بهترین مراکز دیدنی ایران

در عصر قجر حمام های زیبای زیادی در تهران ساخته می شد و حکم کافه های امروزی برای گردهمایی های دوستانه و خانوادگی را داشت. یکی از این حمام های قدیمی زیبا در عصر فتحعلی شاه قاجار در مجله پامنار تهران در نزدیکی مسجد پامنار ساخته شده است.

زورخانه پهلوان پور قدیمی ترین زورخانه فعال تهران است که از سال 1304 به همت حمزه علی پهلوان پور فعالیتش را در محله حسن آباد تهران آغاز کرد. حمزه علی پهلوان پور فردی خَیّر بود که تمام درآمدش را صرف زورخانه و نیازمندان می کرد.

شهر یزد از دیرباز تا کنون خاستگاه زرتشتیان بوده است و همین امر منجر شده تا این شهر تاریخی به موزه روبازی از آثار و تمدن کهن ایران زمین تبدیل شود. این بنا در خیابان سلمان واقع شده و به دلیل قرار گرفتن در یکی از محله های قدیمی و کهن یزد، آن را درب مهر کهن نامیده اند.

در میان همه حمام های عمومی عهد قاجار می توان به جرات از حمام نواب به عنوان یکی از زیباترین ها یاد کرد. این حمام که زمانی مختص استفاده درباریان دوره پهلوی بوده است بعد از نمایش فیلم قیصر معروف شد. فیلمبرداری بخش هایی از فیلم قیصر در این حمام باعث شهرت این حمام شد.

خانه موتمن الاطبا با صد و سی سال قدمت، اولین خانه سه طبقه ساخته شده در تهران است که متعلق به میرزا زین العابدین دنبلی ضرابی معروف به موتمن الاطبا اولین فارغ التحصیل مدرسه دارالفنون می باشد. وی یکی از حاذق ترین پزشکان در دربار ناصرالدین شاه بود.

خانه مشیرالدوله یا همان خانه پیرنیا، یکی از عمارت های بسیار زیبا و تاریخی پایتخت است. این بنا زیبا با نمایی آجری و چشم نواز در زمان قاجاریه ساخته شد و مالک آن حسن پیرنیا یا همان مشیر الدوله از نخست وزیران دوران احمدشاه بود.

این بنا در زمان قاچار و توسط علی آقا شیرازی (جد بزرگ مرتاض‌ها) ساخته شده و در سال 1377 به شماره 2085 به عنوان یکی از آثار ملی ایران در لیست ثبت شده. این خانه همانند بناهای هم دوره خود از سبک و سیاق جدا شدن بخش خصوصی و عمومی خانه بهره برده است.

خانه شهید دکتر بهشتی در اصفهان متعلق به شخص ایشان بوده و از آثار دوره پهلوی محسوب می شود. این خانه 220 متر مربع مساحت دارد و بنا آن در 2 طبقه ساخته شده است. فضا های خانه در اضلاع شمالی و جنوبی حیاط قرار گرفته اند.

قدمت خانه موید علایی به دوره قاجار یعنی بیش از 130 سال پیش بر می گردد. این بنا محل زندگی دکتر سید حسین علایی، فرزند سید یحیی موید علایی بوده است که اکنون به عنوان بنیاد ایران شناسی از آن استفاده می شود.

مدرسه میرزا ابوالحسن خان معمار باشی از جمله مدارس علمیه قدیمی در جنوب شهر تهران، در محله امامزاده یحیی می باشد. بر طبق کتیبه بالای سر در مسجد، سال ساخت این مسجد به سال ۱۳۰۳ هجری شمسی بر می گردد.