ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
به مدت بیش از یک قرن ایستگاه قطار آن هالتر (Anhalter Bahnhof) مهمترین ایستگاه راه آهن در مرکز شهر برلین، پایتخت آلمان بوده است. این ایستگاه زیبا که عرض نمای ساختمان آن صد متر بود با مجسمه های نفیسی از جنس روی تزئین شده و دارای طراحی داخلی بزرگ و باشکویی با سالن های انتظار و دیگر امکانات برای مسافرینی بوده است که از لایپزیگ، فرانکفورت و اطراف به اینجا می آمدند. سقف بسیار بزرگ این ساختمان سازه ای آهنی و شیشه ای بوده که به بیش از 30 متر می رسید و چهل هزار نفر در آن واحد می توانستند در زیر آن بایستند. ایستگاه قطار آن هالتر بزرگترین و بهترین ایستگاه برلین بوده است.
اما هیتلر برنامه های دیگری برای برلین داشت. او می خواست که این شهر را به پایتخت جهان تبدیل کند و آن هالتر را سد راه برنامه های بزرگ خود می دید. اما قبل از اینکه این ساختمان که متعلق به دوره 1840 بود را از بین ببرد، بمب های متفقین اینکار را انجام دادند. این ایستگاه قطار در هنگام ترمیم آسیب دید و قسمت بزرگی از سقف آن از بین رفت و مابقی آن ناامن و ناپایدار گشت. زیرساخت راه آهن آلمان از حملات توپخانه و بمباران بسیار آسیب دید و کل خدمات راه آهن کشور را فلج کرد.
پس از پایان جنگ ایستگاه آن هالتر برای همیشه بسته شد و تمام ترافیک بین برلین و دیگر مکان های جمهوری دموکرات آلمان به منظور اجتناب از منطقه برلین غربی که ایستگاه در آن قرار داشت به مسیر دیگری تغییر مسیر داد. این ساختمان در سال 1960 تخریب شد اما قسمتی از بنای آن همچنان باقیست. امروزه این ساختمان در مکان اصلی خود قرار دارد و با ساختمان های اداری، هتل ها، سوپرمارکت ها، یک زمین بازی و یک سالن کنسرت جدید احاطه شده است.
ریلهای راه آهن تمپل هاف سایتی جالبتر می باشد که کمی دورتر به سمت جنوب در منطقه شونِن برگ برلین واقع شده است. پس از تعطیل شدن ایستگاه آن هالتر در سال 1952 قسمت غربی این ریل های راه آهن بسته شد اما قسمت شرقی آن به مدت چهار دهه به منظور عملیات انحرافی محدود برای استفاده باقی ماند. از آنجاییکه از این قسمت به ندرت استفاده می شد در طول 60 سال پوشیده از گیاهان شد و به واحه ای طبیعی و غنی از گونه های مختلف گیاهی در دل یک کلان شهر تبدیل گشت. در اینجا چمنزارهای غنی خشک، زمینی جنگل مانند و گیاه علفی وجود دارد. به لطف تلاش های شهروندان علاقمند و همایت مقامات شهر این مکان جادویی به یک پارک عمومی که امروزه پارک زودگِلِندن (Natur-Park Südgelände) نام دارد تبدیل شده است. این پارک متشکل از 366 گونه مختلف از سرخس و پیدازادان، 49 گونه قارچ، 49 گونه پرنده، 14 گونه ملخ و جیرجیرک، 57 گونه عنکبوت و 95 گونه زنبور می باشد که بیش از 60 تن از آنها در معرض خطر هستند.
چندین عمارت و ساختمان هایی از زندگی قبلی این سایت همچنان باقی مانده اند که شامل کیلومترها مسیر، یک موتور بخار، چند چراغ برق، ساختمان اداری و یک برج آب فولادی 50 متری می شود.
منبع: amusingplanet
