بهترین مراکز دیدنی ایران

مسجد جامع اردکان که یک بنای خشتی گلی ۵۰۰ ساله متعلق به قرن دهم هجری شمسی است، در بافت تاریخی شهر اردکان و بازاز چهارسوق قرار دارد. این بنا در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۲۳۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده.

مسجد جامع 4 ایوانی اردستان با قدمتی چند هزار ساله از بناهای با ارزش ایرانی است. این بنای تاریخی پیش از آنکه مسجد باشد در دوره حکومت ساسانیان به عنوان معبد و یا آتشکده مورد استفاده قرار می گرفت و به مرور زمان به مسجد شبستانی تغییر کاربری داد.

مسجد جامع ابرکوه که از بناهای با ارزش ابرکوه به حساب می‌آید دارای دو قبله یا محراب اصلی است. از این رو به مسجد دو محرابی معروف است. بنای باقیمانده فعلی از دوره ایلخانیان است اما در دوره‌های تیموری و صفوی نیز گسترش یافته.

مسجد جامع آمل یکی از مساجد جامع قديمي ايراني است که مربوط به اواخر دوران صفوی بوده و بر اساس منابع ذکر شده از سال ۱۱۰۶ به دستور شاه سلطان حسین صفوی ساخته شده و خوشبختانه پس از زلزله و آتشسوزی رخ داده هنوز پابرجاست.

ساری یکی از زیباترین شهرهای مازندران و ایران است. این شهر جاذبه های طبیعی و تاریخی شگفت انگیزی را در خود جای داده است و به این ترتیب به یکی از قطب های اصلی و مهم گردشگری ایران تبدیل شده است.

مسجد تبریزیان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 9111 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی بانی این اثر مشخص نیست و گمان می رود که دلیل نام تبریزیان که بر روی این مسجد گذاشته شده است محله تبریزیان باشد.

مسجد چند صد ساله تاریخانه دامغان با قدمت ساسانی در ابتدا کاربری آتشکده داشت اما در قرن 2 قمری به مسجد تبدیل شد و بنای آن نیز گسترش یافت. به نوعی می توان گفت این مجموعه ارزشمند از نخستین مساجد ایران به شمار می رود و از مراکز اصلی عارفان و صوفیان محسوب می شود.

مسجد پیر حسین مربوط به دوره قاجار می باشد. این مسجد در تاریخ 11 بهمن سال 1378 با شماره 2572 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بر اساس منابع تاریخی محلی یزد این بنا توسط خواجه پیر حسین دامغانی ساخته شده است.

مسجد بیرون ابرکوه که دلیل نامگذاری آن واقع شدن در بیرون حصار دور شهر بوده است. این مسجد از نوع دو ایوانی شرقی و غربی است. باقیمانده های تنها مناره آن در قسمت شمالی است که امروزه برای دسترسی به پشت بام از آن استفاده می شود. طاق و قوس ها همگی مشابه نمونه های اوایل اسلام و دوران ساسانی است.

مسجد بیاق خان یزد اثر به جا مانده از اواخر دوران قاجار و اوایل دوران زندیه می باشد که از نظر موقعیت جغرافیایی در تقاطع بازار زرگری محله دروازه مهریز یزد قرار گرفته و در تاریخ 5 آذر سال 1379 توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به عنوان یکی از آثار ملی ایرانی به ثبت شد.