بهترین مراکز دیدنی جهان

از آنجاییکه مسجد جمیرا یکی از نمادهای شهر دبی به حساب می آید، پس یکی از نقاطی است که باید حتماً از آن دیدن کرد. این مسجد بزرگترین مسجد امارات متحده عربی نیست، ولی یکی از معدود مساجدی است که درب هایش به روی غیر مسلمانان نیز باز می باشد.

در قرن هجدهم با فتح عربستان میزان تراکم و جمعیت مسلمانان در تفلیس افزایش یافت. با توجه به گفته های پّلاتون لوسِلیانی (Platon Ioseliani) تاریخ نویس گرجی اولین مسجد مسلمانان شیعه در قرن شانزدهم و در مکان یک کلیسای مسیحی که توسط سلطان سلیمان تخریب شده بود، بنا گردید. اما این مسجد در طی پروژه ساخت پل مِتِخی در سال 1950 از بین رفت.

فقط در استانبول یک مسجد 400 ساله را جدید می نامند. در طراحی مسجد جدید که به سال 1597 بر می گردد از مسجد بلو و مسجد سلیمانیه الهام گرفته شده است. این مسجد بر روی یک تپه، در ابتدای گلدن هورن (شاخ طلایی) و نزدیکی پل گالاتا و بازار ادویه واقع شده است که چشم انداز بندر اِمینون را دارد. امروزه کبوتران محلی بر روی طاق و گنبد زیبای آن خانه می سازند. داخل این بنا با برگ های طلایی، کاشی های ایزنیک (نام شهری در ترکیه) و سنگ های مرمر تراش خورده تزئین شده است.

می توان از مسجد جامع (اولو جامی) به عنوان بازمانده ای از مسجد بزرگ وان نام برد، ساختاری که تنها دیوارهای اصلی و نیمی از مناره پایینی از آن باقی مانده اند و قدمتش به دوران سلجوقیان و قرن دوازدهم بازمی گردد. قدمت این ساختار به دوران سلطان قرا یوسف قراقویونلو باز می گردد.

مسجد صاحب عطا به دستور صاحب عطای دولت سلجوقی، فخرالدین علی در بین سال های 1258 تا 1283 ساخته شد. مسجدی با شکوه هنر دست معمار کلوک بن عبدالله که دارای یک آرامگاه، یک حمام ترکی و یک خانقاه می باشد.

بعد از ملاقات مولانا با شمس تبریزی فصلی جدید در زندگی وی آغاز شد و مولوی عاشق و شیفته او گردید. آموزش ها و سخنرانی ها وی در مساجد بعد از نشست و برخاست با شمس شکل تازه ای به خود گرفت. شمس تبریزی با نام اصلی محمد بن علی بن ملک داد تبریزی در تبریز متولد شد.

مسجد جامع نورعثمانیه به سبک معماری عثمانی در بین سال های 1748 تا 1755 ساخته شده است. ساخت این مسجد به فرمان محمود اول آغاز و به دستور جانشینش عثمان سوم به پایان رسید. هرچند که قرار بود این مسجد نمایانگر سلیقه مدرن سلطان باشد ولی این ساختمان عثمانی تشابه زیادی به ایاصوفیه مخصوصاً از نظر وسعت، گنبد مترفع، پنجره های پوشیده شده با قوس های رومی و خوش نویسی های داخل آن دارد.

مسجد جامع میهری ماه سلطان که به دستور سلطان سلیمان برای دخترش میهری ماه در سال 1548 به دست معمار سینان ساخته شده در میدان اُسکودار روبه روی اسکله واقع شده است. این مسجد جامع شامل حوزه علمیه، مقبره، مدرسه ابتدایی، کاروانسرا، آشپزخانه، نوانخانه و بیمارستان بوده اما تنها بخشی از این مجموعه به جا مانده است. معمار سینان تصمیم گرفت که در ساخت این مسجد طراحی مدرن تری نسبت به ایاصوفیه به کار گیرد.

مسجد میهری ماه سلطان در خیابان فِویز پاشا در ورودی محله اِدیرنِکاپی در کنار دیوار شهر برای دختر قدرتمند ترین پادشاه عثمانی یعنی سلطان سلیمان ساخته شده است. دختر سلطان سلیمان، میهری ماه سلطان عاشق مشهورترین معمار دوره عثمانی یعنی معمار سینان بوده است از این رو این مسجد در مقایسه با مساجد سلطنتی آن زمان داستانی مخصوص به خود دارد. ساخت مسجد میهری ماه سلطان از سال 1562 تا 1565 به طول انجامیده است.

بنای اصلی و اولیه مسجد جامع در سال 1904 توسط معمار معروف نیکولای ژوکوف (Nikolay Zhukov) طراحی و ساخته شد و از آن زمان تحت بازسازی های متعددی قرار گرفت. از این مکان به عنوان مسجد تاتارها نیز یاد می شود، زیرا عمدتاً مورد استفاده قوم تاتار قرار می گیرد. به طور کلی در بین چهار مسجد موجود در مسکو، مسجد جامع مسجد مرکزی مسکو به شمار می رود.