بهترین مراکز دیدنی ایران

در سال 1239 یک حراجی در اتریش تمام وسایل یک داروخانه را به معرض فروش گذاشت و ارتش ایران که تا آن روز از طب سنتی و داروهای وارداتی استفاده می کرد تمام این تجهیزات داروسازی را به قیمتی مناسب خریداری کرد و این گونه اولین داروخانه ایران در خیابان چراغ برق یا امیرکبیر فعلی به وجود آمد.

هنری ترین خیابان تهران خیابان نجات الهی است. به دلیل وجود فروشگاههای بی شمار صنایع دستی در اینجا، این خیابان به هنری ترین خیابان تهران مشهور است و در مورخه 20 خرداد 1398 به مناسبت آغاز هفته صنایع دستی این خیابان به عنوان گذر صنایع دستی برگزیده شد.

خیابان ناصر خسرو تا سال 1285 به عنوان بخشی از ارگ سلطنتی محسوب می شد تا اینکه قرار شد در حد و حدود تهران تغییراتی ایجاد شود، این گونه شد که خیابان ناصرخسرو از ارگ سلطنتی جدا شد و آن را ناصریه نامیدند.

ناصر الدین شاه پس از بازگشت از فرانسه تصمیم گرفت خیابانی شبیه شانزه لیزه در تهران بسازد. از همین رو دستور داد تا از میان باغ مصفا لاله زار خیابانی بسازند. در آن زمان خیابان ها معمولا با نام اصناف مشغول به کار در آن راسته، نامیده می شدند.

خیابان شهید عبدالحمید کوشک مصری حدفاصل خیابان فردوسی و خیابان سی تیرواقع شده است. این خیابان در دوره فتحعلی شاه قاجار یک میدان مشق 8 هکتاری بود و به نوعی کاربری نظامی داشت. خیابان کوشک مصری در حال حاضر، از سر در باغ ملی به بعد سنگفرش شده است.

خیابان فردوسی تهران حد فاصل خیابان میدان خمینی و میدان فردوسی قرار دارد. البته این خیابان از امام خمینی به فردوسی یکطرفه است. بورس لوازم سفر و ماهیگیری و کافه ها، فروشگاههای چرم، عتیقه فروشی و صرافی است.

با ورود به خیابان چهار باغ اصفهان، پا به منطقه ای تاریخی به قدمت دوران صفویه گذاشته اید. این خیابان به 2 بخش چهار باغ عباسی و چهار باغ صفوی تقسیم می شود. ضلع چهار باغ عباسی نیز در میان سی و سه پل و دروازه دولت قرار دارد.

خانه هنرمندان در پارک هنرمندان واقع شده است. این خانه در زمان رضاشاه پهلوی پادگان بوده و تا سال 1375 جز مناطق نظامی محسوب می شده است. این خانه در زمان ریاست جمهوری احمد خاتمی با مشارکت وزارت ارشاد و شهرداری تهران تبدیل به خانه هنرمندان شد.

خانه و باغ اتحادیه تنها یادگار باقی مانده از خیابان لاله زار قدیمی است و به دلیل قدمت و معماری قاجاری اش اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. این خانه از روز های قبل انقلاب محل رفت و آمد مهمانان خارجی و نشست های سیاسی بوده است.

خانه مینایی خانه یکی از زنان غیر رسمی ناصرالدین شاه قاجار و مادر کامران میرزا نایب السلطنه سوم بوده است که امروزه تبدیل به موزه خیابان ولیعصر شده و هفت بخش دارد. خانه مینایی به سبک قاجاری ساخته شده است که دو حیاط دارد و ساختمان در وسط قرار گرفته است.