بهترین مراکز دیدنی ایران

در زمان های گذشته و در میان دامنه ی کوه های شهرستانک، کاخ زیبایی به دستور ناصرالدین شاه قاجار ساخته شد. قرار گیری کاخ ناصری در منطقه ی خوش آب و هوای گله گیله آن را به ییلاقگاه مورد علاقه شاه تبدیل کرد. ساخت این کاخ از سال 1257 خورشیدی آغاز شد.

دامنه های البرز یکی از مناطق بکر گردشگری محسوب می شوند که در تمامی فصل های سال به خصوص فصل بهار زبانزد طبیعت دوستان و بسیاری از توریست ها هستند. روستای گردشگری نوا و دشت رویایی آزو نیز یکی از همین ییلاق های خوش آب و هوا است.

غار آهکی گل زرد با قدمتی چندین هزار ساله در دامنه های کوه 3706 متری گل زرد و منطقه گردشگری پلور واقع شده است. این غار از آب و هوای دلپذیر و طبیعت کوهستانی زیبایی برخوردار بوده و سالانه گردشگران بسیاری را به سمت خود جذب می کند.

آرامگاه تاریخی و زیبا بایزید در استان سمنان مجموعه‌ ای شامل مسجد بایزید، مسجد جامع، مسجد سلجوغی با مناره های ارزشمندش، آرامگاه بایزید، آرامگاه غازان، صومعه بایزید، ايوان الجايتو، مدرسه شاهرخیه و برج کاشانه است.

کلیسای زور زور ماکو یا همان مریم مقدس نیز یکی از بناهای کهنسال است و در نزدیکی قره کلیسا قرار گرفته است. کلیسا مریم مقدس با ابعاد 7.20*5.10 متر مربع مساحتی کوچک را به خود اختصاص داده است و به فرم صلیبی ساخته شده است.

دیلمان شهر خوش آب و هوا و سرسبز استان گیلان مکان های گردشگری بسیار زیبایی را در جای جای خود گنجانده اما یکی از این مراکز دیدنی بسیار شگفت انگیز و چشم نواز است. بشکافته سنگ نام این مرکز دیدنی است و بلندای آن با 50 متر ارتفاع هم عرض یک برج 17 طبقه است.

اگر خواهان یک طبیعت گردی هیجان انگیز با هوایی دل انگیز هستید، جنگل های سیاهکل یکی از مقاصد خواهد بود. این منطقه خوش آب و هوا مملو از درختانی کهن سال و سر به فلک کشیده است و هر یک از فصل های سال زیبایی منحصر به فردی را به آن هدیه می دهند.

خانه نیما یوشیج بنایی مطعلق به دوران قاجار می باشد. این بنا در عین سادگی، در بر دارنده خاطرات و فراز و نشیب های علی اسفندیاری است. موزه نیما یوشیج با نما سفید رنگش، خانه ای آبا و اجدادی است و ناظم الایاله در سال 1171 خورشیدی آن را ساخت.

شهریری یا شهریئری مجموعه ای باستانی است و از آن با عنوان شهر انسان های بی دهان یاد می کنند. از این رو به شهر انسان های بی دهان خوانده می شود که در آن سنگ افراشته هایی به شکل انسان وجود دارد و همگی دست به سینه و بدون دهان هستند.

در سال 1385به طور کاملا اتفاقی شخصی هنگام حفر چاهی در منزل خود، این شهر تو در توی زیر زمینی را کشف کرد. شهر اویی بزرگترین شهر زیرزمینی دستکند جهان است که قدمتی هزار و پانصد ساله دارد. گفته می شود در دوره ساسانی نوش آباد پایتخت انوشیروان بوده است.