بهترین مراکز دیدنی ایران

آرامگاه تاریخی و زیبا بایزید در استان سمنان مجموعه‌ ای شامل مسجد بایزید، مسجد جامع، مسجد سلجوغی با مناره های ارزشمندش، آرامگاه بایزید، آرامگاه غازان، صومعه بایزید، ايوان الجايتو، مدرسه شاهرخیه و برج کاشانه است.

شهر شوش با تمدنی چندین هزار ساله در بر دارنده آثار باستانی فراوانی است اما در این میان می توان این شهر را از نظر وجهه مذهبیش نیز ارزشمند دانست. آرامگاه دانیال نبی (ع) در این شهر همانند حرم مطهر امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س)، دارای شهرت فراوانی میان ادیان گوناگون است.

سفر به کاشان می تواند به هدف دیدن خانه های تاریخی یا مراسم های گلاب گیری باشد، ولی کاشان جاذبه های بسیار زیادی دارد، از جالب ترین این جذبه ها مقبره شاه عباس صفوی اول است. او 42 سال به عنوان شاه ایران مطرح بود و از حمایت کنندگان مذهب شیعه در ایران به شمار می رفت.

آقا شیخ هادی نجم آبادی متولد 1250 هجری قمری در نجم آباد یا نظر آباد تهران است. وی از مجتهدین به نام در زمان ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار بود و شاگردان زیادی چون سید محمد طباطبایی، علی اکبر دهخدا، میرزا جهانگیرخان شیرازی و ملک و المتکلمین را تربیت کرد.

میر فندرسکی یکی از دانشمندان خوش شانس زمانه اش بود، زیرا در زمانی به دنیا آمد و در موقعی شکوفا شد که حکومت سر سازگاری با دانشمندان را داشت و مانند فردوسی یا ابن سینا مجبور نبود برای حفظ جانش تلاش کند.

آرامگاه الراشد بالله، در واقع آرامگاه یکی از خلفای عباسی می باشد. پدر وی خلیفه پیشین عباسی بود و با نام مسترشد شناخته می شد. مسترشد تعهداتی برای پرداخت باج به مسعود بن محمد بن ملکشاه سلجوقی داشت.

ایران از جمله کشورهایی است که بناهای مقره ای متنوعی را با معماری های منحصر به فرد در خود جای داده است. آرامگاه شیخ ابوالحسن خرقانی یکی از این بناها است و مقبره عارف بزرگ انتهای قرن 4 قمری و اوایل قرن 5 قمری است.

دارالبطیخ نام مقبره یا آرامگاهی تاریخی در اصفهان است. این آرامگاه تاریخی متعلق به استاد علم، ادب و سیاست در زمان سلجوقیان، خواجه نظام الملک طوسی، می باشد. در این آرامگاه چند پادشاه سلجوقی نیز در خاک خفته اند.

در محله دولاب و سلیمانیه در محوطه گورستان روس و یونان آرامگاهی با سبک معماری روسی به چشم می خورد که معمار آن نیز نیکلای مارکف روسی است. به دلیل اینکه هیچ قبری در این آرامگاه وجود ندارد دو روایت در مورد صاحب این آرامگاه وجود دارد.

حمدالله مستوفی، یکی از برجسته ترین تاریخدانان، جغرافی دانان و شعرای حماسی فارسی زبان البته با رگ و ریشه عربی به شمار می رود. وی در طول عمر گرانقدرش آثاری نظیر نزهه القلوب، ظفرنامه و تاریخ گزیده را از خود برجای گذاشته. آرامگاه وی با ساختاری زیبا همراه با گنبد مخروطی فیروزه ای رنگ جذابی در شهر زیبای قزوین خودنمایی می کند. بنای آرامگاه شامل یک برج آجری کوچک با قدمتی مربوط به قرن هشتم را تشکیل داده.