بهترین مراکز دیدنی ایران

خانه موسوی اثر باقی مانده از دوران قاجار می باشد که درتاریخ 24 بهمن سال 1375 با شماره 1840 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه قدیمی کاربری مسکونی داشته است.

خانه موسوی واقع در محله دروازه میدان ابرکوه، در مجاورت خانه سید علی آقا و خانه آقازاده، بنایی مربوط به دوران قاجار است که در سال 1375 با شماره 1840 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده. این خانه اعیان نشین در سه جبهه برای استفاده در فصول مختلف و یک حیاط مرکزی ساخته شده.

کاروانسرا مورچه خورت از قدیمی ترین بناهای تاریخی شمال اصفهان محسوب می شود و قدمت آن به دوران صفوی می رسد. این بنا در میان اکثر مردمان اصفهان با نام کاروانسرا مادر شاه شهرت دارد.

مسجد کوه ارنان در مهریز یکی از کوه های خاص در استان یزد است که با وجود تعدادی چشمه و قنات محل مناسبی برای روستایی با قدمت چندین هزار ساله شده که مقصد بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی است.

جزیره هنگام با مساحت حدود 50 کیلومتر مربع در فاصله دو کیلومتری جزیره ی قشم قرار گرفته است. جزیره زیبا و دیدنی هنگام علیرقم مساحت کم خود، دارای جاذبه های گردشگری بسیاری است که یکی از دیدنی های آن سنگ مادر و دختر نام دارد.

خانه موتمن الاطبا با صد و سی سال قدمت، اولین خانه سه طبقه ساخته شده در تهران است که متعلق به میرزا زین العابدین دنبلی ضرابی معروف به موتمن الاطبا اولین فارغ التحصیل مدرسه دارالفنون می باشد. وی یکی از حاذق ترین پزشکان در دربار ناصرالدین شاه بود.

خانه مستوفی از جاذبه های گردشگری شهر با تمدن شوشتر است و روزانه پذیرای گردشگران داخلی و خارجی بسیاری است. این بنا همچون دیگر آثار باستانی شهر شوشتر از ارزش تاریخی بالایی برخوردار بوده و قدمت آن به دوره حکومتی مظفر الدین شاه قاجار می رسد.

خانه مشیرالدوله یا همان خانه پیرنیا، یکی از عمارت های بسیار زیبا و تاریخی پایتخت است. این بنا زیبا با نمایی آجری و چشم نواز در زمان قاجاریه ساخته شد و مالک آن حسن پیرنیا یا همان مشیر الدوله از نخست وزیران دوران احمدشاه بود.

هتل باغ مشیر الممالک یزد اثری به جا مانده از دوران قاجار می باشد که در تاریخ 17 اسفند سال 1381 با شماره 7778 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این هتل 4 ستاره که در محل قدیمی باغ مشیرالممالک تاسیس شده است در سال 1398 بازسازی شده است.

این بنا در زمان قاچار و توسط علی آقا شیرازی (جد بزرگ مرتاض‌ها) ساخته شده و در سال 1377 به شماره 2085 به عنوان یکی از آثار ملی ایران در لیست ثبت شده. این خانه همانند بناهای هم دوره خود از سبک و سیاق جدا شدن بخش خصوصی و عمومی خانه بهره برده است.