بهترین مراکز دیدنی ایران

خانه خواجه پطروس یکی از خانه های مورد توجه حکومت صفوی بوده است. این خانه طبق کتیبه موجود در آن در سال 1668 میلادی مقارن با سال 1047 خورشیدی یعنی در زمان حکومت صفوی، ساخته شده و مالک آن خواجه پطروس بود.

خانه اعلم متعلق به دکتر اعلم بوده و در واقع کلکسیونی ارزشمند از هنرهای دوره قاجار به شار می رود و به همین جهت در لیست بهترین خانه های اصفهان قرار می گیرد. این موضوع خصوصا در مورد اتاق 5 دری آن خانه صدق می کند، چون انواع هنرهای آینه کاری، حجاری، گچ بری، منبت کاری و نقاشی را می توان در آن پیدا کرد.

خانه نور الله نجفی را امروزه با نام خانه مشروطه اصفهان می شناسیم. این خانه کاملا به سبک قاجار ساخته شده است و زمانی محل تجمع و تشکیل جلسات آزادی خواهان، روشنفکران و مشروطه طلبان بوده است. این خانه هم مانند سایر خانه های مشروطه در ایران اتفاقات زیادی را از سر گذرانده است.

واژه استودان به معنای استخوان دان و واژه گبر به معنای زرتشتی در لغت نامه دهخدا آمده است. استودان گبرها به معنای استخوان دان زرتشتیان است. ایرانیان در زمان ساسانیان پیرو دین مقدس زرتشت بودند و معتقد بودند نباید عناصر چهارگانه شامل خاک، باد و آب و آتش را آلوده نمود.

سرا امید یکی از بناهای تقریبا قدیمی تهران است و قدمت آن مربوط به دوره پهلوی اول می باشد. سرا امید از 2 حیاط و حجره های اطراف آن تشکیل شده است. از جمله تزئینات به کار رفته در سرا امید خطاطی، کاشی کاری و گچ کاری های ظریف و زیبا هستند.

شهر کویری یزد به دلیل شرایط آب و هوایی خاصی که دارد، در طول تاریخ محل ساخت آب انبارهای متعددی بوده است تا زندگی راحت تری را برای ساکنانش فراهم کند. یکی از این آب انبارها، آب انباری است که در دوران قاجار و با نام کاکامیر ساخته شده است.

شهر باستانی ایوان کرخه از سایت های تاریخی دوره ساسانیان است. ایوان کرخه با فضایی بزرگتر از 3 برابر شوش باستان، در میان سال های 307 تا 379 میلادی به دستور شاپور دوم ساخته شد. اما در حال حاضر از این شهر تاریخی تنها بخش اندکی باقی مانده است.

خانه مشیرالدوله یا همان خانه پیرنیا، یکی از عمارت های بسیار زیبا و تاریخی پایتخت است. این بنا زیبا با نمایی آجری و چشم نواز در زمان قاجاریه ساخته شد و مالک آن حسن پیرنیا یا همان مشیر الدوله از نخست وزیران دوران احمدشاه بود.

برج کلاه فرنگی شوشتر از بناهای بجا مانده از زمان ساسانیان است و بخشی از مجموعه با ارزش سازه های آبی شوشتر به حساب می رود. به عقیده برخی کاربری اصلی بنا به عنوان محل دیدبانی شاپور ساسانی و یا قیصر روم برای نظارت کردن بر ساخت مجموعه آبی شوشتر بوده است.

پل بند شادُروان یا همان بند قیصر از بناهای با ارزش به جا مانده از حکومت ساسانیان است و نقش مهمی را در مجموعه با شکوه سازه های آبی شوشتر ایفا می کند. گفته شده شاپور اول، دومین پادشاه ساسانی، دستور ساخت این پل بند را داد.