بهترین مراکز دیدنی ایران

مدرسه غیاثیه خرگر یکی از مسحور کننده ترین آثار تاریخی ایران به شمار می رود. این بنا مربوط به قرن 9 قمری بوده و در روستای غیاثیه نزدیک به شهر خواف است. معماری بنای مدرسه غیاثیه شباهت بسیاری با آثار سلجوقی داشته اما از آثار به جای مانده عصر تیموریان است.

در هنگام رفتن از همدان به کرمانشاه به شهر تاریخی کنگاور می رسیم که در دل خود مجموعه با ارزشی از روزگار هخامنشیان را جای داده است. معبد آناهیتا نام این مکان گردشگری چند هزار ساله است که به گفته باستان شناسان دومین بنای سنگی ایران پس از مجموعه با شکوه تخت جمشید می باشد.

تنها عارضه طبیعی دشت سیستان، کوه اوشیدا است و به نام های کوه خواجه، کوه نور، کوه موعود و کوه باطنی نیز نامیده می شود. این کوه فرمی ذوزنقه شکل داشته و جنس آن از سنگ های بازالت سیاه است. ارتفاع تقریبی کوه اوشیدا 609 متر از سطح دریا است.

می توان از دهانه غلامان به عنوان یک میراث باستانی ارزشمند و یادگاری غنی از دوران هخامنشیان نام برد، میراثی شگرف که سال ها در زیر توده ای از شن های روان نهفته شده بود و برای اولین بار در طی حفاری های انجام شده در سال 1960 کشف گردید.

در میان بافت تاریخی یزد، میدان امیرچخماق با قدمتی نزدیک به قرن 9 قمری و حکومت تیموریان یکی از نشانه های شهری و مرتفع شهر یزد محسوب می شود. این بنای ارزشمند کاربری های متنوعی ازقبیل مسجد، تکیه، کاروانسرا، خانقاه، حمام عمومی و قنات را در خود جای داده است.

گنبد غفاریه از دیگر گنبدهای شهر زیبای مراغه است و در کنار رودخانه صوفی چای، جای گرفته است. این بنا در قرن 8 هجری قمری و در زمان ابوسعید بهادر ساخته شده است. معماری گنبد غفاریه نظیر گنبد سرخ این شهر از هندسه چهار ضلعی پیروی می کند.

کاروانسرای زیبای سعدالسلطنه از زیباترین بناهای تاریخی شهر قزوین است. در سال 1272 خورشیدی (1310 قمری) ساخت این بنا به دستور حاکم وقت قزوین، محمدباقر خانه سعدالسلطنه اصفهانی، در زمان ناصرالدین شاه آغاز شد.

در 200 متری همدان، یکی مهمترین بنای تاریخی این شهر با نام گنبد علویان قرار دارد. زمان ساخت گنبد علویان به اواخر دوره سلجوقی در قرن 6 قمری باز می گردد و در ابتدا توسط خاندان علوی به منظور مسجد ساخته شد، اما در سال های بعد به عنوان مقبره همین خاندان مورد بهره برداری قرار گرفت.

آب انبار سردار بزرگ در سال 1812 توسط دو تن از سران دوران قاجار در زمان فتحعلی شاه به نام های محمد حسن خان و محمد حسین خان در قزوین ساخته شد، آب انباری که می توان از آن به عنوان بزرگترین آب انبار گنبدی ایران نام برد. این بنا دارای گنبدی آجری و بلند می باشد و در امتداد راهی سنگی تنها با 50 قدم به زیرزمین می رسد.

کتیبه بیستون اثری برجسته از هنر انسان هایی است که علاوه بر حکاکی تصاویر، می توانستند بنویسند و سنت ها و وقایع مهم خود را به صورت مستند ثبت کنند. در سایت یونسکو آمده است این سنگ نگاره نخستین نوشتار خط میخی بود که در قرن 19 کشف شد.