بهترین ایران

در مسیر جاده هراز به آمل و در فاصله پنج کیلومتر مانده به این شهر، یک جاده فرعی به چشم می خورد که از راه اصلی جدا شده و با عبور از میان جنگل، به آرامگاه امامزاده عبدالله در روستای اسکو محله می رسد.

امام زاده ساره مریم از نوادگان امام موسی کاظم بود و با نام امامزاده ساره خاتون نیز شناخته می شود. برخی نیز معتقدند ساره مریم خواهر امام رضا (ع) است. بنای بقعه در زمان حکومت ایلخانان حدود قرن 6 قمری بنا شده است.

یکی از جاذبه های مذهبی گلپایگان مقبره امام زاده سید السادات می باشد. این بقعه در حدود قرن هشتم هجری قمری ساخته شده است و از آثار به جای مانده دوره تیموریان به شمار می رود.

به فرزندان و نواده های امامان و مقبره های آنان امامزاده گفته می شود. بیشتر امام زاده ها در شهر ها و روستا های ایران است و تعداد کمتری از آن ها در عراق موجود است. دلیل این امر مهاجرت گسترده ایشان از عراق به ایران به جهت امنیت ایران است.

قنات باغ زارچ در شهر تاریخی یزد با قدمتی متعلق به قرن چهارم هجری قمری، به عنوان بزرگترین قنات جهان در فهرست میراث فرهنگی ایران و سازمان یونسکو به ثبت رسیده است. از دیگر ویژگی های قنات زارچ که می توان به عنوان سندی بر قدمت پیش از اسلام آن اشاره کرد.

برج حاجی جلال اثری باقی مانده از دوران افشار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12361 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج تاریخی در واقع قسمتی از قسمت های باقی مانده از برج و باروهای ندوشن می باشد.

برج خواجه نعمت اثری به جا مانده از دوران های ایلخانی و صفوی می باشد که در تاریخ 15 اسفند سال 1379 با شماره 3612 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بانی این اثر تاریخی که به دیوار خواجه نصیر نیز معروف است، خواجه نعمت می باشد.

بقعه سیدگل زرد اثری به جا مانده از دوران تیموری می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13900 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. به دلیل وجود دو بقعه سید گلسرخ و سید گل مشکیجه در نزدیکی این بقعه گمان می رود این سه شخص با یکدیگر برادر بوده باشند.

بقعه ملا اسماعیل اثری به جا مانده از قرن 13 هجری قمری می باشد. میرزا سلیمان حسن طباطبایی این بقعه را برای یکی از واقفان دوران قاجار به نام آخوند ملا اسماعیل بن عبدالملک عقدایی ساخته است و خودش نیز در این بقعه دفن شده است.

آب انبار مریضان اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 11 مرداد سال 1384 با شماره 12372 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این آب انبار به نام های آب انبار مریضو و آب انبار محمد رضا نیز شناخته می شود.