بهترین مراکز دیدنی ایران

شهر یزد داری خانه های دیدنی بسیاری می باشد که در دوران تاریخی مختلفی بنا شده اند و از جاذبه های گردشگری محبوب برای بازدیدکنندگان خارجی و داخلی هستند. خانه عبدالکریم حائری یکی از این متعدد خانه ها می باشد که تاریخ ساختش به دوران پهلوی می رسد.

شهر یزد از دیرباز تا کنون خاستگاه زرتشتیان بوده است و همین امر منجر شده تا این شهر تاریخی به موزه روبازی از آثار و تمدن کهن ایران زمین تبدیل شود. این بنا در خیابان سلمان واقع شده و به دلیل قرار گرفتن در یکی از محله های قدیمی و کهن یزد، آن را درب مهر کهن نامیده اند.

در زیر بازارچه محله لرد آسیاب که در بلوار بسیج شهر یزد قرار دارد، مسجدی به همین نام در کنار خانه علی قرار گرفته است که در کنار هم منظره بسیار جذابی را برای دوستداران معماری و گردشگران داخلی و همچنین خارجی فراهم ساخته اند.

اگرچه موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی شهر یزد باعث شده تا تهیه آب همیشه برای اهالی آن مشکل باشد، اما یزدی ها با ساخت آب انبارهای متعدد به خوبی با این مشکل مقابله کرده اند و علاوه بر این، با این ابداع آثار تاریخی ارزشمندی را در گوشه و کنار این شهر به جا گذاشته اند.

قدیمی ترین مسجد در ایران مسجد جامع بازار تهران است که بیش از هزار سال قدمت دارد. قدمت این مسجد به دوران آل بویه باز می گردد که در زمان صفویه و قاجار گسترش یافته و به شکل امروزی درآمده است.

مسجد جزایری یا مسجد حاج ابراهیم تاجراصفهانی در انتهای بازارچه عباس آباد در ابتدای کوچه مزینی قرار گرفته است. آنچه که از شواهد و قرائن پیداست یکبار ساختمان اصلی مسجد تخریب شده و در سال 1335 این مسجد توسط مهندس لرزاده مجددا بازسازی شده است.

مسجد شاه تهران که امروزه با نام مسجد امام خمینی شناخته می شود، به دستور فتحعلی شاه قاجار و با نام مسجد سلطانی در مقابل ارگ شاهی در خیابان ناصرخسرو کنونی ساخته شده است. از کتیبه‌های برجای مانده در ایوان جنوبی مسجد، سال ساخت به ۱۲۲۴ برمیگردد.

فخرالدوله نام دختر فتحعلی شاه قاجار است که در سال ۱۳۲۴ مسجدی در مقابل خانه اش به نام امین الدوله ساخت که بعدها به نام بانیش فخرالدوله معروف شد. در واقع وی این مسجد را به عنوان خیرات وقف‌ روح پدر شوهرش امین الدوله کرد.

مسجد مشیرالسلطنه در سال 1318 توسط میرزا احمدخان مشیرالسلطنه وزیر خزانه مظفرالدین شاه و نخست وزیر محمدعلی شاه وقف شد. از ورودی مسجد دو پله پایین می رویم تا به صحن مسجد برسیم. این مسجد دارای یک صحن کوچک است.

مسجد و مدرسه شیخ عبدالحسین در تهران به دوران ناصرالدین شاه باز می گردد. طبق وصیتی که امیرکبیر به شیخ عبدالحسین که از مجتهدین به نام و مشهور زمان ناصری کرده بود، شیخ مامور ساخت این مسجد از محل ثلث اموال امیرکبیر بعد از مرگش به عنوان باقیات و صالحات بود.