بهترین مراکز دیدنی ایران

خانه ملک زاده با قدمتی مربوط به دوران قاجار در تاریخ 28 دی سال 1379 و با شماره 2950 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه باشکوه متعلق به حاج محمد صادق بوده است که چهار نسل از این خانواده در آن زندگی کرده اند.

شهر باشکوه و زیبای شیراز همچنانکه در گذشته باستانی خود میزبان تمدن ها بوده، پس از آن نیز همواره از دانشمندان و ادیبان بزرگی میزبانی کرده است. یکی از مکان های مهم قدیمی و شناخته شده این شهر در زمیه علمی، مدرسه خان است.

دخمه های شریف آباد اثری به جا مانده از دوران پهلوی هستند که در تاریخ 7 مرداد سال 1382 با شماره 9284 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این دخمه که به دادگاه یا برج سکوت شریف آباد نیز معروف می باشد توسط مانچکی لیمچی هاتریا ساخته شده است.

یکی از آب انبارهای متعدد موجود در شهر گرم و خشک یزد، آب انبار تالار سرو می باشد که به دلیل قرارگرفتن در کنار تالار سرور، این نام بر آن نهاده شده است. این آب انبار در محله خرمشاه قرار دارد و آب انبار خرمشاه نیز نامیده می شود.

بافت تاریخی شهر یزد بناهای بسیار زیبایی را در دل خود جای داده است که همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده و این شهر کویری را به یک منطقه توریستی با شهرت جهانی تبدیل کرده اند.

تکیه سقاخانه هندو کلا که به سقاتالار یا سقانفار هندو کلا معروف است و در بخش مرکزی آمل در مسیر جاده بابل به آمل در روستای هندو کلا واقع شده است. این سقانفار در سده 13 هجری قمری بنا شده است و در سال 1382 با شماره 8812 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

حمام اشرف که رابینو (سرکنسول دولت بریتانیای کبیر در شهر رشت در اوایل قرن بیستم) آن را به نام حمام اشرف سلطان خوانده است، یکی از بناهاى کمتر شناخته شده به جا مانده از قرن دوازدهم هجرى قمرى است.

خانه پدری اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9134 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه پس از تغییر کاربری در سال 1394 با مدیریت آقای زارع کمالی اکنون به عنوان یک رستوران سنتی فعالیت می کند.

کنیسه یا عبادتگاه یهودیان ملا آقا بابا ملا حیدر اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3616 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خانه افضلی اثری به جا مانده از دوران قاجار و دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11619 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه تاجرنشین اکنون به موزه فرش، گلیم و جاجیم تغییر کاربری داده شده است.