مرتب سازی براساس:
در باب هویت صاحب این مقبره روایات گوناگونی در میان مردم بومی رواج دارد. اما آنچه که بین همه مشترک است، این است که این مقبره مربوط به مرد زیباروی نی نوازی بوده است که دختران و زنان به شوق دیدن روی او و شنیدن صدای آواز سازش تا پای این کوه می آمدند.
موزه مردم شناسی میمه یکی از مکان های گردشگری استان اصفهان است و قبلا در محل این موزه حمام صفویه میمه قرار داشته. این حمام در سال 1384 به عنوان موزه مردم شناسی انتخاب شد، سپس مرمت و باز سازی آن شروع شد.
قلعه مهرجرد اثری به جا مانده از دوران پیش از تاریخ ایران باستان با شماره 4132 در تاریخ 10 مهر 1380 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنای تاریخی در روستای مهرجرد که در قدیم یکی از آبادی های این منطقه بوده است قرار گرفته و یکی از چندین قلعه ساخته شده در این منطقه کویری می باشد.
مسجد جامع عقدا در ۷۴ کیلومتری نایین و در حاشیه جاده یزد - اصفهان قرار دارد. این مسجد دارای دو بخش گرمخانه برای فصول سرد و ایوان تابستانه برای روزهای گرم سال است. این ایوان تابستانی در ده سال اخیر ساخته شده.
مسجد باغ بهار مهریز با قدمتی بیش از 340 سال یکی از آثار باقی مانده از دوران صفوی است که در تاریخ 9 بهمن سال 1384 با شماره 14035 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این مسجد در کنار حسینیه، تکیه، آب انبار و ساعت آفتابی بخشی از مجموعه باغ بهار مهریز می باشد.
آب انبار بی بی قشم یکی از بناهای تاریخی این جزیره است و در دسته برکه ها قرار می گیرد. آب انبارها برای مناطق خشک و کم آب از آن جهت حائز اهمیت هستند که می توانند آب را برای فصول خشک ذخیره کنند.
حسینیه نقشین با قدمتی از دوره زندیه از آثار زیبای شهر یزد میباشد که در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۸۴ با شماره ۱۳۶۹۸ به مجموعه آثار ملی ایران افزوده شد. وجه تمایز این حسینیه از دیگر مساجد و حسینیه ها وجود غیرقابل انکار تزئینات کاشی کاری و نقوش متفاوت مورد استفاده اش است؛
سرو کهنسال مهریز یکی از آثار ملی ایران است که قدمت آن به 1400 تا 2000 سال پیش باز می گردد. این سرو با شماره 14590 در تاریخ 16 اسفند سال 1384 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این سرو بعد از سرو ابرکوه دومین موجود زنده یزد و نهمین موجود زنده در کل ایران است که به ثبت ملی رسیده است.
خانه اولیا یزد اثری باقی مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 25 آبان سال 1384 با شماره 13718 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه بسیار باشکوه تاریخی در گذشته خانه ای مسکونی بوده است اما اکنون خالی از سکنه می باشد.
مسجد جزایری یا مسجد حاج ابراهیم تاجراصفهانی در انتهای بازارچه عباس آباد در ابتدای کوچه مزینی قرار گرفته است. آنچه که از شواهد و قرائن پیداست یکبار ساختمان اصلی مسجد تخریب شده و در سال 1335 این مسجد توسط مهندس لرزاده مجددا بازسازی شده است.