بهترین مراکز دیدنی ایران

مازندران یکی از زیباترین استان های ایران است که دارای جاذبه های طبیعی بسیاری می باشد و اگرچه بسیاری از آنها نقاط محبوب گردشگری هستند، ولی بسیاری از مناطق بکر و کمتر شناخته شده هم هنوز در آن وجود دارد.

درخت همیشه سبز لور یا انجیر معابد، درختی است که در اصل بومی هندوستان و جنوب شرق آسیا است ولی در شهرهای جنوبی ایران مانند بندر عباس، چابهار، قشم و کیش نیز یافت می شود. این درختان با برگ هایی همیشه سبز، چند صد سال عمر می کنند.

اُرس نام درختی است از تیره سرویان و از دیگر نام های آن هورَس، وَرس و یا سرو کوهی است. یکی از این گونه ها در روستای چشم نواز شهرستانک قرار دارد و دارای 17 متر طول و 14 متر عرض است. اما آنچه که این درخت را منحصر به فرد کرده عمر 2800 ساله آن بوده است.

دخمه های سنگی کافرکلی حفره های سنگی دست سازی هستند که در فاصله 42 کیلومتری دره هراز در میان آبادی اسک تا روستای پنجاب پراکنده شده اند. در این مسیر و در ارتفاعات رو به دره حدود ۲۵۰ دخمه در دل صخره ها و دره ها وجود دارند.

زردکوه رشته کوهی است در منطقه ای مابین چهارمحال و بختیاری و خوزستان. این کوه با ارتفاعی نزدیک به 4200 متر، دومین قله بلند مرتبه زاگرس به شمار می رود. رودخانه های بازفت و کوهرنگ این کوه را در بر گرفته اند و محیطی مطبوع و زیبا را در محیط آن به وجود آورده اند.

اُشتُرانکوه مشهور به آلپ ایران، در محدوده وسیعی از رشته کوه زاگرس قرار دارد. اشترانکوه با کشیدگی از شمال غربی تا جنوب شرقی محدود به دامنه های زاگرس است که از طرف جنوب با شهرستان الیگودرز و روستای چُغا گرگ و از طرف جنوب شرقی با شهرستان دُورود و حوزه غربی شهرستان ازنا هم مرز است.

سرزمین ایران زمین با جغرافیایی دوست داشتنی خود جایگاه جذابیت های منحصربه فرد طبیعی متعددی نظیر خلیج های زیباست. خلیج هایی که گاها برای برخی ناشناخته اند و یا اینکه به اندازه جذابیت هایشان معروف نیستند.

خانه وحشی بافقی جنب مسجد جامع باق، اثری به جا مانده از دوران قاجار است. این خانه که اکنون محل سکونت اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بافق است در گذشته، خانه شمس الدین محمد وحشی بافقی یکی از شاعران معروف قرن دهم هجری قمری بوده است.

خانه نیما یوشیج بنایی مطعلق به دوران قاجار می باشد. این بنا در عین سادگی، در بر دارنده خاطرات و فراز و نشیب های علی اسفندیاری است. موزه نیما یوشیج با نما سفید رنگش، خانه ای آبا و اجدادی است و ناظم الایاله در سال 1171 خورشیدی آن را ساخت.

خانه و دربند دکتر قوه صدوق از آثار به جا مانده از دوران قاجار در شهرستان صدوق، بخش خضرآباد، شهر ندوشن استان یزد است که در تاریخ 28 اسفند سال 1386 با شماره 22769 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی کشور ثبت شده است.