گرین پارک و هاید پارک هر دو «ریه‌های سبز» وسیعی هستند که دارای مسیرهای پیاده روی، حوض ها و دیگر سرگرمی‌ها می باشند. نیازی نیست در طول کل مسیر سوار اتوبوس یا مترو شوید.
3. برلین
در دهه 1920 برلین به دلیل گردشگاه های خود در امتداد دو تا از معروف ترین خیابان ها به نام پراخشتراس (گردشگاه های شکوه)، کورفورستندام (Kurfürstendamm) و آنتر دن لیندن (در برلین شرقی سابق) مشهور بود. از زمان اتحاد مجدد، آنتر دن لیندن اهمیت و شکوه قدیمی خود را بازیافته است و در امتداد نقاط دیدنی مانند براندنبرگر تور، استاتسپور و هتل افسانه ای آدلون گسترش یافته است.
کورفورستندام به طول 3.5 کیلومتر یکی دیگر از مسیرها برای لذت بردن از پیاده روی است. این خیابان که به شانزلیزه آلمان معروف است، بلوار وسیعی است که از گدایختنیسکیرچه (Gedaechtniskirche) نمادین به منطقه سرسبز هالنسی منتهی می شود که توسط رودخانه هاول شکل گرفته است. ساختمان های آرت دکو که در امتداد کورفورستندام قرار گرفته اند، خیابان های فرعی پر از درخت هستند و مغازه ها و بوتیک های منحصر به فرد بی شماری این پیاده روی را به یک تجربه خرید تبدیل می کنند. در این بین، کافه ها، رستوران ها و هنرمندان خیابانی عابران پیاده را سرگرم می کنند. خطوط دوچرخه سواری به وضوح از پیاده روها جدا شده اند و چراغ های راهنمایی از نوع «دکمه فشار دهید» عبور را ایمن و آسان می کنند. تماشای مردم در حین نوشیدن قهوه یا یک نوشیدنی دیگر از کارهای مورد علاقه مردم برلین است.
4. میامی
من چندین سال در بریکل، مرکز شهر میامی زندگی کرده ام و آخر هفته های زیادی را با پای پیاده به کاوش پرداختم. دهکده کوچک مری بریکل، مملو از فروشگاه ها، رستوران ها، گالری های هنری و منطقه ای برای پیاده روی است که به راحتی می توان در اطراف آن رفت و آمد کرد. از روی پل متحرک رودخانه عبور می کردم، همیشه وقتی زنگ به صدا در می آمد و پل شروع به بالا رفتن می کرد، به سمت خیابان فلاگلر می رفتم و از کنار موزه تاریخ به بازار رنگارنگ بایساید با درختان، گیاهان و طوطی های عجیب و غریبش می‌رفتم. این واقعا پیاده روی به حساب نمی آید، اما سفر با قایق در اطراف خلیج بیسکین یک لذت خاص دارد.
فرصت های پیاده روی شگفت انگیز بیشتری را می توان در ساحل جنوبی پیدا کرد. مسیر پیاده روی تخته ای کیلومترها امتداد یافته، همان‌طور که خود ساحل و در کنار آن، خیابان کالینز و منطقه آرت دکو امتداد یافته اند. در این مسیر می توانید عجیب ترین شخصیت ها را مشاهده کنید که همراه شما راه می روند (یا می رقصند). برای خریدهای مهم خود به مرکز خرید و خیابان لینکلن مخصوص پیاده روها بروید، جایی که در آخر هفته ها یک بازار خیابانی وجود دارد که برای خرید آثار هنری و مبلمان عالی است.
5. زوریخ
از سال 2005 کمپینی به نامZuri z’Fuees راه انداخته شده که به معنای زوریخ با پای پیاده است. هدف این کمپین تشویق شهروندان به پیاده روی به جای ازدحام در جاده ها است که نتایج آن هم قابل لمس بوده و مناطق عابر پیاده بیشتر و بیشتری ایجاد شده اند، به خصوص در بخشی از شهر قدیمی به نام نیدردورف، آگوستین گراس، و بانوفشتراس که یک خیابان خرید شیک است. اما این همه ماجرا نیست. زوریخ در هر دو سمت ساحل رودخانه لیمات گسترش یافته و تورهای پیاده روی طولانی در امتداد رودخانه با امکان تماشای نقاشی های دیواری و درختان و در تابستان، استخرهای عمومی در رودخانه و آفتاب گرفتن در سواحل ارائه می شوند.
6. منهتن
جزیره منهتن که توسط خیابان پنجم به دو بخش تقسیم شده و با رودخانه های هادسون، شرق و هارلم هم مرز است، مکانی بسیار قابل پیاده روی می باشد. در واقع راه رفتن در طول 21 کیلومتری کاری است که سازندگان فیلم «بزرگ شدن و دروغ های دیگر» انجام دادند. انجام این کار در یک بار ساعت ها طول می کشد، اما کاوش تکه تکه منهتن با پای پیاده لذت بخش است. شبکه شن و ماسه ای به یافتن راه کمک می کند و مناظر بی شمار در طول مسیر توقف های طولانی را به همراه دارد. اگر خسته شدید، وسایل حمل و نقل عمومی برای بازگرداندن شما به هتل کم نیست. پیاده روها از یک بلوک به بلوک دیگر در وضعیت معقول قرار دارند و پیاده روها عریض هستند. بخش های مورد علاقه من پارک مرکزی است که توسط جاده ای به طول 10 کیلومتر می گذرد که کاملا بدون ماشین است و مسیرهای پیاده روی زیادی وجود دارد. مکان های استراحت و نیمکت های پارک زیر درختان امکان توقف استراحت را فراهم می کنند. من همچنین عاشق تماشای ویترین مغازه ها در خیابان پنجم هستم و حتی به خیابان فلیت رسیدم. در سال های اخیر جرم و جنایت در منهتن کاهش یافته است، بنابراین پیاده روی در خیابان ها با رعایت اقدامات احتیاطی نسبتا ایمن است. عبور از یک طرف به سمت دیگر آسان است زیرا چراغ های راهنمایی زیادی وجود دارد. اگر گرسنه یا تشنه شدید، در هر گوشه خیابان یک اغذیه فروشی یا هات داگ وجود دارد. اغلب درختان و گل ها در کنار پیاده روها کاشته شده اند تا آن را دلپذیرتر کنند.
7. فلورانس
10 سال پیش فلورانس، پایتخت توسکانی، آلوده ترین شهر ایتالیا شناخته می شد. اما شهردار آن یک سیاستمدار آینده نگر بود و از سال 2011 برنامه ای را طراحی کرد که آن را به یکی از قابل پیاده روی ترین مقاصد جهان تبدیل کرد. این امر با ایجاد مناطق عمده عابر پیاده به دست آمد که اکنون شامل پیازا دل دومو، پیازا پیتی، پیازا دلا سیگنوریا و ویا تورنابونی است. در این مسیرها فقط تاکسی و آمبولانس مجاز به تردد هستند. می توانید از ایستگاه مرکزی قطار فلورانس (سانتا ماریا نوولا) خارج شوید و با پای پیاده شروع به کاوش در قرن ها هنر و فرهنگ کنید. خیابان های بخش قرون وسطایی فلورانس نسبتا باریک هستند و چندین ویکولی (خیابان‌های باریک کوتاه) فقط با پای پیاده قابل پیمودن هستند. اگرچه خیابان های عریض با سنگفرش های خوب وجود دارد، اما قرون وسطی به معنای سنگفرش است، بنابراین هنگام راه رفتن به خصوص زمانی که زمین خیس است، مراقب باشید. فلورانس یک شهر قدیمی و تاریخی است که به این معنی است که قطعا هیچ طرح شبکه ای از خیابان ها وجود ندارد که باعث می شود پیمودن آن آسان نباشد. بهترین راه برای گم نشدن در شهر و تماشای تمام نقاط دیدنی افسانه ای آن، رزرو یک تور پیاده روی نیم روزه است. همچنین مطمئن شوید که کفش هایی با کفی غیر لغزنده بپوشید. خیابان ها نه تنها زمانی که خیس هستند لغزنده می باشند، بلکه به این دلیل که بسیاری از آنها از گرانیت و مرمر ساخته شده اند و در طول قرن ها فرسوده شده اند.
منبع: travelawaits
