بهترین مراکز دیدنی ایران

بنای تاریخی گنبد سبز مشهد، آرامگاه شیخ مومن استر آبادی است و قدمت آن به دوران صفویه باز می گردد. این آرامگاه به جهت کاشی کاری های فیروزه ای مایل به سبزش به این نام ثبت شده و تاریخ ثبت آن 5/2/1356 به شماره 1370 می باشد.

نَشتیفان شهر آسیاب های بادی از مجوعه بی نظیری برخوردار است. آسبادهای خشت و گلی نشتیفان قدمتی به بلندای تاریخ دارند و در گذشته به منظور تولید آرد و یا پمپ کرد آب مورد استفاده قرار می گرفتند. تاریخ دقیقی برای پیدایش اولین آسیاب های بادی موجود نیست.

در گذشته های دور پیش از ورود به شهرها برای یافتن راه صحیح جاده ها، در میان کوه و دشت، بلندترین منطقه را انتخاب می کردند و میل یا همان برج راهنمایی را بر روی آن بنا می کردند. هدف از ساخت این ساختمان های برج مانند، راهنمایی قافله ها و مسافرین بود.

این اثر که قدیمی ترین دخمه استان یزد به حساب می آید از نظر موقعیت مکانی در میان پسته زارهای روستای ترک آباد اردکان رها شده است و به شدت مورد بی توجهی مسئولان قرار گرفته است تا حدی که حتی تابلوی که نشان دهند ثبت ملی آن باشد نیز در این بنا دیده نمی شود.

برج مبارکه اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره 8681 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این برج 7 متری با مصالحی نظیر خشت و گل در دو طبقه ساخته شده است.

مسجد جامع بفروییه یا مسجد حاجی ملک در محله پایین بخش بفروییه شهر میبد قرار دارد. این مسجد نیز از قسمت های مختلفی چون گرمخانه مخصوص فصل های سرد و ایوان و تابستان خانه تشکیل شده‌. این بنا با خشت و گل ساخته شده و تنها قسمت کوچکی از قسمت شرقی بام آجری است.

برج کبوتر خانه میبد به عنوان یک برج بی نظیر و درخشان از آوازه ای زیادی برخوردار است. برجی بسیار مقاوم که حتی از کبوترها هم نیز محافظت می کند. این برج با اهدافی خاص و کارآمد طراحی شده، اهدافی هوشمند نظیر پناه دادن به کبوترها و جمع آوری فضولات آنها به عنوان کود کشاورزی.

کویر یزد جاذبه های گردشگری فراوانی را در خود جای داده است. بناهایی پنهان در زیر زمین و آسمان آبی شهر زیبای میبد، همان آسمانی که هدیه داده باران را، به آب انبارهای شهر و آب انبار کُلار یکی از آن هاست. بر اساس اسناد تاریخی زمان ساخت بنا مربوط به دوره صفویان تخمین زده شده است.

مسجد زیرده اردکان، قدیمی‌ترین مسجد این شهرستان مربوط به اوایل قرن دهم هجری قمری است، که در سال 1357 با شماره ثبت ۱۶۲۷ به لیست آثار ملی ایران اضافه شده. ورودی این مسجد دربی ساده است که عبارتی به خط نسخ روی آن حکاکی شده.

شهر کویری یزد به دلیل شرایط آب و هوایی خاصی که دارد، در طول تاریخ محل ساخت آب انبارهای متعددی بوده است تا زندگی راحت تری را برای ساکنانش فراهم کند. یکی از این آب انبارها، آب انباری است که در دوران قاجار و با نام کاکامیر ساخته شده است.