بهترین مراکز دیدنی جهان

میدان فانتین یک میدان عمومی در منطقه دان تاون باکوست، یکی از میدان های زیبا و اصلی باکو که در گذشته از آن به نام پاراپت (Parapet) یاد می شد و هنوز هم در بین افراد محلی با همین نام شناخته می شود. در اطراف این میدان ده ها فواره رنگارنگ به چشم می خورد، فواره هایی که در زمان قدرت حکومت شوروی آذربایجان ساخته شده اند.

می توان از آبنمای نپتون به عنوان نمونه ای مشابه از آبنمای معروف نپتون در شهر بولونیا ایتالیا نام برد، آبنمایی شگفت انگیز و خیره کننده که در سال 2012 ساخته شد و امروزه در مقابل سالن تئاتر شهر باتومی قرار دارد. آبنمای اصلی نپتون در سال 1567 توسط مجسمه ساز متبحر جامبلونیا (Giambologna) ساخته و در سال 2011 با روکش طلا مزین شد.

زیبایی های این آبنمای جادویی که در ودنخا واقع شده است، قطعاً هر بیننده ای را محسور می کند، آبنمایی شگفت انگیز با طراحی و معماری بی نظیر. روس ها و گردشگران محلی ترجیحاً در شب هنگام از این مکان دیدن می کنند تا چیزی از جذابیت های رویایی اش را از دست ندهند. این آبنما با ارتفاع 24 متری به نشان دوستی و صلح بین مردم، در دوران اتحاد جماهیر شوروی ساخته شد.

این پارک در فاصله چند کیلومتری پارک خانواده قرار دارد و مکانی مناسب برای رهایی از خستگی کاری در اواسط هفته است. بر خلاف نامش، این پارک مکانی بسیار آرامش بخش است و پر از بستر گل های رنگارنگ می باشد و در مرکز آن حوضچه ای بزرگ وجود دارد که توجه هر کسی را جلب می کند.

ساخت برج های شعله به عنوان جدیدترین آسمان خراش های باکو در سال 2012 به پایان رسید، این برج ها شامل سه آسمان خراش شیشه ای با طراحی بسیار جذاب به شکل منحنی و شبیه به شعله های آتش می باشند. این برج ها که امروزه از آنها به عنوان نماد باکو یاد می شود در بالای تپه ای از مرکز شهر قدیمی و خلیج باکو قرار گرفته اند.

دهکده ماهیگیران سامویی بخشی تاریخی از بوپوت است که در یک جاده ساحلی باریک قرار گرفته و دارای ساختمان هایی به سبک روستایی است که در آن ها فروشگاه های بوتیک، رستوران های شیک و مجموعه کوچکی از هتل ها وجود دارد.

ایستگاه آتش نشانی یک فضای خلاقانه متمرکز بر جامعه است که میزبان نمایشگاه های هنری می باشد. هنرمندان بزرگی در این گالری هنری حضور داشته اند و این محل در گذشته میزبان نمایشگاه های آثاری از پابلو پیکاسو و هنرمند چینی آی وی وی (Ai Wei Wei) بوده است.

مسجد فِتحییه در اصل یک کلیسا به نام پاماکاریستوس بوده و در قرن سیزدهم ساخته شده است. پس از پیروزی استانبول در سال 1454 از این بنا به عنوان دفتر پاتریک (سر اسقف) استفاده شده است و پاتریک ارتودوکسی به کلیسای پاماکاریستوس جاییکه برای یک قرن در آن ماند، منتقل شد. در سال 1591 کلیسا توسط موراد دوم به مسجد تبدیل گشت و اسم آن را به افتخار پیروزی در جنگ های گرجستان و آذربایجان به مسجد فِتحییه به معنی پیروزی تغییر داد.

فتحیه یک شهر کوچک و ساکت است که با گل و گیاه و بوته های گوجه فرنگی پوشیده شده و برای سفرهای خانوادگی ایده آل است. مقبره آلمینتا (Almynta) سمبل این شهر است و در نزدیکی آن چندین قبر لیکیایی نیز وجود دارد.

مرکز جشنواره و کنگره وارنا در سال 1986 به عنوان واحد کاخ ملی فرهنگ تاسیس شد و دارای 11 سالن چند منظوره با ظرفیت 50 تا 1000 صندلی، رستوران، کافه و دو تراس تابستانی است که در زمینی به مساحت 4000 متر مربع واقع شده اند.