بهترین مراکز دیدنی ایران

شهر یزد مانند دیگر مناطق کویری ایران و بنا بر شرایط اقلیمی که دارد، پر از آب انبارهای زیبا است که در دوران های مختلف تاریخی ساخته شده اند و برای انبار کردن آب در زمان بارش باران و استفاده از آن در فصول گرم و خشک سال به کار می رود.

حمام های شهر یزد از نظر معماری از جذاب ترین سازه های این شهر و حتی کشور می باشند که متاسفانه بسیاری از آنها به دلیل عدم آگاهی رسانی ناشناخته باقی مانده یا حتی تخریب شده اند. با این حال، تعداد اندکی از آنها که سالم مانده هنوز هم گردشگران بسیاری را به سمت این شهر تاریخی جذب می کنند.

مجموعه آب انبارهای احمدآباد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9108 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مجموعه به دلیل شیب مناسب زمین در منطقه ای از احمدآباد ساخته شده است.

برج و دروازه های ندوشن اثری باقی مانده از دوران مظفریان و صفوی می باشند. در دوران قدیم که به منظور دفاع از شهر و راهنمایی مسافران در میان بیابان ها، دور و اطراف شهرها را با برج ها و قلعه ها محصور می کردند ندوشن نیز به همین شکل حصار کشی شده بوده است.

خانه افضلی اثری به جا مانده از دوران قاجار و دوران پهلوی می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11619 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه تاجرنشین اکنون به موزه فرش، گلیم و جاجیم تغییر کاربری داده شده است.

خانه حاج عباس ثنایی اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 24 اسفند سال 1383 با شماره 11623 به عنوان یکی از اثار ملی ایران به ثبت رسیده است. صاحب این خانه، حاج عباس ثنایی یکی از تاجران بزرگ روغن و کنجد در اردکان بوده است که به همین دلیل نام او را بر روی این خانه گذاشته اند.

خانه پدری اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9134 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه پس از تغییر کاربری در سال 1394 با مدیریت آقای زارع کمالی اکنون به عنوان یک رستوران سنتی فعالیت می کند.

خانه موسوی اثر باقی مانده از دوران قاجار می باشد که درتاریخ 24 بهمن سال 1375 با شماره 1840 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه قدیمی کاربری مسکونی داشته است.

خانه نواب وکیل اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7762 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه که اکنون واحدی از میراث فرهنگی یزد در آن مستقر است به دستور میرزا سید محمد رضوی معروف به نواب وکیل بنا شده است.

این حمام که از دو بخش بزرگ و کوچک تشکیل شده در گذشته به این صورت استفاده می شده که حمام کوچک مخصوص بانوان بوده و حمام بزرگ نیز از صبح تا شب مختص بانوان بوده و بعد از آن شب تا صبح توسط آقایان استفاده می شده است.