بهترین مراکز دیدنی ایران

کلیسای تادئوس بارتوقیمئوس مقدس در نزدیکی چهارراه مولوی در بازار حضرتی قرار گرفته است. این کلیسا مربوط به زمانی است که شاه عباس اول تعدادی از ارامنه را با خود به تهران آورد و به آنها اجازه داد که در این مکان برای خود نیایشگاهی بسازند.

در سرتاسر ایران نشانه هایی از رشادت ها و شجاعت های سرداران جنگ ها در طول تاریخ به چشم می خورد. برای برخی از این سرداران مقبره هایی ساخته اند تا نام آنها زنده بماند. دیدن این مقبره ها با شاخصه های معماری و هنری مختص خود ارزشمند است.

شهر سمیرم یکی از طبیعت های استان اصفهان را در خود جای داده است. یکی از این جاذبه های طبعی آبشار تفرچه سمیرم است. این آبشار با وجود آنکه همچون آبشار خفر از ارتفاع بلند بالایی برخوردار نیست اما برای استراحتی چند ساعته می تواند پیشنهاد بسیار خوبی به شمار رود.

این آرامگاه محل دفن یکی از فرزندان گرانقدر امام سجاد (ع) می باشد که بی بی خدیجه یا ام عبدلله نام دارد. شناخته شدن این امام زاده به نام بی بی دختران به این علت است که در گذشته دختران جوان مجرد برای باز شدن بخت و ازدواج به ایشان توسل می کردند.

عمارت زیبای فاضلی یا خانه فاضلی ها یکی از جاذبه های تاریخی برتر و معروف شهر ساری به حساب می آید که فاصله کمی با آثار تاریخی دیدنی دیگر دارد و از همین رو می توان در یک روز از همه آن ها بازدید کرد.

حمام های عمومی ایران، همواره از نظر هنر معماری و نقش غیر قابل انکار آنها در فراهم آوردن محلی برای گرد هم آمدن و ملاقات مردم با یکدیگر، مورد توجه بوده اند. حمام حسن آباد یکی از حمام های دوران قاجار است که اگرچه قدیمی است ولی به شکل مدرن بازسازی شده و حتی مجهز به دوش است.

بقعه امامزاده یحیی یکی از محبوب ترین مکان های زیارتی شهر ساری است که در قرن 9 هجری قمری ساخته شده و به امامزاده یحیی و همچنین به خواهر و برادر ایشان تعلق دارد، که گفته می شود از فرزندان امام موسی کاظم (ع) هستند.

قدمت قلعه مروست مربوط به دوران اسلام یا شاید قبل از اسلام تخمین زده شده است، که با شماره 2545 در تاریخ 8 دی سال 1378 هجری شمسی توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است.

ساری هم از نظر جاذبه های طبیعی و هم از نظر شاهکارهای معماری شهری قابل تحسین است و همین امر باعث شده از مناطق محبوب گردشگران داخلی و خارجی در شمال کشور باشد. یکی از زیباترین آثار تاریخی دیدنی این شهر، بنای امامزاده عباس است.

مسجد و مدرسه شیخ عبدالحسین در تهران به دوران ناصرالدین شاه باز می گردد. طبق وصیتی که امیرکبیر به شیخ عبدالحسین که از مجتهدین به نام و مشهور زمان ناصری کرده بود، شیخ مامور ساخت این مسجد از محل ثلث اموال امیرکبیر بعد از مرگش به عنوان باقیات و صالحات بود.