بهترین مراکز دیدنی ایران

آقا شیخ هادی نجم آبادی متولد 1250 هجری قمری در نجم آباد یا نظر آباد تهران است. وی از مجتهدین به نام در زمان ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار بود و شاگردان زیادی چون سید محمد طباطبایی، علی اکبر دهخدا، میرزا جهانگیرخان شیرازی و ملک و المتکلمین را تربیت کرد.

تالار عاج یکی از تالارهای 12 گانه کاخ گلستان در سمت چپ تالار برلیان و بعد از تالار آینه قرار دارد، البته ساخت آن مربوط به قبل از ساخت تالارهای سلام و تالار آینه می باشد. بعضی آن را تالار آج به معنی تالار گرسنه می نامند و دلیل آن را برپایی میهمانی های خارجی همراه با صرف غذا در این تالار می دانند.

خانه رهاوی یک خانه اشرافی است که در اواخر دوران قاجاریه با معماری قجری ساخته شده است و تشابه زیادی با موزه آبگینه در کاخ گلستان دارد. مانند تمام خانه های اشرافی دوران قجر دارای تالارها و اتاق هایی با سقف های مقرنس کاری شده و آینه کاری های زیبا می باشد.

بقعه سادات قل هو اللهی یزد یکی از زیارتگاه های مورد علاقه مردم این شهر است، چراکه آنها معتقدند اگر کسی هزار بار سوره توحید را در این زیارتگاه بخواند به حاجتش خواهد رسید. این بقعه تاریخی در واقع مزار شاه ولی و همچنین سه تن از سادات قل هو اللهی می باشد که از قرن نهم هجری باقی مانده است.

عمارت هفت تن متعلق به محمد حسن اعتماد السلطنه نویسنده، دانشمند و مترجم دوران ناصرالدین شاه قاجار می باشد. اعتماد السلطنه به نوعی همراه و ندیم 25 ساله شاه قاجار نیز محسوب می شد. او در سفرهای زیادی همراه ناصرالدین شاه بود.

عمارت با شکوه و زیبای مقدم از خانه های تاریخی شهر تهران است. این بنای چشم نواز در دوره قاجار ساخته شد و مالک آن احتساب الملک و خاندان وی بودند که در نهایت به فرزندش، محسن مقدم رسید. محسن مقدم از پایه گذاران دانشگده هنرهای زیبای تهران بود.

خانه فاضل عراقی که امروزه به بیمارستان دادگستری معروف است متعلق به مستشار و رییس دیوان عالی دوره پهلوی به نام فاضل عراقی می باشد که در سال 1334 با 35 تخت بیمارستانی وقف شد تا به عنوان بیمارستان زنان مورد استفاده قرار بگیرد.

می توان از کاخ گلستان به عنوان یکی از چشمگیرترین مجموعه های تاریخی ایران نام برد که برای کاربری های مختلف در دوران متعددی از تاریخ ساخته شده است. بخش ایوان مرمر یکی از جذاب ترین قسمت های این کاخ می باشد که در سال 1173 بنا گردید.

این بنا را امیر غیاث الدین به عنوان مقبره خویش در سال 807-817 قمری ساخته بود و اکنون به عنوان مسجد استفاده می شود. مسجد هفتاد و دو تن در سال 1311 شمسی به ثبت ملی رسیده است. بنای بازمانده از قرن نهم قمری، یک فضای چهار طاقی، گنبد دو پوسته، دو مناره و یک ایوان دارد.

در سال 1307 خورشیدی شهردار شهر زنجان به فکر ساخت مکانی به عنوان رختشویخانه افتاد تا خانم ها در فضایی سرپوشیده راحت تر به شست و شوی لباس ها بپردازند. پیش از احداث رختشویخانه زمین این منطقه به گودال باب جمال یا بابا جمال چوقوری شهرت یافته بود.