بهترین مراکز دیدنی ایران

شهر باستانی ایوان کرخه از سایت های تاریخی دوره ساسانیان است. ایوان کرخه با فضایی بزرگتر از 3 برابر شوش باستان، در میان سال های 307 تا 379 میلادی به دستور شاپور دوم ساخته شد. اما در حال حاضر از این شهر تاریخی تنها بخش اندکی باقی مانده است.

شهر کویری یزد به دلیل شرایط آب و هوایی خاصی که دارد، در طول تاریخ محل ساخت آب انبارهای متعددی بوده است تا زندگی راحت تری را برای ساکنانش فراهم کند. یکی از این آب انبارها، آب انباری است که در دوران قاجار و با نام کاکامیر ساخته شده است.

در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود.

کویر یزد جاذبه های گردشگری فراوانی را در خود جای داده است. بناهایی پنهان در زیر زمین و آسمان آبی شهر زیبای میبد، همان آسمانی که هدیه داده باران را، به آب انبارهای شهر و آب انبار کُلار یکی از آن هاست. بر اساس اسناد تاریخی زمان ساخت بنا مربوط به دوره صفویان تخمین زده شده است.

سردر باغ ملی با نمای منحصر به فرد خود، یکی از المان های مهم شهر تهران به شمار می رود. این دروازه چشم نواز تا پیش از ساخته شدن برج آزادی، نماد اصلی شهر تهران به شمار می روفت و بنایی است متعلق به دوره قاجاریه. در ابتدا سردر به منظور ورودی میدان مشق ساخته شد.

نَشتیفان شهر آسیاب های بادی از مجوعه بی نظیری برخوردار است. آسبادهای خشت و گلی نشتیفان قدمتی به بلندای تاریخ دارند و در گذشته به منظور تولید آرد و یا پمپ کرد آب مورد استفاده قرار می گرفتند. تاریخ دقیقی برای پیدایش اولین آسیاب های بادی موجود نیست.

خانه دهدشتی با قدمت قاجاری اش بسیاری از المان های معماری قاجار را در خود دارد. شما می توانید امضای معماری قاجار را در پنجره های چوبی عمارت با شیشه های رنگی و مشبک ببینید. عمارت دهدشتی از بیرون 3 طبقه به نظر می رسد و در طبقه دوم ایوانی ستون دار به چشم می خورد.

یکی از خانه های دیرینه شهر اصفهان خانه قزوینی ها است، بنایی زیبا با پنجره های گسترده و به رنگ خاک. با نگاه کردن به آن به عجین شدنش با زمین و معماری های تاریخی این شهر پی خواهید برد و حال هوای دلنشینی را تجربه خواهید کرد.

مناره گلپایگان یکی از مناره های به جا مانده از دوران سلجوقی است و با 18 متر ارتفاع و 9 قرن قدمت از بلندترین مناره های ایران به شمار می رود. مناره گلپایگان 2 در دارد و در داخل آن پله قرار قرار گرفته است. قسمت های پایین و بالا مناره در برهه ای از تاریخ، تخریب شد.

برج کلاه فرنگی شوشتر از بناهای بجا مانده از زمان ساسانیان است و بخشی از مجموعه با ارزش سازه های آبی شوشتر به حساب می رود. به عقیده برخی کاربری اصلی بنا به عنوان محل دیدبانی شاپور ساسانی و یا قیصر روم برای نظارت کردن بر ساخت مجموعه آبی شوشتر بوده است.