بهترین مراکز دیدنی ایران

کاخ ابیض یا موزه مردم شناسی یکی از کاخ های موجود در مجموعه کاخ گلستان می باشد که از سال 1347 تا کنون به موزه مردم شناسی اختصاص یافته است. موزه ای که در آن سبک زندگی مردم ایران در زمان قاجار را به تصویر کشانده است.

موزه ها بهترین منابع آموزشی برای دانشجویان و دانش آموزان در رابطه به علوم طبیعی و تاریخی می باشند. موزه علوم زمین یکی از این منابع آموزشی ارزشمند در مورد انواع سنگ ها، کانی ها، فسیل ها و ابزارآلات حفاری معدن می باشد.

ملاباشی، منجم ناصر الدین شاه در زمان سلطنت ظل السلطان بود. او مالک کوچه و این بنا بود که همچون انسانی فرهیخته از خانه خود برای فعالیت های فرهنگی و مذهبی استفاده می کرد. در زمان خرید او، این خانه به این اندازه بزرگ و زیبا نبود.

بعد از ورود به مسجد با میدان بزرگی مواجه می شوید. این مسجد 2 شبستان دارد، یکی در شمال مسجد و یکی در قسمت پشتی غرفه ها است. این غرفه ها در اطراف صحن مستطیل شکل مسجد قرار گرفته اند. شبستان شمالی مسجد به عنوان محلی برای عبادت خانم ها استفاده می شد.

مسجد جامع خمینی شهر که با نام مسجد خوزان شناخته می شود، از بنا های مذهبی و تاریخی این شهر محسوب می شود. مسجد جامع خوزان مسجدی 700 ساله است و بر روی بقایای آتشکده ساسانی ساخته شده است.

مسجد سرسنگ اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. در هیچ یک از منابع تاریخی نام بانی این مسجد مشخص نشده است.

صائب تبریزی، محمد علی بن میرزا عبد الرحیم تبریزی نام داشت. او در سال 1026 قمری مصادف با سال 996 خورشیدی در تبریز به دنیا آمد و در سال 1081 قمری یا همان 1049 خورشیدی در اصفهان در گذشت. او در زمان زندگی بیش از 120000 بیت شعر سرود.

در بازار بزرگ کاشان، بعد از گذر از راسته رنگ رز ها به تیمچه صباغ می رسید. این تیمچه در زمان حکومت قاجار، به همت حاج سید حسن صباغ ساخته شده است، از این رو آن را با نام بازار حاجی سید حسن نیز می شناسند.

قلعه بارجین اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره8549 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه که محلی برای پناه گرفتن مردم در زمان های خطرناک بوده توسط اربابان زرتشتی ساخته شده است.

شیراز شهر شعر و شاعری است و از دیدنی های آن می توان به مقبره و آرامگاه های شعرای بزرگ اشاره کرد. یکی از این شاعران خواجوی کرمانی، از شاعران دوره ایلخانان مغول است. مقبره خواجوی کرمانی در دامنه کوه صبوی یا باباکوهی و در نزدیکی دروازه قرآن و چشمه رکن آباد قرار دارد.