ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
به درستی که نپال در زیبایی اش بی رقیب و هنوز هم برای اکثریت افراد ناشناخته است. در این کشور کوچک آسیایی به غیر از سلسله جبال هیمالیا موارد بسیار دیگری برای بازدید وجود دارد. بطور مثال می توان به زمینهای کم ارتفاع پوشیده از جنگلهای سرسبز، فرصت تماشای حیات وحش باورنکردنی، پوشش گیاهی و گونه های جانوری غنی اشاره کرد. تلاشهای حفاظت از محیط زیست در دهه های اخیر این اطمینان را می دهد که چشم انداز نپال بطور وسیع، بکر و بدون دخالت انسان باقیمانده است و جمعیت حیات وحش آن رو به رشد است. به عنوان مثال رشد جمعیت ببر بنگال رویال در دهه گذشته، 60 درصد بوده و همچنین نپال نام خود را در کتب تاریخ بعنوان زیستگاه آخرین بازماندگان کرگدن تک شاخ ثبت کرده است.
برای محلی ها، اکثر رشته کوهها و دریاچه ها با افسانه ها مرتبط هستند و این چشم اندازها در روحیه آنها نقش بسزایی دارد. خیلی از قبایل و روستاها با پارکها و فضای سبز مرزبندی شده اند و مردم محلی بسیار خشنودند که تاریخچه این اجتماع را با بازدیدکنندگان به اشتراک بگذارند. هیچ مکان دیگری در دنیا به اندازه نپال عطش طبیعت و فرهنگ را فرو نمی نشاند. پارک های ملی زیبای نپال اولویتهای جهانی را برپایه هماهنگی محلی، حفاظت از گیاهان و جانوران و زیبایی سرسام آور طبیعی قرار می دهد.
10- پارک ملی بنکه (Banke National Park)
این پارک کوچک شگفت انگیز به منظور حفاظت از گونه های در خطر به مجموعه پارک های ملی القا شده است. با قدردانی از تلاشهای حفاظتی، جمعیت ببرها در محدوده مرزبندی، دو برابر شده است. حفاظت از فیلهای آسیاتیک، بزکوهی چهارشاخ که در معرض خطر بودند و همچنین آزاد زیستی 300 نوع پرنده و خزندگان بی شمار و همچنین انواع ماهیها، نتیجه این تلاشهاست. تا مدتها مردم محلی این پارک را هدیه زمین می نامیدند و خیلی از آنان به سبک سنتی در آن زندگی می کردند. نمای این پارک بطرز زیبایی از 8 اکوسیستم متمایز، ساخته شده که شامل جنگلها، علفزارها و سلسله جبال می باشد و به چندین پناهگاه حیات وحش متصل است. این پارک در بخش غربی، پارک ملی بردیا (Bardia National Park) واقع شده که به حفاظت گاه حیات وحش کاتارنیاگات (Katarniaghat Wildlife Sanctuary) درهند متصل است درست مثل حفاظت گاه سوهلوا (Suhelwa Wildlife Sanctuary). این جدیدترین پارک ملی نپال و اثباتی بر ادامه تلاشهای حفاطتی آن می باشد.
9- پارک ملی شوکلاپانتا (Shuklaphanta National Park)
این پارک در ابتدا زمین شکار ثروتمندان نپال بوده اما در دهه 90 به منطقه حفاظتی تبدیل شد و در سال 2017 و در روز جهانی حیات وحش به موقعیت پارک ملی ارتقا یافت. گوزنهای باتلاقی و همچنین گله های فیلهای موجود جاذبه بزرگ این پارک هستند. گاهی اوقات بازدیدکنندگان خوش شانس می توانند ببرها و کرگدنها را مشاهده کنند. باتوجه به سرشماری دوره ای در سال گذشته 17 ببر در محدوده پارک زندگی می کردند. علفزارها، جنگلها، بستر رودها و زمینهای مرطوب گرمسیری، این تنوع زیستی را مهیا می کنند و پوشش گیاهی و جانوری، تاثیرگذار آن ستودنیست. در راس همه اینها شوکلاپانتا به بهشت پرنده دوستان شناخته شده بود. بیش از 400 گونه پرنده در این پارک شناسایی شده اند. بیشترین تعداد مربوط به هوبره های بنگالی (Bengal Floricans) است که در این مکان زندگی می کنند درست همانند انواعی از عقابها، جغدها، دارکوبها، کرکسها و لک لک های منقش.
8- پارک ملی کاپتاد (Khaptad National Park)
این پارک نمونه ای از شگفتی نپال در محدوده غرب می باشد. این پارک ملی حواس را تلطیف می کند و باعث پرورش روح و جسم می شود. نام این پارک از اسم بابا کاپتاد (Khaptad Baba) برگرفته شده، شخصی که برای تفکر و مراقبه در دهه 1940 به این منطقه مهاجرت کرد. صدها سال است که عزلتکده او مکانیست برای زائران و از اهمیت معنوی بالایی برخوردار است. بازدید برای عموم آزاد است اما نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و سلاخی حیوانات بشدت ممنوع می باشد. از دیگر مکانهای معنوی موجود در محدوده این پارک، سیلزوری (Saileswari) است که یک شهرک تاریخی با معابد هندو می باشد و راماروشان (Ramaroshan) که به کتاب آسمانی پارواتی (Paravati) قدیسه، مربوط است. بادیمالیکا (Badimalika) و سورما سارووار(Surma Sarovar) هر دو مربوط به شهرهای تاریخی و مهم هندو هستند. چشم انداز آن یک شگفتی طبیعیست که از تپه های تیز سبز رنگ و نمایی از رشته کوه هیمالیا تشکیل شده است. در این بین هوای تابستان بسیار مناسب می باشد و به ندرت دا به زیر صفر و یا بالای 20 درجه سانتیگراد می رسد.
7- پارک ملی ماکالو بارن (Makalu Barun National Park)
این پارک خیره کننده و دور افتاده یک اعجاز ملی است. بازدیدکنندگان توسط خط افق کوهستانی احاطه می شوند که شامل برخی از بزرگترین کوهستان های دنیاست. کوه ماکالو (8463 متر) که همنام این پارک نیز می باشد پنجمین کوه بلند دنیاست، درحالیکه خیلی از کوههای اطراف آن ارتفاع 7000 متری بالاتر از سطح دریا دارند. این پارک ملی تنها منطقه حفاظت شده در دنیاست که ارتفاعش 8000 متر بالاتر از سطح دریا می باشد و تنوع زیستی فوق العاده ای را مهیا می کند. گیاهان و حیوانات عجیب متعددی در این پارک مستقر هستند. از جمله بیش از 40 نوع ارکیده و گونه های کمیاب گیاهی و جانوران نادری چون پلنگ برفی، پاندای قرمز، انواع گوزن ها وخرس سیاه هیمالیا.
6- پارک ملی شی فوکسوندو (Shey Phoksundo National Park)
این پارک ملی حیرت انگیز بزرگترین پارک کشور است و دریاچه فوکسوندو که در زیبایی بینظیر است در این پارک قرار دارد. این دریاچه سبز آبی رنگ، عمیق ترین دریاچه در نپال با عمق 3000 متری است. در اطراف دریاچه، گوسفند آبی، پلنگ برفی، گاو تبتی، آهوی مشک و حیوانات شگفت انگیز دیگری زندگی می کنند. این پارک همانند پارک های دیگر نپال، برای پیاده روی مورد علاقه همگان است اما از دریاچه زیبای فوکسوندو جداست. بالغ بر 9000 نفر در دهکده ای هم مرز با این پارک زندگی می کنند و پیرو مکتبی مرتبط به بودایی و آنیمیسی هستند. به همین دلیل مکانهای مذهبی متعددی در اطراف پارک پراکنده اند. بازدیدکنندگان خوش شانس احتمال دیدن بزرگترین پروانه دنیا که این پارک بستر مناسبی برای رشد آن فراهم می کند را خواهند داشت.
5- پارک ملی شیواپوری نگارجون (Shivapuri-Nagarjun National Park)
این پارک به اندازه کافی نزدیک به کاتماندو است که به مکانی برای فرار از شلوغی و تنش های شهری محلی ها و بازدیدکنندگان تبدیل شود. این پارک ملی به واقع تماشاییست و بازدید کنندگان می توانند با طبیعت در تعامل باشند. مسیرهای پیاده روی بسیار حرفه ای در میان چشمه های آب زلال، تپه های سرسبز، نمای کوه و جنگلهای سرسبز وجود دارد. اسم این پارک از نام لرد شیوا (Lord Shiva) در کتاب آسمانی برگرفته شده است. گیاهان دارویی فراوانی در این منطقه می روید که برای بومیان از اهمیت بالایی برخوردارند و همچنین دیگر گیاهان شامل انواعی از قارچها و بیش از 2000 گونه گیاهی و 16 نوع گیاه خودرو می باشند. حیوانات این پارک نیز پلنگ، میمون و خرس سیاه هستند.
4- پارک ملی بردیا (Bardiya National Park)
این پارک فعال یکی از بکرترین ها در نپال می باشد. بخش عمده این پارک از جنگلهای انبوه، چمنزارها و جنگلهای رودخانه ای پوشیده شده است. تعدادی رودخانه از میان پارک می گذرد که با نیلوفرهای آبی و درختان سدر مزین شده اند. حیوانات این پارک شامل کرگدن تک شاخ، فیل، ببر، گوزن و دلفین های غول آسا هستند. بالغ بر 400 نوع پرنده در اطراف پارک درحال پروازند و بازدیدکنندگان اغلب با طاووس های رنگارنگ برخورد می کنند. اگرچه بخش عمده ای از این منطقه با شکوه، خالی از سکنه است اما هنوز هم محل زندگی افرادی از قبیله بومی تارو (Tharu) می باشد.
3- پارک ملی لانگتانگ (Langtang National Park)
این پارک زیبایی گیج کننده ای دارد و در بین رشته کوههای هیمالیا واقع شده است و تنوع زیستی، میراث فرهنگی و مناطق اقلیمی غنی دارد. تماشای آسمان پرستاره نیز طرفدارانی دارد، ستارگانی که هر شب نمایان هستند. چشم انداز این پارک در ارتفاع بالا قرار دارد و با نمایی از رشته کوههای آلپ و دریاچه های شفاف کریستالی آمیخته شده است. متاسفانه در سال 2015 روستای لانگتانگ در زیر بهمن محو شد و بیش از 100 جسد هرگز پیدا نشد. مکانهای معنوی پراکنده ای در پارک وجود دارد. علاوه بر خرسهای قهوه ای، میمونها و پاندای قرمز که در این پارک زنئگی می کنند، مشاهده یتی ها نیز اغلب امکان پذیر خواهد بود.
2- پارک ملی چیتوان (Chitwan National Park)
پس زمینه سورئال این پارک، تقریبا به اندازه شانس دیدن حیواناتش جادبه ای بزرگ است. ویژگی این پارک عظیم، کوههای بلندیست که از میان دشتهای وسیع بی درخت، جنگل انبوه، رودخانه های جاری و دریاچه ها عبور می کند. این پارک محل زندگی آزادانه آخرین نسل از گرازهای تک شاخ دنیاست و شانس تماشای زنده آنها به همراه ببرهای بنگال، تمساح پوزه باریک، خرس تنبل و نوعی ببر عجیب وجود دارد. گونه های پرندگان و پوشش گیاهی و جانوری منحصربفرد، موجب رونق این پارک شده است. به لطف سه قرن اهتمام برای مبارزه شدید با شکار غیر قانونی و تلاش طرفداران محیط زیست و مداخله دولت، جمعیت حیوانات در این پارک رو به رشد است. پارک ملی چیتوان مقام دوم بهترین مکان ها در سرنگتی برای مشاهده حیات وحش را از آنه خود کرده است و به واقع ناامیدتان نمی کند.
1- پارک ملی ساگارماتا (Sagarmatha National Park)
ساگارماتا چیزی به جز استثنا نیست. این منطقه محافظت شده محل بلندترین قله افسانه ای دنیا، کوه اورست است. در کنار کوه تنومند و عظیم الجثه هیمالیا محل زندگی حیوانات معروفی مانند پلنگ برفی، سیاهگوش، خرس، خرگوش صحرایی و بز هیمالیایی می باشد. در منطقه اطراف پارک هیچ جاده ای وجود ندارد و این خود دلیلیست بر دورافتادگی و زیبایی بکر آن. معروفیت این پارک بدلیل اهمیت معنوی اش می باشد. بسیاری از شرپاها (گروهی از افراد بومی نپال) در این منطقه زندگی می کنند درحالیکه ما بقی برای زیلرت به حوالی پارک می روند. کوه اورست خود به تنهایی برای محلی ها مهم است و آن را کوه چومولونگما (Chomolungma) می نامند. این نام به معنی الهه مادر دنیاست و این باور وجود دارد که ارواح در کوهستان زندگی می کنند. صرفنظر از این دلیل برای بازدید، این پارک با ویژگی قدرتمندش واقعا باورنکردنیست.
منبع: touropia
