بهترین مراکز دیدنی ایران

خانه شهید رجایی هم مانند خانه دکتر شریعتی و پرفسور حسابی نه به خاطر هنر معماریش بلکه به خاطر روح بلند و سبک زندگی صاحبش مورد توجه واقع شده است و از سال 1373 به موزه تبدیل شد. خانه ای 254 متری بسیار ساده که تا سال 1373 محل زندگی همسر ایشان بوده است.

برج کلاه فرنگی شوشتر از بناهای بجا مانده از زمان ساسانیان است و بخشی از مجموعه با ارزش سازه های آبی شوشتر به حساب می رود. به عقیده برخی کاربری اصلی بنا به عنوان محل دیدبانی شاپور ساسانی و یا قیصر روم برای نظارت کردن بر ساخت مجموعه آبی شوشتر بوده است.

یکی از خوش نویس های بزرگ و مشهور خط نستعلیق میر عماد حسن قزوینی است که از هنرمندان قرن 10 قمری به شمار می رود. او نه تنها در ایران و در دربار صفوی نام دار بود، بلکه آوازه اش به قلمرو حکومت عثمانی و دربار گورکانیان هند نیز رسیده بود.

در میان همه حمام های عمومی عهد قاجار می توان به جرات از حمام نواب به عنوان یکی از زیباترین ها یاد کرد. این حمام که زمانی مختص استفاده درباریان دوره پهلوی بوده است بعد از نمایش فیلم قیصر معروف شد. فیلمبرداری بخش هایی از فیلم قیصر در این حمام باعث شهرت این حمام شد.

در قلب شهر تهران هنوز بقایای آسیاب های آبی مربوط به دوران قاجاریه وجود دارد که گندم مردم محل را تا همین 50 سال گذشته آرد می کرده اند، اما اینک تبدیل به خرابه هایی شده اند که بیشتر محل تجمع معتادین است. یکی از این آسیاب ها آسیاب والی است.

برج آزادی از نمادهای اصلی شهر تهران محسوب می شود. هدف از ساخت این برج در قسمت غرب تهران این بود که در مجاورت فرودگاه مهرآباد که مسیر تردد گردشگران خارجی بود بنایی که معرف فرهنگ ایرانی باشد ساخته شود تا هم به صنعت گردشگری کمک شود و هم نماد ایران باشد.

پل معلق یا پل فلزی آمل یکی از آثار به جا مانده از دوره پهلوی اول است که در داخل شهر آمل و در کنار پل دوازده چشمه قرار دارد. این پل یکی از بناهای ارزشمند توریستی و یکی از نمادهای آمل است و در واقع از دو بخش معلق یکسان تشکیل شده که کنار هم قرار گرفته اند.

شهر ساری علیرقم شهرت خود که به واسطه قرار گرفتن در خطه سرسبز شمال ایران به دست آورده و بسیاری آن را برای طبیعت زیبایش می شناسند، مکان ها و بناهای تاریخی بسیاری را نیز در دل خود جای داده که یکی از آنها خانه تاریخی منوچهرخان کلبادی است.

سقاخانه گذر قلی مربوط به دوران قاجاریه می باشد. تاریخچه سقاخانه ها بر می گردد به زمانی که بعضی برای رفع تشنگی عزاداران محرم و بعضی برای رفع تشنگی رهگذران به طور دائمی ساخته می شدند. معمولا سازندگان این سقاخانه ها افراد خیری بودند.

یکی از بناهای آرامگاهی دیدنی شیراز، آرامگاه ابوعبدالله ابن خفیف از عرفای قرن سوم و چهارم هجری است. ابن خفیف شیرازی را با نام هایی چون شیخ السلام، شیخ کبیر و شیخ المشایخ نیز می شناسند. ابن خفیف از عرفای صوفی مسلک و بنیان گذار فرقه خفیفیه بوده است.