ترین ها
دیدنی ها
دانستنیهای سفر
غذاهای ملل
فرهنگ و هنر
ایران گردی
ایده های سفر
سفرنامه ها
اخبار
ویدیو
ایرانگردی
در این مطلب نگاهی به تعدادی از بزرگ ترین شهرهای جهان خواهیم انداخت و به زمان هایی سفر می کنیم که هنوز در دوره رشد قرار داشتند و به اندازه امروز پیشرفت نکرده بودند.
1 - لندن
اولین ساخت و ساز در جایی که امروزه آن را به عنوان شهر مدرن لندن می شناسیم، در یک دهکده کوچک رومی به نام لوندینیوم (Londinium) و حوالی سال 50 پس از میلاد رخ داد. مکانی که این ساخت و سازها در آن انجام شد از لحاظ موقعیتی بسیار استراتژیک به حساب می آمد. از این جهت که در کنار رودخانه تیمز (Thames) بود و بدین شکل دسترسی راحتی را به سایر نقاط قاره اروپا فراهم می کرد. اما در آن زمان این رودخانه به اندازه کافی باریک بود و می شد بر روی آن پل احداث کرد.
لوندینیوم در زمان اوج خود به خانه ای برای سکونت 60 هزار نفر تبدیل گشت. در میان سال های 180 تا 225 پس از میلاد مسیح، دور تا دور این شهر یک دیوار دفاعی کشیده شد. راه های دسترسی آن از طریق یکی از شش دروازه که لودگِیت (Ludgate)، نیوگِیت (Newgate) (تصویر بالا)، اولدِرز گِیت (Aldersgate)، کریپِل گِیت (Cripplegate)، بیشِپز گِیت (Bishopsgate) و اولد گِیت (Aldgate) نام داشتند ممکن می شد.
2 - نیویورک
سیب بزرگ کار خود را با نام نیو آمستردام (New Amsterdam)، پایتخت نیو نِدِرلَند (New Netherland) آغاز کرد و در ابتدا، یک منطقه تحت استعمار هلندی ها بود که به هدف بهره برداری های تجاری در شمال آمریکا ایجاد شده بود. همانطور که تصویر هم نشان می دهد، انگلیسی ها حوالی سال 1650 میلادی آن را به اسارت گرفتند و کمی بعد در سال 1664 نامش را به نیویورک تغییر دادند.
در حالی که این شهر به سرعت رشد می کرد، بخشی از آن برای سال های زیادی به صورت دست نخورده و توسعه نیافته باقی ماند. این تصویر حال و هوای قرن نوزدهم جزیره استاتِن (Staten Island) واقع در شهر هَمیلتون (Hamilton) را نشان می دهد.
نیویورک به سرعت به ابر شهری که امروز آن را می شناسیم بدل شد. این تصویر متعلق به خیابان مالبری (Mulberry Street) در شهر منهتن (Manhattan) می باشد که در حوالی سال 1890 به لطف تکنیک فوتوکروم به شکل رنگی ثبت شده است.
3 - پاریس
قبایلی در میان سال های 225 تا 250 پیش از میلاد مسیح به جزیره ایل دولاسیته (Île de la Cité) رسیدند و همانجا در کنار آب های رود سِن (Seine) سکنی گزیدند. این قبایل بلافاصله دست به کار شدند و شروع به ساخت پل ها و قلعه ها کردن و سپس کار به ضرب سکه و داد و ستد رسید. در سال 52 پیش از میلاد مسیح، رومیان شهر پادگانی لوتیشا (Lutetia) را که حکم جد پاریس مدرن را داشت، با جمعیتی فراتر از 8 هزار نفر بر پا کردند. بقایای این شهر را می توان امروزه هم مشاهده نمود. تصویر بالا متعلق به سالن آمفی تئاتر آرِنز دو لوتیز (Arènes de Lutèce) می باشد که در منطقه اجرایی پنجم این شهر واقع شده است. امروزه بقایای عمارت و آبگرم کلونی (Thermes de Cluny) در موزه ای به نام موزی دو کلونی (Musée de Cluny) قرار دارد.
پس از سقوط امپراطوری روم، پادشاه فرانکها (King of the Franks) به نام کلوویس یکم (Clovis I) توانست به راحتی وارد پایتخت شود. این شهر در طول سال های میانی، بزرگ ترین شهر در کل اروپا به شمار می رفت. این تصویر کلیسای هولی اینُسِنت (Holy Innocents) و همینطور قبرستان کناری اش را پیش از ویرانی و در حوالی سال 1550 به نمایش گذاشته است. در آن زمان جمعیت این شهر تعداد 257 هزار نفر شمارش شده بود.
4 - توکیو
یکی از پر هرج و مرج ترین پایتخت های حال و حاضر کره زمین، روزی یک دهکده ماهیگری به نام اِدو (Edo) بود. این اثر هنری آرامشی که در زندگی آن زمان جریان داشته را نشان می دهد و به خوبی می توان تصویر کوه فوجی (Fuji) را در پس زمینه مشاهده کرد.
اِدو کرسی قدرت توکوگاوا شوگوناته (Tokugawa shogunate)، دولت ملوک الطوایفی بود که در میان سال های 1603 الی 1868 بر کشور ژاپن حکم فرما بود و این شهر هم در این مدت به سرعت رشد پیدا کرد. جمعیت آن تا سال 1721 در حدود یک میلیون نفر تخمین زده شد و لقب عظیم ترین شهر جهان در آن زمان را به خود اختصاص داد. این تصویر متعلق به یک بازارچه قرن نوزدهمی واقع در این شهر است.
سال 1868 ارتش امپراطوری ژاپن شهر اِدو را تصاحب کرد و نامش را به توکیو تغییر داد. توکیه در زبان ژاپنی به معنای پایتخت شرقی می باشد. این تصویر قایق های حمل بار را در حال انتقال اجناس از کانالی در شهر توکیو در حوالی سال 1880 نشان می دهد. جمعیت توکیو تا سال 1905 به مرز دو میلیون نفر رسید و امروزه نیز نزدیک به چهارده میلیون نفر در آن سکونت دارند.
5 - سیدنی
تاریخ مدرن این شهر استرالیایی از زمان ورود کشتی های بریتانیایی در سال 1788 به این محل آغاز شد. کاپیتان آرتور فیلیپ (Captain Arthur Phillip)، فرمانده 11 کشتی و هزار مهاجر تازه بود و رسماً منطقه استعماری جدیدی را در تاریخ هفتم فوریه در بندر سیدنی بر پا کرد. به گفته فیلیپ، این بندر حتی پیش از اینکه صاحب پل و سالن تئاتر امروزی اش بشود، بی شک یکی از بهترین بندرهای جهان بوده است. در ابتدا نام نیو آلبوین (New Albion) بر روی آن گذاشته شد و سپس توسط وزیر وقت توماس تاونشند (Thomas Townshend) معروف به لُرد سیدنی (Lord Sydney)، به سیدنی تغییر نام داد.
سیدنی کوو (Sydney Cove) پناهگاهی ساحلی در حوالی سال 1850 بود. این منطقه استعماری تا پیش از اکتشاف طلا در منطقه بَس هِرست (Bathurst) واقع در 160 کیلومتری غرب سیدنی، بسیار کوچک باقی مانده بود و این موضوع تا سال 1951 به همین منوال ادامه پیدا کرد. یکی از ساختمان های اولیه آن که امروزه نیز جان سالم به در برده اند شامل ساختمان اولد گاوِرنمِنت هاوس (Old Government House) واقع در شهر پاراماتا (Parramatta) می شود که در میان سال های 1800 تا 1847، توسط 10 نفر از حاکمان که جزو اولین ها در نیو ساوت ولز (New South Wales) بودند مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر آن ساختمان های دیگری هم در اینجا هنوز وجود دارند که می توان به ووکلوز هاوس (Vaucluse House) که امروزه به موزه ای که درب آن به روی عموم باز است اشاره کرد.
تا دهه 1880 میلادی و زمانی که این تصویر گرفته شد، این شهر کاملاً دگرگون شده بود. تب طلا باعث شد تا جمعیت شهر از 39 هزار نفر در سال 1851، دو دهه بعد رسما به 200 هزار نفر برسد. شهر سیدنی به دنبال این تغییرات شاهد بهسازی و پیشرفت عظیمی در زیر ساخت هایش بود و به طور کلی در نیمه دوم همان قرن، گالری های هنری، موزه ها، باغ های گیاه شناسی سلطنتی، پارک سلطنتی ملی و زمین کریکت در آن فراگیر شده بودند.
6 – هنگ کنگ
تصویری از بندر هنگ کنگ در حوالی سال 1800. با وجود اینکه این منطقه برای مدت قابل توجهی نقش مهمی را در تجارت ایفا می کرد، ولی باز هم کم تر کسی تصور می کرد که پس از گذشت 200 سال به چه شکلی در خواهد آمد.
تصویر بالا اثری حکاکی شده می باشد که میدانی در یکی از دهکده های هنگ کنگ در سال 1838 را نشان می دهد. درست یک سال پیش از وقوع جنگ اُپییوم (Opium War) و سه سال پیش از اینکه بریتانیا این جزیره را اشغال کند تا از آن به عنوان گذرگاه نظامی استفاده نماید. پیمان نانجینگ (Nanking) در سال 1842 کمک کرد تا هنگ کنگ رسماً خود را به عنوان تاج با ارزش امپراطوری استعمارگر بریتانیا معرفی کند.
جمعیت هنگ کنگ بعد از اینکه بریتانیا قدرت را به دست گرفت از 7450 نفر به 530 هزار نفر در سال 1916 رشد پیدا کرد و سپس به 725 هزار نفر در سال 1925 و 1.6 میلیون نفر در سال 1941 رسید.
رشد جمعیت آن حتی بعد از جنگ جهانی دوم سرعت بیشتری گرفت و از 2.2 میلیون نفر در سال 1950 به 5.2 میلیون نفر در سال 1982 رشد پیدا کرد.
7 – دبی
هیچ شهری تا به حال به اندازه سرعت سرسام آور دبی دچار دگرگونی نشده است. اعضای قبلیه بنی یاس (Bani Yas) در سال 1833 آن را برای زندگی خود انتخاب کردند و بعد به مرکزی برای صید مروارید و ماهی تبدیل شد. در همین خلال نیز بعضی اوقات اعراب کوچ کننده و عشایری که از سمت خاورمیانه می آمدند، خور دبی را برای سکونت بر می گزیدند و خانه هایی به نام باراساتی (barasti) که از برگ نخل درست شده بودند را اشغال کردند. این تصویر سال 1950 دبی را نشان می دهد، پیش از اینکه در این شهر نفت مورد اکتشاف قرار بگیرد.
8 – ریودوژانیرو
پرتغالی ها و فرانسوی ها بر سر بندر گوانابارا (Guanabara Bay) به دلیل موقعیت اقتصادی و استراتژیک آن وارد میدان جنگ شدند. پرتغالی ها از جنگ پیروز بیرون آمدند و توافق نامه ای را در سال 1568 ایجاد کردند. جمعیت ریو دو ژانیرو از 8 هزار نفر در قرن هفدهم میلادی به 24 هزار نفر در سال 1749 رسید. استخراج طلا و الماس عاملی برای افزایش مهاجرت هایی از سمت اروپا شد و این شهر در سال 1763 به یک پایتخت مستعمره تبدیل شد و جای پایتخت قبلی یعنی ایالت باهیا (Bahia) را گرفت.
نمایی از کوه کله قندی شوگر لوف (Sugar Loaf Mountain) در سال 1840. ترامواهای برقی تا پیش از سال 1912 به این شهر وارد نشدند.
تصویر متعلق به بندر بوتافوگو (Botafogo Bay) در حوالی سال 1880 می باشد. کشور برزیل در سال 1889 به جمهوری تبدیل شد و شهر ریو که در آن زمان به جمعیت 520 هزار نفری رسید، پایتخت آن شده بود. این شهر در اوایل قرن بیستم شاهد تخلیه شدن مرداب ها، پاک سازی زاغه ها و سنگ فرش کردن خیابان هایش بود. تا سال 1920 جمعیت آن تا دو برابر رشد پیدا کرد و تا سال 1940 به 1.75 میلیون نفر رسید.
9 – کیپ تاون Cape Town
پرتغالی ها اولین مردمان اروپایی بودند که این ناحیه را کشف کردند. بارتولومئو دیاس (Bartholomeu Dias) اولین فردی بود که در سال 1488 به این منطقه رسید. کوه تِیبِل (Table Mountain) در سال 1503 به این اسم نام گذاری شد. اگرچه این هلندی ها بودند که در سال 1652 برای اولین بار با رسیدن پای جان وَن ریبِک (Jan van Riebeeck) به این منطقه وارد توافق شدند. تصویر بالا نیز کیپ تاون را بعد از گذشت سی سال از زمان اکتشافش به تصویر کشیده است.
10 – سنگاپور
سنگاپور مدرن در سال 1819 زمانی که سِر توماس استمفورد رافلز (Sir Thomas Stamford Raffles) آن را به یک بندر تجاری برای استفاده بریتانیا تبدیل کرد پایه گذاری شد. ولی سنگاپور تا پیش از این چیزی در حد و اندازه یک نیمچه دهکده در کنار ساحل بود. هنگامی آقای رافلز به اینجا رسید، برآورد شده بود که جمعیت مردمانش چیزی در حدود هزار نفر است که همگی در سرتاسر جزیره سنگاپور متراکم شده بودند. این رقم تا سال 1871 به 100 هزار نفر رسید و امروزه نیز از مرز 5 میلیون نفر گذشته است.
11 – مکزیکو سیتی
این پایتخت مکزیکی زمانی محل قرار گیری شهر تنوچتیتلان (Tenochtitlan) متعلق به تمدن آزتک ها (Aztec) بود. این شهر پس از تاسیس در سال 1325، به پایتخت امپراطوری آزتک ها تبدیل شد که در زمان اوج خود، بزرگ ترین شهر ماقبل کلمبیایی آمریکایی (Pre-Columbian Americas) بود. تنوچتیتلان پر از بازارها، معابد و مکان های مختلف بود و جمعیتی بالغ بر 350 هزار نفر در آن زندگی می کردند.
اسپانیایی ها نزدیک بود این شهر را در سال 1521 به طور کامل نابود کنند و سپس این پایتخت بازسازی شده در سال 1585 به مکزیکو سیتی تغییر نام داد.
12 – شانگهای
شانگهای در زمان سلسله چینگ (Qing) نقش یک قطب تجاری مهم را ایفا می کرد. در سال 1847 یعنی زمانی که این تصویر نقاشی شده است، بر خلاف امروز در این شهر هیچ خبری از آسمان خراش های مدرن نبود.
منبع: telegraph.co
