بهترین مراکز دیدنی ایران

سپرو نام آتشکده ای ساسانی در دل شیرکوه است و از آثار دیدنی شهرستان نایین به شمار می رود. این آتشکده به چهارطاقی شیرکوه نیز شهرت دارد. از دیگر نام های این مکان تاریخی چند صد ساله، پاکوه است و مردم محلی سپرو نیز آن را با نام چهاردری می شناسند.

خانه های قدیمی زیادی در تهران وجود دارند که ارزششان و حرمت و اعتبارشان را از مالکشان دریافت کرده اند و از لحاظ معماری ارزش هنری ندارند. خانه سپانلو هم جزو یکی از این خانه هاست که متعلق به دوره قبل از انقلاب است و قدمتش نزدیک به 63 سال می رسد.

مدرسه سپهسالار تهران که از انقلاب 57 آن را مدرسه شهید مطهری می نامند بعد از مدرسه علمیه چهارباغ در اصفهان دومین بنای مذهبی با شکوه است که معماریش از مسجد ایاصوفیه استانبول، مسجد جامع اصفهان و مدرسه چهارباغ اصفهان الهام گرفته شده است.

خانه سید روح الله خمینی بنیان گذارجمهوری اسلامی ایران، درست در همسایگی حسینیه جماران در نیاوران قرار دارد. این خانه در کنار باغ 14،000 متری خسروشاهی می باشد. جماران خانه ای بسیار محقر و ساده ای است که آیت الله خمینی حتی با وزیر خارجه شوروی سابق در سال 1367 در این خانه دیدار کرد.

یاورخان از صاحب منصبان و نظامی های زمان قاجار بود، فرزندش سرتیپ محمد سدهی نیز فرمانده سپاه ضل السلطان، حاکم اصفهان بود و در زمان جنگ جهانی اول و شیوع قحطی و بیماری، بسیار خوب به برقراری امنیت در اصفهان پرداخت. او 4 فرزند داشت.

ساری یکی از قدیمی ترین شهرهای استان مازندران است که در گذشته چندین دروازه باشکوه داشته و مورخان و سیاحان بسیاری در متون و نوشته های خود به آن ها اشاره کرده اند. با این حال، امروزه تنها دروازه ای که به جا مانده، دروازه بابل است که در گذشته با نام بارفروش شناخته می شد.

سردر قیصریه در واقع ورودی باشکوه یکی از بازار های قدیمی اصفهان به نام قیصریه است. سردر قیصریه در گذشته از دروازه های بسیار مهم ورودی شهراصفهان بوده و اصفهان جدید را به محدوده قدیمی شهر وصل می کرده است.

بیش از 120 سال پیش گروهی از معماران و نجاران اصفهانی خانه ای را ساختند که امروزه به عنوان تنها بنای خشتی سه طبقه در دوره قاجار شناخته می شود. این بنا در واقع خانه لطفعلی خان سردار جلیل (سالار مکرم) از امرای با نفوذ ارتش وقت بود.

آب انبار سردار بزرگ در سال 1812 توسط دو تن از سران دوران قاجار در زمان فتحعلی شاه به نام های محمد حسن خان و محمد حسین خان در قزوین ساخته شد، آب انباری که می توان از آن به عنوان بزرگترین آب انبار گنبدی ایران نام برد. این بنا دارای گنبدی آجری و بلند می باشد و در امتداد راهی سنگی تنها با 50 قدم به زیرزمین می رسد.

مناره ساربان اصفهان یکی از مناره های باز مانده از دوران سلجوقی است و می توان آن را به عنوان یکی از زیبا ترین مناره های آن زمان معرفی کرد. این اثر تاریخی در قرن 6 قمری و در حدود سال های 525 الی 550 ساخته شده است.