بهترین مراکز دیدنی جهان

این پارک زیبا در جزیره یاس واقع شده است و به وسیله بزرگراه شیخ خلیفه بن زاید به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می شود. چمنزارهای وسیع آن، محوطه بازی و مسیرهای سبز، جاذبه های اصلی آن هستند.

محله چینی های بانکوک هم یک جاذبه گردشگری محبوب و هم مکانی برای چشیدن غذاهای معتبر چینی است. دوستداران غذاهای محلی اغلب پس از غروب آفتاب برای صرف غذا در رستوران های پر جنب و جوش و غرفه های غذایی خیابانی به اینجا می آیند.

از آذربایجان به لحاظ تاریخی به عنوان سرزمین آتش یاد می شود البته اعطای این لقب به این نقطه جادویی چندان هم بی دلیل نیست. این کشور در منطقه قفقاز و در امتداد آب های دریای خزر گسترانیده شده و دارای منابع نفت و گاز قابل استخراج متعددی می باشد.

مسجد یالی یا یالی جامی در میدان کوناک بنا شده و به عنوان یک شاهکار گرانبها و به نام مسجد کوناک توسط عموم مردم شناخته شده است. این مسجد که مانند برج ساعت یکی از نمادهای میدان است، در قرن هجدهم و در داخل یک مدرسه در آن مکان ساخته شد.

مرکز صنایع دستی زنان، هنرها و صنایع دستی محلی و تکنیک های مربوط به آن ها را که به خوبی در اینجا حفظ می شوند به نمایش می گذارد. در نزدیکی این موزه ساختمان های مدوری وجود دارد که در آن ها با برپایی کارگاه ها، هنرمندان زن طرح های ساده حنا و موارد دیگر را به نمایش می گذارند.

آسیاب های بادی قدیمی (متعلق به قرن هجدهم)، در بالای تپه ای مشرف به بدروم، گومبت و حتی جزیره یونانی کوس قرار دارند که برخی از آنها به خوبی حفظ شده و برخی دیگر کمی فرسوده تر هستند.

درست در نزدیکی ایستگاه مونوریل ماهاراجالِلا این جواهر پنهان، واقع شده است. معبدی بودایی که وقف الهه رحمت چینی ها، گوآن ین (کوآن ین) شده است.

همانند همه معابد زیبای تایلند، معبد یانسانگوارارام (معروف به معبد یان)، یک درک کلی را نه تنها از طراحی و سنت های معماری تایلندی، بلکه از ارزش های جامعه نیز ارائه می دهد. این معبد که با درختان نخلستان احاطه شده است، در سال 1988 به پادشاه بومیبول آدولیادج (Bhumibol Adulyadej) اختصاص یافت.

معبد تریمیت (معبد بودای طلایی) یک معبد زیبا، چند طبقه و سفید و طلایی است که در ابتدای جاده یائوآرت (Yaowarat) و محله چینی ها قرار دارد و آن را به یک نقطه شروع عالی برای اکتشاف محله چینی ها تبدیل می کند.

این معبد که در ابتدا به نام معبد بان پراکرای سانوانلوانگ (Ban Phraakrai Suanluang) نامگذاری شده بود، بین سال های 1836 تا 1839 به دستور پادشاه رامای سوم ساخته شد و هدیه ای برای شاهزاده آپسورنسوداتپ بود.