بهترین ایران

اگر مسافر شهر محبوب شیراز و از علاقه مندان به طبیعت بکر و حیات وحش هستید، بدون شک یکی از بهترین دیدنی های این شهر برای شما، پارک ملی بمو است. این پارک سومین پارک ملی حفاظت شده کشور شمرده می شود اما بنا به دلایلی از شهرت کمتری برخوردار است.

در سفر به هر شهری بازدید از تفرجگاه های آن شهر می تواند تجربه جالبی باشد. از تفرجگاه های دیدنی شیراز می توان به پارک کوهستانی دراک واقع در کوهپایه کوه دراک اشاره کرد. این پارک کوهستانی داراب مساحت تقریبی 580 هکتار است و به دلیل امکانات و موقعیت قرارگیری خود مناسب هیجان دوستان می باشد.

کمر مقبولا منطقه ای کوهستانی با 250 هکتار مساحت در دره داغستان قرار گرفته است و با تخته سنگ های آتشفشانی پوشیده شده است. این منطقه با سنگ هایی عظیم به اشکال شگفت انگیز برای تفریح و سفرهای علمی جالب خواهد بود.

جنگل های استان مازندران از مقاصد گردشگری محبوب شمال کشور هستند که به دلیل مناظر طبیعی زیبا و آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. شما می توانید در سفر بعدی خود به این استان سرسبز از دیدن این پارک لذت ببرید.

بدون شک پارک های جنگلی ساری از بهترین و همچنین دیدنی ترین بخش های این شهر سرسبز هستند که در کنار سواحل دریا زیبایی آنها دوچندان شده است. یکی از محبوب ترین پارک های جنگلی ساری درواقع پارک جنگلی شهید زارع است.

پارک جنگلی تلو یا پارک جنگلی غزال با وسعت 975 هکتار در مقام چهارمین پارک بزرگ تهران قرار دارد. کلید ساخت این پارک جنگلی در سال 1350 مانند بوستان های جنگلی دیگری مثل بوستان جمشیدیه زده شد.

بزرگترین پارک جنگلی مصنوعی استان فارس، پارک جنگلی پالایشگاه زرقان با وسعت 250 هکتار است که قدمت آن به دوران پهلوی برمی گردد. وجود جنگل کاج بلند، این پارک دیدنی و زیبا را از سایر پارک های شهر متمایز کرده است.

جنگل های استان مازندران از مقاصد گردشگری محبوب شمال کشور هستند که به دلیل مناظر طبیعی زیبا و آب و هوای معتدل خود شناخته شده هستند. پارک جنگلی بابلکنار یکی از پارک های جنگلی در شهرستان بابل این استان است که می توانید در سفر بعدی خود به این استان سرسبز از دیدن آن لذت ببرید.

بند بهمن از آثار باقی مانده دوره ساسانی بر روی رود خانه قره آغاج است. این بند به عنوان قدیمی ترین سد ایران شناخته می شود و از آن جهت بهمن نام گرفته که منسوب به بهمن، پسر اسفندیار بوده است. دلیل ساخت این بند برای منحرف کردن و هدایت مسیر آب رودخانه به دشت کوار بوده است.

بنایی 600 ساله و معماری آذری، که در سالهای اخیرا مرمت شده و نام های مختلفی را به خود اختصاص داده. مردم آن را زندان هارونیه می نامند اما در سفرنامه ها آن را مسجد توس، خانقاه و آرامگاه غزالی نیز نامیده اند تا اینکه در کمتر از صد سال گذشته نام هارونیه را گرفته است.