مرتب سازی براساس:
شهر مهریز در استان یزد ده ها قلعه باستانی را در خود جای داده و سالانه مقصد بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی است. این قلعه عضو مجموعه ای شامل مسجد جامع، حسینیه، امامزاده، آب انبار، حمام، بازارچه و خانه های خشتی است.
قلعه ملکی با وسعت پانزده هزار مترمربع و ساختمان هایی سالم که هنوز هم قابل استفاده هستند، یکی از قلعه های به جا مانده از دوران افشاریه و زندیه می باشد که در ابتدای ورودی شهر هرات، در استان یزد قرار گرفته است.
قدمت قلعه مروست مربوط به دوران اسلام یا شاید قبل از اسلام تخمین زده شده است، که با شماره 2545 در تاریخ 8 دی سال 1378 هجری شمسی توسط سازمان میراث فرهنگی ایران به ثبت رسیده است.
قلعه محمدیه نایین یکی از بناهای به جا مانده از دوران زرتشتیان در نایین است. این قلعه روی کوهی بسیار قدیمی و باستانی قرار دارد، گفته می شود این کوه حتی قبل از به وجود آمدن نایین وجود داشته است.
قلعه محمد باقری هرات اثری به جا مانده از دوران زندیه می باشد که در تاریخ 9 اردیبهشت سال 1382 با شماره 8554 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این قلعه که اکنون متروک می باشد در گذشته مسکونی بوده و به شخصی به نام حاج محمد باقر تعلق داشته است.
قلعه کهرود یا کارو یکی از جاذبه های تاریخی آمل و همچنین یکی از قدیمی ترین قلعه های استان مازندران است. این قلعه در روستای کهرود از توابع بخش لاریجان و در 55 کیلومتری شهرستان آمل قرار دارد.
قلعه کرشاهی، ساختمانی قدیمی با قامت خمیده است. این قلعه در همان روز های ابتدایی ساخت خود به عنوان قلعه ای برای حفاظت از هجوم بیگانگان و مغول ها استفاده می شد، اما بعدها به دلیل متروک و فراموش شدن به محلی برای راهزن ها تبدیل شد.
قلعه تاریخی قمیشلو با قدمتی چند صد ساله یکی از با ارزش ترین جاذبه های تاریخ استان اصفهان و شهر نجف آباد است. سلطان مسعود میرزا ملقب به ظل السلطان از شاهزاده های قاجاری بود و در مدت حکومت در اصفهان هر ساله در ماه های خرداد تا نیمه نخست شهریور در این قلعه زندگی می کرد.
قلعه ضحاک با بیش از 3000 سال قدمت از مکانهای مهم اقوام مانایی و مادها بوده که بعدها نیز در دوران هخامنشی ، اشکانی، ساسانی مورد استفاده قرار گرفته است و در دوره های اسلامی (اسماعیلیه) بازسازی و به صورت دژ وسیعی در آمده است. افراد محلی این منطقه، آن را با نام نارین قلا می خوانند.
قلعه خشتی شهرآباد یکی از بناهای دوران قاجار می باشد که از کاربری دفاعی برخوردار بوده و امنیت این شهر را در گذشته فراهم می کرده است. این قلعه کهنسال در تاریخ 24 اسفند سال 1384 با شماره 15056 به دلیل ارزش تاریخی و فرهنگی خود به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.