تهران، خیابان حافظ، پایین تر از چهارراه کالج، پلاک 351
آمفی تئاتر و سالن موسیقی تالار فرهنگ در سال 1354 به منظور اجرای انواع موسیقی و اجرای تئاتر به دستور محمدرضا شاه پهلوی ساخته شد. معمار آن یک ارمنی صاحب نام ساکن تبریز به نام اوژن آفتاندلیانس بود که ساخت کاخ های نیاوران، بابل، سعد آباد، فرح آباد، موزه کلیسای وانک اصفهان و چندی دیگر را در کارنامه خود دارد. سبک معماری این بنای یک طبقه نئوکلاسیک می باشد و مصالح به کار رفته در نمای خارجی آن آجر و سیمان است. محوطه داخلی سالن در 1.5 طبقه است. ظرفیت طبقه همکف 380 نفر و ظرفیت طبقه بالکن 120 نفر می باشد. این اثر در اختیار وزرات فرهنگ بود تا اینکه بعد از انقلاب مالکیت آن به دست وزارت آموزش و پرورش سپرده شد. در سالهای ابتداییِ برگزاری جشنواره تئاتر فجر، این سالن محل برگزاری این جشنواره بود تا اینکه استقبال زیاد از این جشنواره و تراکم اجراها باعث شد که سالن دیگری برای این جشنواره در نظر گرفته شود. تا به امروز گروههای شعر و سرود دانش آموزی، تئاتر و موسیقی زیادی در این تالار برنامه اجرا کرده اند. در سال 1384 این سالن مجددا بعد از 30 سال بازسازی شد و به عنوان یک اثر ارزشمند به ثبت ملی رسید. سالهاست که صاحبان تالار رودکی در پی کسب مالکیت این تالار هستند و معتقدند که تالاری که زمانی میزبان بهترین ارکسترهای جهان بوده است نباید تنها در اختیار گروههای دانش آموزی قرار بگیرد. در سال 1398 تفاهم نامه ای بین تالار فرهنگ و تالار عمارت روبرو (چون روبه روی تئاتر شهر است این اسم را برایش برگزیده اند!) امضا شد که به موجب آن از این پس گروههای موسیقی و هنرمندان تئاتر می توانند در تالار فرهنگ آثار خود را به نمایش بگذارند. عمارت روبه رو نام مرکز فرهنگی هنری است که در زمینه موسیقی، تئاتر و هنرهای تجسمی فعالیت دارد.
ثبت ملی
این اثر در 22 مرداد 1384 به عنوان معماری نئوکلاسیک عصر پهلوی با شماره 13078 به ثبت ملی رسید.
دسترسی به تالار فرهنگ
وسیله نقلیه: تالار فرهنگ در خیابان حافظ بعد از چهارراه کالج قرار گرفته است.
مترو: با استفاده از خط 2 مترو در ایستگاه حسن آباد از قطار پیاده شوید و 500 متری را به سمت پل حافظ پیاده روی کنید. تالار فرهنگ بعد از پل حافظ قرار دارد.
اتوبوس: با استفاده از اتوبوس های پایانه فیاض بخش- استاد معین هم فقط 40 متر تا تالار فرهنگ فاصله دارید.
در دنیای ما زیبایی و حیرت آور بودن گونه های مختلفی دارند، از عجایب طبیعی گرفته تا مواردی که توسط انسان ساخته شده اند، آثاری که هنوز پایدار هستند و یا اینکه به ویرانه تبدیل شده اند. فهرست این مقاله نیز حاوی برخی از زیباترین عجایب دنیاست. از بقایای تمدن های گم شده که برخی از آنها هنوز هم رمز آلود هستند، تا شهرهای دلربا و اشیا و عناصر خیره کننده در دنیای طبعیت، تمامی این عجایب همگی در فهرست مقاله ای که مطالعه خواهید کرد حضور دارند.
حتماً تا به حال نشنیده بودید که چه کارهایی از دست خودروهای کاروان بر می آید. برای همین در این مطلب بعد از جستجو در میان خودروهای کاروان، خودروهای پیکنیکی و نمایشگاه های خودروهایی که اندازه یک خانه مجهز هستند، به دنبال مدرن ترین موارد گشتیم. فقط این را بدانید دیگر دورانی که خودروهایی مانند تصویر بالا در خیابان ها وجود داشت گذشته است.
قاره آسیا در حقیقت بزرگترین و در عین حال پرجمعیت ترین قاره جهان به شمار می آید، به طور کل این قاره فضایی معادل 44.58 میلیون کیلومتر مربع را اشغال کرده است و باید بدانید که در این فضا 4 میلیارد و 164 میلیون نفر زندگی می کنند. قاره آسیا بطور کلی متشکل از 48 کشور مستقل، 6 کشور غیرمستقل و 6 کشور وابسته می باشد.
یکی از بهترین مزایای سفر در اروپا این است که به راحتی می توان از کشوری به کشور دیگر رفت و افراد این امکان را دارند که کارهای ارزشمندی مانند صرف صبحانه، ناهار و شام در سه کشور مختلف در یک روز را تجربه کنند. این قاره چندین "تقاطع" دارد، از جمله شهرها، محلات یا نقاط خاصی که چندین ملت را در بر می گیرند. برای مثال Drielandenpunt (به معنی محل طلاقی سه کشور) یک بنای تاریخی در تقاطع کشورهای بلژیک، آلمان و هلند است.
طبق اسناد قدیمی پارسی ها اولین بار بین قرن هشتم تا دهم میلادی وارد هند شدند و سنجان اولین جایی بود که به آن پا گذاشتند. شهر سنجان در اوماگرام تالوکا در منطقه والساد، گجرات واقع شده است. گجرات به عنوان اولین سکونتگاه پارسی ها در هند، از دیرباز به عنوان یکی از میراث مهم پارسیان در نظر گرفته می شود. با گذشت زمان، پارسیان به ماهاراشترا و به ویژه بمبئی، که دارای بیشترین تعداد پارسیان در هند است، نقل مکان کردند.
مطمئنا، پیاده روی و قدم زدن در خیابان های پر پیچ و خم راهی فوق العاده برای کشف مقصد تعطیلاتی شماست. با این حال، گاهی اوقات به دلیل سختی و ناهمواری برخی از خیابان ها، این کار به سادگی امکان پذیر نیست. (این را از من به عنوان کسی که در لیسبون زندگی می کند، بپذیرید. مکانی که به خاطر هفت تپه اش شناخته شده است.)