بهترین مراکز دیدنی ایران

سرزمین های کویری همیشه مظهر سکوت و آرامش بوده اند و در هم آمیختن زمین و آسمان را در انتهای چشم انداز زیبای کویر می توان به خوبی مشاهده کرد. کویرها سالانه تعداد کثیری از مسافران را به جهت رنگ های چشم نواز و حرکت نرم شن های روان به سوی خود جذب می کنند.

در کرانه شمالی جزیره کیش بزرگترین پارک آن به اسم پارک ساحلی «میرمهنا» قرار گفته است. طول این پارک از میدان جاسک تا مسجد خاتم الانبیا است و قرار گیری اسکله میرمهنا در میان این پارک، آنرا به دو قسمت تقسیم کرده است.

استان اردبیل از جمله مناطقی است که خوش آب و هوا ترین روستاهای کشور را با مناظر محصور کننده ای، در خود جای داده است. روستای ویلا دره یا بیلَه دَرَق با جمعیتی نزدیک به 492 نفر، از جاذبه های گردشگری این استان به شمار می رومد و در نزدیکی شهرستان سرعین واقع شده است.

این مسجد که اکنون بقایای آن باقی مانده، قدیمی ترین مسجد خراسان و از منحصر به فرد ترین مساجد ایران بوده است. باستان شناسان بر این باورند که این مسجد در اواست قرن پنجم هجری ساخته شده. از بخش های مختلف می توان به شبستان قبله، صحن و شبستان شمالی اشاره کرد.

این بنا را امیر غیاث الدین به عنوان مقبره خویش در سال 807-817 قمری ساخته بود و اکنون به عنوان مسجد استفاده می شود. مسجد هفتاد و دو تن در سال 1311 شمسی به ثبت ملی رسیده است. بنای بازمانده از قرن نهم قمری، یک فضای چهار طاقی، گنبد دو پوسته، دو مناره و یک ایوان دارد.

نغندر یکی از روستاهای ییلاقی مشهد است. این روستای محصور شده در میان کوه ها، در دره ای قرار دارد که دامنه کوه بینالود است. این روستا در گذشته «نوغان دره» نام داشت. نوغان به معنی ابریشم است و به نظر می رسد وجه تسمیه آن آب و هوای مطبوع و مناسب روستا بوده باشد.

شهر شاندیز با دره های پر آب و سرسبزش در مساحتی معادل 37825 کیلومتر مربع از جمله مناطق ییلاقی خوش آب و هوای مشهد به شمار می رود. شاندیز با قرار گیری در دامنه کوه های بینالود از طبیعت وحشی زیبایی برخوردار است و رودخانه هایش از کوه های بینالود سرچشمه گرفته اند.

آبشار قره سو با ارتفاع 1250 متر از سطح دریا بر روی سنگ های سیاه سقوط می کند، انعکاس رنگ سیاه سنگ ها در آب رودخانه. آن را سیاه جلوه می دهد و همین وجه تسمیه این آبشار است، زیرا قره سو یک نام ترکی به معنی «آب سیاه» است.

مسجد زردک اردکان از قدیمی ترین مساجد شهرستان اردکان است که قدمت آن به سده 8 هجری قمری برمی گردد. این اثر در تاریخ 19 مهر 1378 با شماره ثبت 2448 به لیست میراث فرهنگی ایران اضافه شد. اهالی اردکان به این مسجد گنج گلین می گویند.

طبیعت شگفت انگیزی در جای جای کوه های زاگرس به چشم می خورد و یکی از این تفرجگاه های چشم نواز جنگل های پشت کوه است. جنگل های پشت کوه در سه بخش تقسیم شده اند و هر یک از آنها از درختان متعدد، آب های روان و آبشارهای خروشان تشکیل شده اند.