بهترین ایران

بدون شک پارک های جنگلی ساری از بهترین و همچنین دیدنی ترین بخش های این شهر سرسبز هستند که در کنار سواحل دریا زیبایی آنها دوچندان شده است. یکی از محبوب ترین پارک های جنگلی ساری درواقع پارک جنگلی شهید زارع است.

پارک ملل ساری یکی از مجموعه های تفریحی گردشگری در استان مازندران است که در سال 1393 به بهره برداری رسید و از آن زمان به یکی از محبوب ترین و دیدنی ترین بخش های این شهر تبدیل شده است.

پل بند شادُروان یا همان بند قیصر از بناهای با ارزش به جا مانده از حکومت ساسانیان است و نقش مهمی را در مجموعه با شکوه سازه های آبی شوشتر ایفا می کند. گفته شده شاپور اول، دومین پادشاه ساسانی، دستور ساخت این پل بند را داد.

باغ علی نقی خان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12344 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این باغ بسیار جذاب دارای یک عمارت باشکوه نیز می باشد.

غار اژدها یکی از غارهای متعدد استان اصفهان است. این غار 50 متر طول و 2 دهانه دارد. در دهانه غار چهار طاقی را میبینید. ارتفاع دهانه اصلی از سطح دریا 1864 متر می باشد. دهانه دوم در بالا دهانه اصلی قرار دارد.

بوستان نیاوران در سال 1348 در زمینی به وسعت6.2 در زمین های صاحبقرانیه که توسط شهرداری وقت از خاندان قاجار خریداری شده بود تاسیس شد. طراحی این پارک به سبک معماری انگلیسی به صورت پلکانی و ترکیب آن با معماری باغ های ایرانی به صورت قرینه صورت گرفته است.

یکی از قطب های گردشگری اصلی ایران که در شمال کشور قرار گرفته است، مازندران و شهرها و روستاهای داخلش هستند. این شهرها و روستاها آنقدر جاذبه و زیبایی در خود جای داده اند که به راحتی می توان گفت قدم به قدم این منطقه پر از شگفتی و زیبایی است.

از سمت جاده امین آباد- هفت دستگاه که به کوه طبرک می رسی خرابه هایی از یک برج را می بینی که در مورد آن دو روایت متفاوت موجود است. روایت اول این برج را منسوب به امیر حسام الدین سنقر اینانج سلطان دوره سلجوقی می نامند که به دست نوکران و جیره خوارانش کشته شد.

محله دردشت یکی از محله های بزرگ، بسیار قدیمی و مرکزی شهر اصفهان است و همراه 3 محله بزرگ دیگر به نام های جوباره، کران و کوشک حول میدان کهنه یا میدان عتیق امروزی ایجاد شده بودند. ستون فقرات این محله بازار آن بود.

پیر عطا، یکی از نوادگان امام موسی بن جعفر است و سید العلما پیر عطا نام گرفته بود. مشخص نیست وی در چه تاریخی فوت کرده اما متولی امامزاده می گوید مقبره و صحن اطراف آن حدود 250-300 سال پیش، در دوران قاجاریه بنا شده است.