استان آذربایجان غربی، شهرستان خوی، خیابان طالقانی، جنوب بازار قدیمی خوی
خوی در زمان های دور همچون بسیاری از شهرهای ایران توسط حصار و قلعه ای محافظت می شد. رفته رفته این حصار و دروازه های مستحکمشان از بین رفت و تنها یکی از آن ها به اسم دروازه سنگی باقی مانده است.
دروازه سنگی خوی در نزدیکی بازار تاریخی و در ضلع جنوب شرقی این شهر قرار گرفته است. بومیان منطقه از آن به اسم قالا قاپسی یاد می کنند و پیوسته در تلاش برای حفظ و حراست آن هستند. گفته شده در ابتدای ساخت این حصار خندقی با عمقی 10 متری، دهانه 30 متری اطرافش را می پوشاند و تنها راه ورودی مردم خوی، تاجران و بازرگانان به این شهر، دروازه ای متحرک بوده است. این دروازه در موقعی از روز به پایین می آمد و سر زمان مقرری به بالا کشیده می شد، اما پس از این مدت هیچ کس اجازه ورود به داخل شهر را نداشت.
نمای دروازه در 2 جبه شمالی و جنوبی متفاوت است. ضلع شمالی آن با آجر پوشیده شده که هارمونی بسیار خوبی با بازار تاریخی خوی برقرار کرده است. ورودی این دروازه در جبه شمالی به وسیله طاق جناقی شکلی گشوده شده است اما درست پشت آن در ضلع جنوبی، به طاق رومی نیم دایره ای منتهی می شود. جالب است بدانید نمای دروازه در جبه جنوبی نیز متفاوت است. سنگ های خاکستری و سیاه رنگ به شکل یک در میان بر روی این وجه از بنا به چشم می خورند و همچنین بروی سنگی سیاه رنگ به صورت قرینه، دو شیر حکاکی شده است.
درباره تاریخچه این بنای تاریخی 2 نظریه وجود دارد. یکی از آن ها اشاره به ساخت بنا در دوره ایلخانیان دارد. برای اثبات این گفته می توان به شواهد پیدا شده مبتنی بر مرمت بنا در سال 1135 توسط احمد خان دنبلی رییس ایل دنبلی در زمان کریم خان زند اشاره کرد. در روایتی دیگر دروازه را بنایی قجری می داند زیرا هم معماری آن شبیه برخی از بناهای منطقه آذربایجان کشورمان همچون خوی و تبریز است و هم این که آخرین حصارهای شهری در زمان فتعلی شاه و به دستور فرزندش عباس میرزا صورت گرفته بود. با این وجود دروازه سنگی خوی در طی سالیان متوالی شاهد فراز و نشیب های بسیاری بوده است و آن را می توان از جای برخورد توپ به بدنه دیواره ها مشاهده نمود.
کنت دو گوبینو تاریخ نگار و نویسنده فرانسوی بنای دیواره سنگی را به معماری های قاهره نزدیک می داند و درباره آن اینطور می نویسد: خوی شهر دلپذیری است، دروازه زیبایش به شیوه بناهای قاهره از مرمر سیاه و سفید ساخته شده اند و من نظیر آن را در هیچ جای ایران ندیده ام، این دروازه به سمت بازار گشوده می شود.
اگر به خوی آمدید، پس از بازدید دروازه سنگی بناهای تاریخی دیگری همچون آرامگاه شمس تبریز، پل خاتون و خانه تاریخی کبیری را به شما پیشنهاد می کنیم.
می توان گفت دروازه سنگی خوی بسیار منحصر به فرد است چرا که تنها دروازه شهری بجای مانده در میان آثار ایران محسوب می شود. این اثر ارزشمند با شماره 808 به ثبت میراث فرهنگی ایران رسید.
در دنیای ما زیبایی و حیرت آور بودن گونه های مختلفی دارند، از عجایب طبیعی گرفته تا مواردی که توسط انسان ساخته شده اند، آثاری که هنوز پایدار هستند و یا اینکه به ویرانه تبدیل شده اند. فهرست این مقاله نیز حاوی برخی از زیباترین عجایب دنیاست. از بقایای تمدن های گم شده که برخی از آنها هنوز هم رمز آلود هستند، تا شهرهای دلربا و اشیا و عناصر خیره کننده در دنیای طبعیت، تمامی این عجایب همگی در فهرست مقاله ای که مطالعه خواهید کرد حضور دارند.
حتماً تا به حال نشنیده بودید که چه کارهایی از دست خودروهای کاروان بر می آید. برای همین در این مطلب بعد از جستجو در میان خودروهای کاروان، خودروهای پیکنیکی و نمایشگاه های خودروهایی که اندازه یک خانه مجهز هستند، به دنبال مدرن ترین موارد گشتیم. فقط این را بدانید دیگر دورانی که خودروهایی مانند تصویر بالا در خیابان ها وجود داشت گذشته است.
قاره آسیا در حقیقت بزرگترین و در عین حال پرجمعیت ترین قاره جهان به شمار می آید، به طور کل این قاره فضایی معادل 44.58 میلیون کیلومتر مربع را اشغال کرده است و باید بدانید که در این فضا 4 میلیارد و 164 میلیون نفر زندگی می کنند. قاره آسیا بطور کلی متشکل از 48 کشور مستقل، 6 کشور غیرمستقل و 6 کشور وابسته می باشد.
فرود در فرودگاهی که اطرافش را قله کوه های سرسبز فرا گرفته یا باندش در میان آب های نیلگون کارائیب قرار دارد، بیشتر شبیه به یک تصویر خیالی یا فیلم سینمایی است تا یک فرود در دنیای واقعی. چنین فرودهایی بیشتر شبیه پرواز بر فراز مناظر دیدنی اند تا یک پرواز معمولی، که نمایی از زیبایی های پیش رو را نشان می دهند و گاهی اوج این زیبایی ها به حساب می آیند.
پراگ، پایتخت جمهوری چک، یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در اروپا است. این شهر در طول قرن ها از آسیب های جدی جنگ های در گرفته در این قاره در امان مانده و گنجینه ای از معماری خیره کننده تاریخی از جمله آثاری به سبک گوتیک، باروک و آرت نوو را به صورت دست نخورده حفظ کرده است. ترکیب این معماری شگفت انگیز با موقعیت تماشایی پراگ در امتداد رود ولتاوا، آن را به یکی از زیباترین شهرهای جهان تبدیل کرده است.
در دنیای امروز که «اینفلوئنسر» بودن تبدیل به یک شغل واقعی شده و حتی مادربزرگ ها هم استاد گرفتن سلفی برای اینستاگرام شده اند، مقاصد گردشگری بیشتر شبیه واگن های شلوغ مترو در ساعات اوج ترافیک هستند، با این تفاوت که به جای کیف های اداری، پر از کیف های کمری و افراد آفتاب سوخته اند.