بهترین مراکز دیدنی ایران

روستای ورازده یکی از توابع بخش چمستان شهرستان نور است و دارای مناظر زیبا و خیره کننده بسیار می باشد. این روستا از دو بخش ورازده علیا و ورازده سفلی تشکیل شده و ارتباط میان این دو بخش که توسط یک رودخانه از هم جدا شده اند، از طریق یک پل سیمانی فراهم شده است.

قلعه تاریخی قمیشلو با قدمتی چند صد ساله یکی از با ارزش ترین جاذبه های تاریخ استان اصفهان و شهر نجف آباد است. سلطان مسعود میرزا ملقب به ظل السلطان از شاهزاده های قاجاری بود و در مدت حکومت در اصفهان هر ساله در ماه های خرداد تا نیمه نخست شهریور در این قلعه زندگی می کرد.

پل معلق یا پل فلزی آمل یکی از آثار به جا مانده از دوره پهلوی اول است که در داخل شهر آمل و در کنار پل دوازده چشمه قرار دارد. این پل یکی از بناهای ارزشمند توریستی و یکی از نمادهای آمل است و در واقع از دو بخش معلق یکسان تشکیل شده که کنار هم قرار گرفته اند.

تپه قلعه کش از محوطه های تاریخی مربوط به عصر آهن و عصر برنز در شهرستان آمل، بخش دابودشت است که در میان شالیزارهای منطقه و حاشیه غربی و جنوب غربی روستایی به همین نام قرار دارد.

بافت تاریخی شهر احمدآباد اثری به جا مانده از دوران آل مظفر به بعد می باشد که در تاریخ 2 بهمن سال 1382 با شماره 10844 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این شهر توسط شیخ احمد یزدی بنا شده است.

مسجد و مدرسه جامع زنجان با قدمتی تاریخی از زمان قاجاریه، از کهن ترین مسجد جامع های ایران به شمار می رود و در قرن سیزدهم قمری به دستور عبدالله میرزا پسر فتحعلی شاه قاجار ساخته شده. این بنا همانند اغلب مسجد جامع های ایران، بخشی را به عنوان مدرسه در خود جای داده است.

یکی از تفریحات مرسوم در اصفهان رفتن لب رودخانه و قدم زدن در حاشیه یا روی پل های زاینده رود است. پل شهرستان یا پل جی به نام پل جسر حسین نیز شناخته می شود. این پل قدیمی ترین سازه آبی زاینده رود است.

قلعه کهرود یا کارو یکی از جاذبه های تاریخی آمل و همچنین یکی از قدیمی ترین قلعه های استان مازندران است. این قلعه در روستای کهرود از توابع بخش لاریجان و در 55 کیلومتری شهرستان آمل قرار دارد.

حضور بناها، قلعه ها و خانه های بسیار قدیمی در استان اصفهان نشان از حضور قدیمی تمدن در این خطه است. یکی از این بنا های تاریخی قلعه خشتی سیزان است. این قلعه را مربوط به دوران سلجوقی می دانند.

حسن مستوفی الممالک در سال 1235 ارمنیان ساکن چهارمحال بختیاری را به محله ده ونک کوچ داد و کلیسای میناس را با هزینه شخصی خودش برایشان ساخت و یک صلیب برنزی نیز که نام خودش بر روی آن حک شده بود به کلیسا هدیه داد.