با رانندگی در جهت جنوب شرقی به جاده اِم 27 (M27) کمی بالاتر از خروجی بیچوینتا (Bichvinta) به روستای بِزایب (Bzyb) خواهید رسید. در سمت چپ خروجی بِزایب جاده اِی 309 (A309) که به خیابان ریتسا نیز معروف است، وجود دارد، خیابانی که جایگاه یک کلیسای چهار ستونی گنبدی مربوط به قرن دهم است، کلیسایی قدیمی که به دلیل تزئین و طراحی خاص در قوس های پنجره اش بسیار مشهور می باشد. این خروجی با علامت ریستا (Ritsa) مشخص شده است و 41 کیلومتر دورتر قرار دارد. این جاده ها در موازات رودخانه بِزایب، یکی از شاخه های رودخانه گِگی (Geggi River) و زیباترین جنگل ها وفضاهای طبیعی گرجستان کشیده شده است.
در دو کیلومتری بالای این جاده آبشاری زیبا که از طریق صخره های آهکی شگفت انگیز سرازیر شده، یافت می شود. افسانه ای در مورد این ابشار وجود دارد. افسانه ای کهن با این داستان: روزی روزگاری یک دوشیزه زیبا به نام آمرا (Amra) که گوسفندهایش برای گردش و چرا به کوهستان برده بود ناگهان توسط حوری شیطانی آب های رودخانه تحت حمله قرار گرفت، حمله ای وحشتناک که در آن حوری شیطانی سعی بر پرتاب کردن آمرا از صخره ها داشت. آمرا شروع به گریه کردن کرد تا جاییکه صدای هق هق گریه هایش به گوش معشوقش آدگور (Adgur) رسید. آدگور به کمک آمرا شتافت و حوری شیطانی را پرتاب کرد. آمرا با این مسئله ضربه شدیدی را تجربه کرد تا جاییکه گفته می شود هنوز اشک های او از صخره ها مانند آبشار جاری است.
با عبور مسافتی 13 کیلومتری از این جاده به دریاچه بُلو (Blue Lake) می رسیم، دریاچه ای در ارتفاع 100 متری از سطح دریا در دهانه کارست (سنگ های آهکی پر سوراخ با شکاف های عمیق که در غارهای زیزمینی وجد دارند.) که توسط چشمه های آب زیرزمینی تغذیه می شود. عمق این دریاچه حداکثر 200 متر و حداقل 15 متر می باشد، آب آن سرد است و هیچ وقت دمایش از 7 تا 12 درجه سانتیگراد بالاتر نمی رود. در بالاتر از این دریاچه، جاده در امتداد گلوگاه رودخانه گِگی کشیده شده است. کوه های اطراف این جاده مانند جعبه ای جنگل ها و فضای سبز را در آغوش کشیده اند. در اینجا آب های زرد رنگ رودخانه گِگی و آب های آبی رودخانه آپشارا (Upshara River) در موازات یکدیگر حرکت می کنند.
این جاده در مسیری پرپیچ و خم از دره آپشِر اِسکای (Upsharsky) به سمت بالا ادامه می یابد تا به دریاچه ریستا در ارتفاع 950 متری از سطح دریا برسد. این مکان به امکانات توریستی و پارکینگ های متعدد مجهز شده، مقصدی شگفت انگیز به ویژه زمانیکه یکی از جاده های اطراف رودخانه را برای رسیدن به جنگل انتخاب کنید. این دریاچه از غرب و جنوب غرب توسط رشته کوه های انبوه پرشگیشکا (Pshegishkha) با ارتفاع 2222 متری، از شمال توسط رشته کوه های آسِتوکا (Atsetuka) با ارتفاع 2542 متری و رشته کوه های آگاپتسا (Agapsta) با ارتفاع 3263 متری احاطه شده است. فضای این دریاچه دارای مساحت 1.27 کیلومتری و عمق آن تقریباً به 130 متر می رسد. طول حداکثر آن 2500 متر و محدود عرض آن از 275 تا 870 متر می باشد.
آب این دریاچه همیشه سرد بوده و دمای آن بالاتر از 15 درجه سانتی گراد نخواهد آمد. برنامه های گردشگری با کشتی در یکی از اسکله ها یا در مرکز امکانات توریستی با امکاناتی مانند کافه تریا و رستوران تنظیم خواهد شد.
در دنیای ما زیبایی و حیرت آور بودن گونه های مختلفی دارند، از عجایب طبیعی گرفته تا مواردی که توسط انسان ساخته شده اند، آثاری که هنوز پایدار هستند و یا اینکه به ویرانه تبدیل شده اند. فهرست این مقاله نیز حاوی برخی از زیباترین عجایب دنیاست. از بقایای تمدن های گم شده که برخی از آنها هنوز هم رمز آلود هستند، تا شهرهای دلربا و اشیا و عناصر خیره کننده در دنیای طبعیت، تمامی این عجایب همگی در فهرست مقاله ای که مطالعه خواهید کرد حضور دارند.
حتماً تا به حال نشنیده بودید که چه کارهایی از دست خودروهای کاروان بر می آید. برای همین در این مطلب بعد از جستجو در میان خودروهای کاروان، خودروهای پیکنیکی و نمایشگاه های خودروهایی که اندازه یک خانه مجهز هستند، به دنبال مدرن ترین موارد گشتیم. فقط این را بدانید دیگر دورانی که خودروهایی مانند تصویر بالا در خیابان ها وجود داشت گذشته است.
قاره آسیا در حقیقت بزرگترین و در عین حال پرجمعیت ترین قاره جهان به شمار می آید، به طور کل این قاره فضایی معادل 44.58 میلیون کیلومتر مربع را اشغال کرده است و باید بدانید که در این فضا 4 میلیارد و 164 میلیون نفر زندگی می کنند. قاره آسیا بطور کلی متشکل از 48 کشور مستقل، 6 کشور غیرمستقل و 6 کشور وابسته می باشد.
فرود در فرودگاهی که اطرافش را قله کوه های سرسبز فرا گرفته یا باندش در میان آب های نیلگون کارائیب قرار دارد، بیشتر شبیه به یک تصویر خیالی یا فیلم سینمایی است تا یک فرود در دنیای واقعی. چنین فرودهایی بیشتر شبیه پرواز بر فراز مناظر دیدنی اند تا یک پرواز معمولی، که نمایی از زیبایی های پیش رو را نشان می دهند و گاهی اوج این زیبایی ها به حساب می آیند.
پراگ، پایتخت جمهوری چک، یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در اروپا است. این شهر در طول قرن ها از آسیب های جدی جنگ های در گرفته در این قاره در امان مانده و گنجینه ای از معماری خیره کننده تاریخی از جمله آثاری به سبک گوتیک، باروک و آرت نوو را به صورت دست نخورده حفظ کرده است. ترکیب این معماری شگفت انگیز با موقعیت تماشایی پراگ در امتداد رود ولتاوا، آن را به یکی از زیباترین شهرهای جهان تبدیل کرده است.
در دنیای امروز که «اینفلوئنسر» بودن تبدیل به یک شغل واقعی شده و حتی مادربزرگ ها هم استاد گرفتن سلفی برای اینستاگرام شده اند، مقاصد گردشگری بیشتر شبیه واگن های شلوغ مترو در ساعات اوج ترافیک هستند، با این تفاوت که به جای کیف های اداری، پر از کیف های کمری و افراد آفتاب سوخته اند.