بهترین مراکز دیدنی ایران

توحید خانه نام عمارتی آجری مربوط به دوران پادشاهی صفویه است و در پشت کاخ عالی قاپو قرار دارد. این عمارت زمانی مکان مقدسی به شمار می رفت و صوفیان در آن به دعا می پرداختند، پیشوای صوفیان نیز در این جا حضور داشت.

خانه امیر بهادر در زمینی به مساحت 3000 متر مربع در خیابان ولی عصر جنوب می باشد. این خانه متعلق به حسین پاشازاده وزیر جنگ مظفرالدین شاه مشهور به امیر بهادر بود که هدف ساخت آن ایجاد یک حسینیه برای درباریان بود.

شهر یزد داری خانه های دیدنی بسیاری می باشد که در دوران تاریخی مختلفی بنا شده اند و از جاذبه های گردشگری محبوب برای بازدیدکنندگان خارجی و داخلی هستند. خانه عبدالکریم حائری یکی از این متعدد خانه ها می باشد که تاریخ ساختش به دوران پهلوی می رسد.

یزد به عنوان اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو، و همچنین به دلیل غنای آثار تاریخی بی نظیر خود، همواره مورد توجه دوستداران معماری و گردشگران ایرانی و خارجی بوده است.

بازار بزرگ تهران یکی از قدیمی ترین بازارهای ایران است که بخش هایی از آن به دوران زندیه باز می گردد. چهارسوق بزرگ بازار بزرگ تهران یکی از بخش های بازار بزرگ است که بیش از 450 سال قدمت دارد. در چهارسوق سقف های گنبدی شکل وجود دارند که با کاشی کاری و مقرنس کاری تزیین شده اند.

می توان از کاخ گلستان به عنوان یکی از چشمگیرترین مجموعه های تاریخی ایران نام برد که برای کاربری های مختلف در دوران متعددی از تاریخ ساخته شده است. بخش ایوان مرمر یکی از جذاب ترین قسمت های این کاخ می باشد که در سال 1173 بنا گردید.

کنیسه یا عبادتگاه یهودیان ملا آقا بابا ملا حیدر اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که با شماره 3616 در تاریخ 25 اسفند سال 1379 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

شهر ساری همچون بسیاری از شهرهای ایران دارای جاذبه های تاریخی بسیار زیبایی است که از نظر معماری قابل تحسین هستند و بازدید از آنها خالی از لطف نخواهد بود. برج سلطان زین العابدین یکی از این آثار تحسین برانگیز است که در نزدیکی امامزاده یحیی قرار دارد.

به دلیل آب و هوای کویری شهر یزد، این شهر دارای آب انبارهای بسیاری است اما آب انبار 6 بادگیری به دلیل معماری متفاوتش، شهرت جهانی دارد. این آب انبار در محله تل یزد یا تپه یزد واقع شده که به شش بادگیر نیز معروف است.

خانه شیخ الاسلام خانه ای قدیمی با در چوبی قطور در میان کوچه است و روزگاری محل سکونت علامه محقق سبزواری، شیخ الاسلام و نوادگان او بوده است. روی چوب سردر ورودی خانه تاریخ 1323 قمری با هنر گره چینی دیده می شود.