بهترین مراکز دیدنی ایران

موزه تاریخ طبیعی اصفهان در سال 1367 خورشیدی با هدف افزایش دانش و اطلاعات عمومی جامعه درباره عظمت جهان آفرینش، حیات وحش، حفظ میراث ارزشمند طبیعی کشور، جبران کمبود امکانات آموزشی و فراهم کردن زمینه تحقیقات در علوم طبیعی تاسیس شد.

نگارخانه کاخ گلستان موزه نقاشی های دوران قاجاریه می باشد. این تالار در ضلع شمال غربی کاخ گلستان در زیر تالار سلام یا تاج گذاری یا موزه قرار دارد. بنای نگارخانه در سال 1252 هجری شمسی نهاده شد.

یکی از کلیساهای به نسبت بزرگ شهر اصفهان، کلیسای بیت اللحم است. در سال ۱۶۲۸ میلادی، یعنی در زمان حکومت شاه عباس صفوی این کلیسا با همت خواجه پطروس ولیجانیان ساخته شد. این بنا با نام های بیت لِحِم و بِتقِحِم نیز نامیده می شود.

تالار برلیان یکی از تالارها و موزه های 12 گانه کاخ گلستان است که در دوره حکومت پهلوی برای پذیرایی از میهمانان خارجی استفاده می شد ولی در زمان قاجاریه هدایای پادشاهان سایر کشورها در این تالار نگهداری می شد.

خانه پروفسور محمود حسابی از سال 1372 بعد از مرگ ایشان تبدیل به موزه دکتر حسابی شده است. این خانه در سال های 1300 تا 1310 به سفارش معز السلطان پدربزرگ دکتر حسابی و توسط یک معمار روس طراحی و ساخته شد.

خانه امیر بهادر در زمینی به مساحت 3000 متر مربع در خیابان ولی عصر جنوب می باشد. این خانه متعلق به حسین پاشازاده وزیر جنگ مظفرالدین شاه مشهور به امیر بهادر بود که هدف ساخت آن ایجاد یک حسینیه برای درباریان بود.

یاورخان از صاحب منصبان و نظامی های زمان قاجار بود، فرزندش سرتیپ محمد سدهی نیز فرمانده سپاه ضل السلطان، حاکم اصفهان بود و در زمان جنگ جهانی اول و شیوع قحطی و بیماری، بسیار خوب به برقراری امنیت در اصفهان پرداخت. او 4 فرزند داشت.

موزه پرستیژلند و مجموعه آثار قدیمی و ارزشمند آن گستره تاریخی را از 6000 سال قبل از میلاد مسیح تا زمان معاصر را شامل می شود. این مجموعه توسط کلکسیون داری به نام حسین حسین پناه، گردآوری شده اند.

موزه زمان یکی از کاخ های زیبای متعلق به دوران قاجار در زمان محمد شاه و ناصرالدین شاه، نخستین موزه ساعت در ایران می باشد. تماشاگه زمان، متعلق به حسین خداداد بازرگان یکی از کارآفرین های ایرانی بوده که 16 سال پیش اولین فعالیت خود را به عنوان موزه آغاز کرده است.

عمارت با شکوه و زیبای مقدم از خانه های تاریخی شهر تهران است. این بنای چشم نواز در دوره قاجار ساخته شد و مالک آن احتساب الملک و خاندان وی بودند که در نهایت به فرزندش، محسن مقدم رسید. محسن مقدم از پایه گذاران دانشگده هنرهای زیبای تهران بود.